Kosten die door beleggingsmaatschappijen in rekening worden gebracht
Beleggingsmaatschappijen vragen beleggers een breed assortiment aan vergoedingen. Beleggingsfondsen die net op de markt komen, kunnen bijvoorbeeld de prijs voor de eerste verkoop van aandelen enigszins hoger instellen dan de NIW van de aandelen om de opstartkosten te helpen dekken.
Verkoopkosten:
vaak brengen fondsen een soort verkoopkosten of 'belasting' in rekening. Een front-end belasting is een verkoopcommissie die aan beleggers wordt aangerekend wanneer de aandelen worden gekocht. Een back-end load , of inkoopkosten worden aangerekend aan beleggers wanneer theysell aandelen deelt en het fonds verlaat.
Ogenschijnlijk helpen deze toeslagen om de frequentie waarmee transacties in en uit het fonds worden verhandeld te verminderen en worden beleggers aangemoedigd om hun posities te behouden. Hoewel dit eenmalige kosten zijn, is het logisch ernaar te kijken in termen van de tijdshorizon van een belegger. Dus een voorladingsvergoeding van 4. 8% op een aankoop van $ 10.000 ($ 480) vertaalt zich in een kostenpost per jaar van $ 160 wanneer een belegger de aandelen slechts drie jaar ($ 480/3) houdt. Als de belegger de aandelen echter gedurende 10 jaar aanhoudt, zijn zijn kosten per jaar slechts $ 48. Om kostenvergelijkingen eenvoudig te maken, berekenen diensten zoals Morningstar de kosten van het kopen en houden van $ 10.000 van de aandelen van een fonds over drie, vijf en tien jaar tijdshorizon. Verkoopcommissies zijn een stimulans voor het verkoopteam, maar ze kunnen het totale rendement van beleggers ernstig beïnvloeden.
Fondsen brengen ook jaarlijkse vergoedingen in rekening om bedrijfskosten, beheers- en distributiekosten te dekken.
- Beheerkosten zijn vaste vergoedingen die een beleggingsbeheerder investeerders in rekening brengt voor haar diensten en samenwerkt met het fonds. Ze worden meestal gecategoriseerd als administratieve kosten of beheerskosten.
- 12B-1 kosten staan een onderling fonds toe om een klein bedrag van beleggers te innen. Deze vergoeding is bedoeld voor promoties, verkopen of andere activiteiten in verband met de distributie van de aandelen van het fonds. De vergoeding moet redelijk zijn: 0,5% tot 1% van het nettovermogen van het fonds en tot een maximum van 8,5% van de biedprijs per aandeel.
Door te kiezen tussen twee fondsen met vergelijkbare kenmerken en prestaties, zal het fonds met de laagste totale kosten altijd aantrekkelijker zijn voor beleggers. Een manier om vergoedingen te vergelijken is om te kijken naar de kostenratio van het fonds. Dit wordt zowel in het jaarverslag als in het prospectus gepresenteerd. De gemiddelde kosten variëren naargelang de beleggingscategorie: obligatiefondsen hebben doorgaans een lagere kostenratio danU. S. aandelenfondsen die op hun beurt over het algemeen minder betalen dan internationale aandelenfondsen.
AD:Is uw lage kosten indexfonds echt lage kosten? (SPY)
Indexfondsen en ETF's hebben over het algemeen lagere kostenratio's dan actief beheerde beleggingen, maar de kosten kunnen sterk variëren. Beleggers moeten hun huiswerk maken om te begrijpen hoeveel ze betalen voor het rendement.
Zijn marginale kosten vaste of variabele kosten?
Begrijpen hoe marginale kosten kunnen worden geïdentificeerd als een functie van vaste en variabele kosten.
Hoe beïnvloeden vaste kosten en variabele kosten de brutowinst?
Leren over de verschillen tussen vaste en variabele kosten en hoe deze de berekening van de brutowinst beïnvloeden door de kosten van te koop aangeboden goederen te beïnvloeden.