Voor levensverzekeraars, Geld verdienen is een cijferspel

Hoeveel vermogen per leeftijd? Op weg naar financieel onafhankelijk! (Januari- 2025)

Hoeveel vermogen per leeftijd? Op weg naar financieel onafhankelijk! (Januari- 2025)
AD:
Voor levensverzekeraars, Geld verdienen is een cijferspel
Anonim

Voor de toevallige waarnemer kan de levensverzekeringssector een beetje mysterieus lijken. Een bedrijf kan natuurlijk niet voorspellen wanneer het de uitkering bij overlijden van uw polis zal moeten betalen. Toch lijkt het - bijna onveranderlijk - dat de koerier voldoende inkomsten in ontvangst neemt om zijn beloftes waar te maken en een mooie winst te behalen.

Als iemand meer te weten komt over hoe de verzekering werkt, begint dit raadsel te verdwijnen. De realiteit is dat de industrie meer een wetenschap is dan een kunst. Door statistieken te gebruiken, kunnen aanbieders weloverwogen veronderstellingen maken over hoeveel ze u in rekening moeten brengen om hun verplichtingen jegens polishouders en aandeelhouders na te komen. Bedrijven investeren ook opbrengsten in verschillende effecten, die een extra bron van inkomsten vormen.

AD:

Het belang van statistieken

De belangrijkste manier waarop verzekeringsmaatschappijen geld verdienen, is vrij eenvoudig - door meer geld in premies op te nemen dan in uitkeringen. Maar hoe kunnen ze dit nu precies doen?

Nee, een verzekeringsmaatschappij kan niet voorspellen wanneer een bepaalde verzekeringnemer zal overlijden. Hoewel het weet hoeveel klant Y elke maand in premies verschuldigd is, weet het niet hoe lang hij dat bedrag zal betalen. En ongeacht hoe lang hij leeft, de verzekeraar staat haaks op de nominale waarde van het beleid.

AD:

Verzekeringsmaatschappijen lossen dit probleem op door hun volledige klantenbestand te analyseren. Voor zover zij weten, kan klant Y slechts 40 jaar oud worden, wat waarschijnlijk betekent dat hij een verlies op zijn account neemt. Maar het hele bedrijf hoeft zich echt zorgen te maken over de gemiddelde levensduur bij alle van zijn klanten - en statistisch gezien is dat veel gemakkelijker te benaderen.

Daarom spelen actuarissen zo'n cruciale rol in de branche. Dit zijn de experts die statistische modellen gebruiken om de geprojecteerde verplichtingen van het bedrijf te berekenen - dat wil zeggen, hoeveel het moet uitbetalen bij uitkeringen bij overlijden en andere uitgaven. Actuarissen zijn er ook verantwoordelijk voor dat het bedrijf voldoende kapitaalreserves heeft om onverwachte gebeurtenissen, zoals een abnormaal groot aantal claims, te dekken.

AD:

Vervoerders gebruiken ook statistieken om het risicoprofiel van bepaalde klanten te identificeren voordat ze een beleid kunnen aanbieden. In sommige gevallen helpt dit de verzekeraar om personen te vermijden die eenvoudigweg geen deel uitmaken van hun doelmarkt. Op andere momenten stelt het hen in staat om het beleid te prijzen op een manier die correleert met hun niveau van financieel risico. Het is de taak van de afdeling acceptatie om te kijken naar specifieke kenmerken - leeftijd, geslacht, rookgewoonten, bloeddruk enzovoort - en de prijsstelling te bepalen waartoe de klant behoort.

Een ander belangrijk aspect van de rekenkundige levensverzekering is het bepalen hoeveel klanten hun beleid zullen blijven betalen tot de dood.Verrassend genoeg laten de meeste individuen toe dat hun beleid vervalt - met andere woorden, ze stoppen met het betalen van de premie - of geven het af om het kassaldo op hun rekening te krijgen. Deze scenario's zijn een groot onderdeel van de winst van levensverzekeringen, omdat het bedrijf gedurende een bepaalde periode premium inkomsten ontvangt, maar geen cent van de uitkering bij overlijden hoeft te betalen. De "vervalpercentages" vormen dus een vitaal onderdeel van financiële prognoses.

De opkomst van lijfrentes

In de begintijd van de bedrijfstak kwam vrijwel alle premie-inkomen dat luchtvaartmaatschappijen ontvingen voort uit levensverzekeringen of andere verzekeringen die zij verkochten. Maar sinds de jaren tachtig heeft het lijfrente-inkomen dat van hun brood- en boterproduct overschreden. Tegenwoordig zijn annuity-overwegingen goed voor iets meer dan de helft van alle premieomzet.

Bij een elementaire lijfrente maakt de verzekeringnemer ofwel een reeks betalingen ofwel een afkoopsom en, op een vooraf vastgesteld tijdstip, ontvangt hij regelmatige cheques van de verzekeringsmaatschappij. Net als bij levensverzekeringen helpen actuarissen om de juiste prijsstelling van het product te bepalen om winst te behalen. Maar het risico, vanuit het standpunt van de verzekeraar, is heel anders. Hier maakt de verzekeraar zich zorgen over de gemiddelde contracthouder die langer leeft dan verwacht en die meer betalingen ontvangt dan verwacht.

Vanuit een winstperspectief was de groei van lijfrentes de afgelopen decennia een voordeel voor verzekeraars om een ​​aantal redenen. Ten eerste openden ze naast levensverzekeringen een nieuwe inkomstenstroom. Bovendien bieden deze verzekeringscontracten een hoge winstmarge in vergelijking met andere verzekeringsproducten. Meer gesofisticeerde variëteiten - bijvoorbeeld "geïndexeerde annuïteiten" die uitbetalingen koppelen aan de prestaties van de aandelenmarkten - brengen vaak aanzienlijke afkoopgelden in rekening en beperken het rendement van polishouders, waardoor de winstgevendheid van de verzekeraar wordt opgevuld.

De winst stimuleren door te investeren

Als een verzekeringsmaatschappij het geluk heeft om extra premies te genereren na het betalen van uitkeringen en administratieve uitgaven, wordt het geld niet zomaar in een kluis gestopt. In plaats daarvan investeert het een substantieel deel ervan om meer waarde te creëren voor zijn aandeelhouders (in het geval van een "onderlinge" verzekeringsmaatschappij, zijn de polishouders daadwerkelijk eigenaar van het bedrijf en ontvangen zij dividenden).

De uitdaging is om de juiste middenweg te vinden tussen het potentiële inkomen en de mogelijkheid om financiële verplichtingen te betalen. Bedrijven sturen dus gewoonlijk een deel van hun fondsen naar conservatieve instrumenten die minder snel grote waardeschommelingen zullen ervaren. Bijgevolg zijn obligaties de meest gebruikelijke bron van inkomsten uit beleggingen, gevolgd door aandelen en aan hypotheken gerelateerde effecten.

Figuur 1

Inkomstenbronnen voor levensverzekeraars (in miljoenen US dollar).

Bron: American Council of Life Insurers

De hoeveelheid geld die levensverzekeringsmaatschappijen investeren, is aanzienlijk. In 2012 investeerden levensverzekeringsmaatschappijen maar liefst $ 217 miljard in een reeks effecten. Sommige carriers besteden geldbeheer uit aan een ander bedrijf, maar grotere bedrijven hebben vaak interne teams die op het juiste moment effecten kopen en verkopen.Sommige verzekeringsmaatschappijen hebben zelfs dochtermaatschappijen gecreëerd die geld beheren voor andere institutionele beleggers, waardoor het moederbedrijf een extra bron van inkomsten uit vergoedingen ontvangt.

De bottom line

Levensverzekeringen zijn een zeer gegevensgedreven sector die vertrouwt op complexe financiële modellen om toekomstige uitgaven en inkomsten te voorspellen, zowel uit premies als uit investeringen. Door hun prijzen op de juiste manier te kalibreren, proberen bedrijven hun inkomsten te laten groeien terwijl ze hun financiële verplichtingen nakomen.