Over de toonbankopties
Veel derivaten, zoals forwards, swaps en meest exotische derivaten, worden verhandeld als OTC.

• OTC-opties zijn in wezen ongereguleerd
• handelen zoals de termijnmarkt eerder beschreven
• Dealers bieden aan om ofwel een long- of shortpositie in optie te nemen en dat risico vervolgens af te dekken met transacties in andere optiederivaten.
• De koper loopt kredietrisico omdat er geen clearinginstelling is en geen garantie dat de verkoper zal uitvoeren. Kopers moeten het kredietrisico van verkopers beoordelen en mogelijk onderpand nodig hebben om dat risico te verminderen.
• Prijs, uitoefenprijs, vervaltijd, identificatie van de onderliggende, afwikkelings- of leveringsvoorwaarden, contractgrootte, etc. zijn aangepast
• De twee tegenpartijen bepalen voorwaarden.

Op de beurs verhandelde opties

Een optie die op een gereglementeerde beurs wordt verhandeld, waarbij de voorwaarden van elke optie door de centrale worden gestandaardiseerd. Het contract is gestandaardiseerd zodat de onderliggende waarde, hoeveelheid, vervaldatum en uitoefenprijs van tevoren bekend zijn. OTC-opties worden niet verhandeld op beurzen en bieden de mogelijkheid om de voorwaarden van het optiecontract aan te passen.
Alle termen zijn gestandaardiseerd behalve prijs.

• De ruil stelt de verval- en afloopprijzen vast evenals de minimale prijsofferte.
• De uitwisseling bepaalt ook of de optie Amerikaans of Europees is, de contractgrootte en of de afwikkeling in contanten of in de onderliggende beveiliging plaatsvindt.
• Gewoonlijk handel in kavels waarbij 100 aandelen in aandelen = 1 optie
• De meest actieve opties zijn degenen die tegen het geld handelen, terwijl ze diep in het geld en diep in het geld handelen handel niet vaak.
• hebben meestal een kortetermijnverval (met een duur van een tot zes maanden) met uitzondering van LEAPS, die in de toekomst aflopen
• Gemakkelijk gekocht en verkocht kunnen worden en de houder beslist om al dan niet uit te oefenen. Wanneer opties in het geld of aan het geld zijn, worden ze meestal uitgeoefend.
• De meeste moeten de onderliggende beveiliging leveren.
• Gereguleerd op federaal niveau

Soorten Exchange Traded Options

1. Financiële opties: Financiële opties hebben financiële activa, zoals een rentevoet of een valuta, als hun onderliggende activa. Er zijn verschillende soorten financiële opties: Aandelenoptie

- Ook wel aandelenopties genoemd, dit zijn privileges die door de ene partij aan de andere worden verkocht. Aandelenopties geven de koper het recht, maar niet de plicht, om een ​​aandeel tegen een overeengekomen prijs gedurende een bepaalde periode of op een specifieke datum te kopen (callen) of verkopen (neerzetten). Indexoptie

- Een call- of putoptie op een financiële index, zoals de Nasdaq of S & P 500. Beleggers die indexopties verhandelen, baseren zich in feite op de algehele beweging van de aandelenmarkt, vertegenwoordigd door een aandelenkorf. Obligatieoptie

: een optiecontract waarbij het onderliggende activum een ​​obligatie is. Afgezien van de verschillende kenmerken van de onderliggende activa, is er geen significant verschil tussen aandelen- en obligatiemogelijkheden. Net als bij andere opties, biedt een obligatieoptie beleggers de mogelijkheid om het risico van hun obligatieportefeuilles af te dekken of te speculeren over de richting van obligatiekoersen met een beperkt risico. Een koper van een obligatie-calloptie verwacht een daling van de rentetarieven en een stijging van de obligatiekoersen. De koper van een put-obligatieoptie verwacht een stijging van de rentetarieven en een daling van de obligatiekoersen.
Rentevoetoptie

- Optie waarbij de onderliggende waarde gerelateerd is aan de verandering in een rentepercentage. Renteopties zijn Europese, in contanten afgewikkelde opties op het rendement van Amerikaanse schatkistpapier. Renteopties zijn opties ter plaatse tegen rendement van Amerikaanse schatkisteffecten. Ze omvatten opties op schatkistpapier van 13 weken, opties op de vijfjaarlijkse schatkist en opties op de 10-jarige schatkist. Over het algemeen verwacht de call-buyer van een renteoptie dat de rentetarieven zullen stijgen (net als de waarde van de call-positie), terwijl de put-koper hoopt dat de koersen gaan dalen (waardoor de waarde van de put-positie stijgt.) Renteopties en andere rentederivaten vormen het grootste deel van de wereldwijde derivatenmarkt. Naar schatting was in mei 2004 $ 60 biljoen dollar aan rentederivatencontracten verhandeld. En volgens de International Swaps and Derivatives Association gebruikte 80% van de 500 grootste bedrijven ter wereld (vanaf april 2003) rentederivaten om hun geldstroom. Dit is 75% voor valutaopties, 25% voor grondstoffenopties en 10% voor aandelenopties. Valutaoptie

- Een contract dat de houder het recht, maar niet de plicht biedt om gedurende een bepaalde periode tegen een bepaalde prijs valuta te kopen of te verkopen. Beleggers kunnen zich indekken tegen valutarisico's door een optie of een calloptie in valuta aan te kopen. 2. Opties op futures:

Net als andere opties is een optie op een futures-contract het recht maar niet de verplichting om een ​​bepaald futures-contract tegen een specifieke prijs op of vóór een bepaalde vervaldatum te kopen of verkopen. Deze verlenen het recht om een ​​futurescontract aan te gaan tegen een vaste prijs. Een call-optie geeft de houder (koper) het recht om een ​​futures-contract te kopen (lang te gaan) tegen een specifieke prijs op of vóór een vervaldatum. De houder van een putoptie heeft het recht een futures-contract te verkopen (short gaan) tegen een specifieke prijs op of vóór de vervaldatum. Meer informatie over de productspecificaties van opties op futures in ons artikel Vloeiend worden in opties op futures
3. Grondstofopties:
Dit zijn opties waarbij de onderliggende waarde een grondstof is zoals tarwe, goud, olie en sojabonen. Het CFA-instituut richt zich op financiële opties op het CFA-examen. Alles wat u moet weten over grondstoffenopties is dat ze bestaan. 4. Andere opties:
Zoals met de meeste dingen, ondergaan procedures en producten in de loop van de tijd drastische veranderingen. Hetzelfde geldt voor opties. Nieuwe opties hebben onderliggende activa zoals het weer. Weerderivaten worden door bedrijven gebruikt om zich in te dekken tegen het risico van weersverwachtingen. De belegger die een weerderivaat verkoopt, stemt ermee in dit risico te dragen voor een premie. Als er niets gebeurt, maakt de belegger winst. Als het weer echter slecht wordt, bezit het bedrijf de afgeleide claims het overeengekomen bedrag. Als er weerderivaten in het vizier zijn, bekijk dan het volgende artikel: Inleiding tot weerderivaten
Een andere optie die aan populariteit wint is echte opties. Deze opties worden niet actief verhandeld. De real-options benadering past de theorie van de financiële opties toe op grote kapitaaluitgaven zoals fabrieken, productlijnextensies en onderzoek en ontwikkeling. Wanneer een financiële optie de eigenaar het recht geeft, maar niet de verplichting om een ​​effect tegen een bepaalde prijs te kopen of te verkopen, geeft een reële optie bedrijven die strategische investeringen doen het recht, maar niet de plicht, om deze kansen in de toekomst te benutten. .
Nogmaals, voor je aankomende examen is alles wat je moet weten over deze instrumenten dat ze bestaan.