Heb je je ooit voorgesteld hoe het leven zou zijn in een andere baan of in een ander land? Het was nog niet zo lang geleden dat zo'n dagdroom precies dat zou moeten blijven. Naarmate regeringen over de hele wereld de beperkingen op het gebruik van die baan blijven versoepelen, zijn er wereldwijd kansen voor gekwalificeerde werknemers. Lees verder om erachter te komen hoe deze verandering heeft plaatsgevonden en hoe arbeidsmobiliteit echt werkt.

Wat is arbeidsmobiliteit?
Arbeidsmobiliteit verwijst naar het gemak waarmee arbeiders zich kunnen verplaatsen binnen een economie en tussen verschillende economieën. Het is een belangrijke factor in de studie van economie omdat het kijkt naar hoe arbeid, een van de belangrijkste factoren van productie, de groei en productie beïnvloedt.

Er zijn twee primaire soorten arbeidsmobiliteit: geografische en beroepsmatige. Geografische mobiliteit verwijst naar het vermogen van een werknemer om op een bepaalde fysieke locatie te werken, terwijl beroepsmobiliteit verwijst naar het vermogen van een werknemer om van baan te veranderen. Een werknemer die van de Verenigde Staten naar Frankrijk verhuist, heeft bijvoorbeeld betrekking op het concept van geografische mobiliteit. Een auto-monteur die van baan verandert om pilootpiloot te worden, is betrokken bij het concept van beroepsmobiliteit. (Zie Een financieringstaak overzee krijgen voor meer informatie.)

Waarom is geografische mobiliteit belangrijk?
Vanuit het oogpunt van een beleidsmaker kan geografische mobiliteit belangrijke implicaties hebben voor de economie van een bepaald land. De reden hiervoor is dat het versoepelen van immigratievereisten verschillende dingen kan doen:

1. Het arbeidsaanbod vergroten . Naarmate meer werknemers de economie binnenkomen, neemt het algemene arbeidsaanbod toe. Een toename van het arbeidsaanbod in combinatie met een statische vraag naar arbeid kan de lonen verlagen.
   

2. De werkloosheid verhogen. Tenzij werkgevers meer werknemers eisen, kan een toename van het arbeidsaanbod leiden tot een overvulling van de bevalling. Dit betekent dat er meer werknemers beschikbaar zijn dan banen. (Zie voor meer informatie Het werkgelegenheidsrapport .)
   

3. Productiviteit verhogen . Niet alle arbeiders die aan het arbeidsaanbod worden toegevoegd, zullen ongeschoold zijn. Een toevloed van arbeiders kan de productiviteit verhogen als ze gespecialiseerde vaardigheden naar de werkplek brengen, hoewel ze bestaande werknemers die minder productief zijn misschien wel naar voren halen. (Zie voor gerelateerde informatie Economische indicatoren: Werknemerskostenindex (ECI) )

Het verkrijgen van geografische mobiliteit is geen puur economische aangelegenheid. Het kan ook een kwestie van staatssoevereiniteit en overheidscontrole zijn. Regeringen houden zich tenslotte ook bezig met veiligheid, en volledig open grenzen betekenen dat overheden niet zeker weten wie, of wat, hun land binnenkomt. Hoewel toegenomen geografische mobiliteit over het algemeen een positief effect heeft op de economie, is het ook een van de eerste doelen om de woede van zowel burgers als hun vertegenwoordigers op te wekken.Immigratie is al een hot-button onderwerp, zowel in de Verenigde Staten als in het buitenland.

Een vermindering van geografische beperkingen kan op verschillende manieren worden bereikt. Tussen landen wordt dit bereikt door middel van verdragen of economische overeenkomsten. Landen kunnen ook het aantal beschikbare werknemersvisa verhogen of de vereisten voor het ontvangen van een visum verminderen. Landen die deel uitmaken van de Europese Unie hebben bijvoorbeeld minder beperkingen op het verkeer van werknemers tussen leden, maar kunnen nog steeds strenge beperkingen opleggen aan de verplaatsing van werknemers uit derde landen.

De effectiviteit van verbeterde geografische mobiliteit zal uiteindelijk afhangen van individuele werknemers. Als economische kansen niet beschikbaar zijn in een ander land of in een ander deel van het huidige land, zal de kans kleiner zijn dat een werknemer een wijziging wil doorvoeren.

Waarom is occupational mobility belangrijk?
Het gemak waarmee werknemers van een baan in een bepaalde branche naar een baan in een andere sector kunnen gaan, bepaalt hoe snel een economie zich kan ontwikkelen. Als er bijvoorbeeld geen beroepsmobiliteit zou zijn, zouden we nog steeds jagers-verzamelaars zijn, omdat niemand in staat zou zijn geweest om boeren of specialisten te worden. (Voor sommige economische geschiedenis, kijk op De geschiedenis van het kapitalisme .)

Een versoepeling van beperkingen op het gebied van beroepsmobiliteit kan verschillende dingen doen:

1. Het arbeidsaanbod in bepaalde industrieën vergroten. Lagere beperkingen zorgen ervoor dat arbeiders gemakkelijker een andere sector kunnen betreden, wat kan betekenen dat de vraag naar arbeid gemakkelijker wordt ingelost.
   

2. Lagere lonen . Als het voor arbeiders gemakkelijker is om een ​​bepaalde industrie te betreden, zal het aanbod van arbeid toenemen voor een bepaalde vraag, waardoor de loonsom wordt verlaagd totdat een evenwicht wordt bereikt. (Zie Onderzoek naar het minimumloon en Onderzoek van de Phillips-curve .)
   

3. Laat opkomende industrieën groeien . Als een economie op weg is naar nieuwe industrieën, moeten werknemers beschikbaar zijn om de activiteiten van die sector uit te voeren. Een tekort aan werknemers betekent dat de algehele productiviteit negatief kan worden beïnvloed omdat er niet genoeg werknemers zijn om de service te verlenen of de machines te gebruiken die worden gebruikt om het product te maken.

Arbeidsmobiliteit kan worden beperkt door regelgeving. Licenties, trainingen of opleidingseisen voorkomen de vrije stroom van arbeid van de ene industrie naar de andere. Beperkingen beperken bijvoorbeeld het aanbod van artsen, omdat gespecialiseerde training en licenties vereist zijn om in dat specifieke beroep te werken. Dit is de reden waarom artsen hogere lonen kunnen opleggen, omdat de vraag naar artsen in combinatie met een beperkte voorraad het evenwichtsloon verhoogt. Dit leidt ongeschoolde leden van de beroepsbevolking naar sectoren met minder beperkingen, waardoor de loonvoet lager blijft door een hoger arbeidsaanbod in vergelijking met de hoeveelheid gevraagde arbeid.

Arbeidsmobiliteit: twee perspectieven
Arbeidsmobiliteit treft werknemers op twee niveaus: het geaggregeerde niveau en het persoonlijke niveau.

Op persoonlijk niveau biedt verhoogde arbeidsmobiliteit werknemers de mogelijkheid hun financiële situatie te verbeteren. Als werknemers mogen trainen voor nieuwe banen, locaties verplaatsen of hogere lonen zoeken, zijn ze waarschijnlijk eerder tevreden met werken, wat een positief effect kan hebben op de productiviteit. Werknemers die zich niet voor onbepaalde tijd gedegradeerd voelen tot lage lonen of banen met weinig voordelen zullen consequent betere posities zoeken, waardoor het ook gemakkelijker wordt voor nieuwe industrieën om de meest gekwalificeerde kandidaten aan te trekken door het aanbieden van betere voordelen.

Het geaggregeerde niveau verwijst naar de economie als geheel. De mate waarin arbeidskrachten mobiel zijn, kan van invloed zijn op hoe snel een economie zich kan aanpassen aan technologische veranderingen, hoe snel concurrentievoordelen kunnen worden benut en hoe innovatieve industrieën zich ontwikkelen. Beperkingen op de manier waarop werknemers zich verplaatsen, geografisch of op het werk, kunnen de groei vertragen door het voor bedrijven moeilijker te maken om productieve werknemers aan te nemen. Tegelijkertijd kan onbeperkte arbeid de lonen in bepaalde industrieën drukken en tot werkloosheid leiden. (Zie Competitive Advantage Counts voor meer informatie.)

Conclusie
Naarmate de arbeidsmobiliteit verbetert, neemt ook het leven van werknemers overal ter wereld toe. Als algemene regel geldt dat werknemers beter betaalde banen kunnen vinden en hun leefsituatie kunnen verbeteren wanneer er minder controle is over waar ze kunnen verhuizen en welke beroepen ze kunnen aanvragen. Tegelijkertijd verbeteren bedrijven doordat werknemers een betere opleiding krijgen en de juiste medewerker kan worden aangenomen. De economie verbetert als de productiviteit verbetert.