Vanaf het moment dat exchange-traded funds (ETF's) ontstonden, werden ze algemeen beschouwd als een meer liquide alternatief voor beleggingsfondsen. Beleggers kunnen niet alleen dezelfde brede diversificatie krijgen als geïndexeerde beleggingsfondsen, maar hebben, in tegenstelling tot beleggingsfondsen, de vrijheid om ze tijdens markturen te verhandelen.

Belangrijker is dat institutionele beleggers ze kunnen gebruiken om snel posities in en uit te gaan, waardoor ze een waardevol instrument zijn in situaties waarin contanten snel moesten worden verhoogd. Hoewel individuele beleggers weinig verhaal hebben wanneer de liquiditeit afneemt, kunnen institutionele beleggers die ETF's gebruiken bepaalde liquiditeitsproblemen vermijden door koop- of verkoopeenheden te kopen, die manden zijn van de onderliggende aandelen waaruit elke ETF bestaat.

Lagere niveaus van liquiditeit leiden tot hogere bied-laatspreads, grotere verschillen tussen intrinsieke waarde en de waarde van de onderliggende effecten en een verminderd vermogen om winstgevend te handelen. Laten we eens kijken naar welke ETF's u de meeste liquiditeit en daarmee de meeste kans op winst bieden.

Factoren die de ETF-liquiditeit beïnvloeden

Het blijft een feit dat ETF's een grotere liquiditeit hebben dan beleggingsfondsen. De mate van liquiditeit van een ETF hangt af van een combinatie van primaire en secundaire factoren.

Primaire factoren zijn:

• De samenstelling van de ETF
• Het handelsvolume van de afzonderlijke effecten waaruit de ETF bestaat> Secundaire factoren omvatten:

Het handelsvolume van de ETF zelf

• De beleggingsomgeving
• ETF Composition

ETF's kunnen worden belegd in een aantal activaklassen, waaronder onroerend goed, vastrentende waarden, aandelen, grondstoffen en futures. Binnen het aandelenuniversum repliceren de meeste ETF's specifieke indices, zoals large-cap, mid-cap, small-cap, groei- of waarde-indices. Er zijn ook ETF's die zich richten op specifieke marktsectoren, zoals technologie, evenals bepaalde landen of regio's.

Over het algemeen zijn ETF's die beleggen in large-cap, in het binnenland verhandelde bedrijven het meest liquide. Specifiek zullen verschillende kenmerken van de effecten die deel uitmaken van een ETF ook zijn liquiditeit beïnvloeden. De meest prominente worden hieronder uitgelegd. (Zie ook:

Een kijkje in de ETF-constructie ) Activaklasse -

• ETF's die beleggen in minder liquide effecten, zoals onroerend goed, zijn minder liquide dan beleggers die beleggen in meer liquide activa , zoals aandelen of vastrentende waarden. Marktkapitalisatie -
• Marktkapitalisatie meet de waarde van een waardepapier en wordt gedefinieerd als het aantal uitstaande aandelen van een beursgenoteerd bedrijf vermenigvuldigd met de marktprijs per aandeel. Standaard zijn de meest bekende beursgenoteerde ondernemingen vaak large-capaandelen, die per definitie de meest waardevolle aandelen zijn van de beursgenoteerde aandelen. ETF's die beleggen in aandelen zijn over het algemeen meer liquide als de effecten bekend zijn en op grote schaal worden verhandeld.Omdat deze aandelen algemeen bekend zijn, worden ze gewoonlijk aangehouden in de portefeuilles van beleggers en is het handelsvolume hoog, waardoor hun liquiditeit ook hoog is. Omgekeerd zijn de aandelen van kleine en middelgrote ondernemingen niet zozeer in trek, maar worden ze minder breed gedragen in beleggingsportefeuilles; daarom zijn het handelsvolume en de liquiditeit voor deze aandelen lager. Risicoprofiel van de onderliggende effecten -
• Hoe minder risicovol een activum is, hoe vloeibaarder het zal zijn. Bijvoorbeeld: Large-capaandelen worden als minder risicovol beschouwd dan small- en mid-capaandelen.
  
  • Effecten van bedrijven in ontwikkelde economieën worden als minder risicovol beschouwd dan die in opkomende economieën.
  • ETF's die beleggen in brede marktindexen zijn minder risicovol dan beleggingen die zich richten op specifieke sectoren.
  • In de vastrentende wereld zijn ETF's die beleggen in bedrijfsobligaties van beleggingskwaliteit en schatkistpapier minder risicovol dan beleggingen in obligaties van lagere kwaliteit.
  • Als gevolg hiervan zullen ETF's die beleggen in large-capaandelen, ontwikkelde economieën, brede marktindexen en obligaties van beleggingskwaliteit, meer liquide zijn dan beleggers die beleggen in hun risicovollere tegenhangers.

Waar de effecten in een ETF zijn gedomicilieerd -

• Binnenlandse effecten zijn om meerdere redenen meer liquide dan buitenlandse effecten: Buitenlandse effectenhandel in verschillende tijdzones.
  
  • Buitenlandse beurzen, samen met de landen waarin ze zijn gevestigd, hebben verschillende handelswetten en -regelgeving die van invloed zijn op de liquiditeit.
  • Omdat de meeste buitenlandse aandelen eigendom zijn van Amerikaanse certificaten (ADR's), die effecten zijn die beleggen in effecten van buitenlandse bedrijven in plaats van de werkelijke buitenlandse effecten zelf, is de liquiditeit van ETF's die beleggen in ADR's lager dan die van ETF's dat is niet zo. (Zie ook:
  • Wat zijn certificaten? ) De omvang van de beurs waarin de effecten in een ETF-handel ook een verschil maken. Effecten die handelen op grote, bekende beurzen zijn meer liquide dan die op kleinere beurzen, dus ETF's die in die effecten beleggen, zijn ook meer liquide dan beleggingen die dat niet doen.

Handelsvolume van ETF-aandelen

Aangezien de marktprijs invloed heeft op de liquiditeit van een aandeel, neemt ook het handelsvolume toe. Het handelsvolume vindt plaats als een direct gevolg van vraag en aanbod. In de financiële wereld worden effecten met een lager risico vrijer verhandeld, waardoor het handelsvolume en de liquiditeit toenemen. Hoe actiever een bepaalde zekerheid wordt verhandeld, hoe meer liquide het is; Daarom zullen ETF's die beleggen in actief verhandelde effecten meer liquide zijn dan beleggingen die dat niet doen.

Personen die beleggen in ETF's met minder actief verhandelde effecten, zullen worden beïnvloed door een grotere bied-laat spread, terwijl institutionele beleggers kunnen kiezen om te handelen met behulp van creatie-eenheden om liquiditeitsproblemen te minimaliseren. (Zie ook:

Vijf ETF's Gebreken die u niet moet overzien ) Handelsvolume van de ETF zelf

Het handelsvolume van een ETF heeft ook een minimale impact op zijn liquiditeit. ETF's die beleggen in aandelen in de S & P 500 worden bijvoorbeeld vaak verhandeld, wat leidt tot een iets grotere liquiditeit.(Zie ook:

S & P 500 ETF's: marktgewicht versus gelijk gewicht ) De investeringsomgeving

Omdat handelsactiviteit een directe weerspiegeling is van vraag en aanbod van financiële effecten, zal de handelsomgeving ook invloed op de liquiditeit. Als een bepaalde marktsector bijvoorbeeld wordt gezocht, zullen ETF's die in die sector beleggen veeleisend zijn, wat leidt tot tijdelijke liquiditeitsproblemen. Omdat de bedrijven die ETF's uitgeven het vermogen hebben om vrij snel extra ETF's te creëren, zijn deze liquiditeitsproblemen meestal van korte duur. (Zie ook:

ETF's singling-outsector ) De bottom line

Zoals bij elke financiële zekerheid, hebben niet alle ETF's hetzelfde liquiditeitsniveau. De liquiditeit van een ETF wordt beïnvloed door de effecten die het bezit, het handelsvolume van de effecten die het aanhoudt, het handelsvolume van de ETF zelf en ten slotte de beleggingsomgeving. Zich bewust zijn van hoe deze factoren van invloed zijn op de liquiditeit van een ETF, en dus de winstgevendheid, zullen de resultaten verbeteren, wat vooral belangrijk wordt in omgevingen waar elk basispunt telt.