Grenzen zijn zeer zelden stabiel. Het idee alleen al van een grens spreekt aan voor ons inherente verlangen om door te zetten, nieuwe kansen te ontdekken en te ontdekken. Zoals altijd met de fysieke grenzen veroverd door ontdekkingsreizigers of de kennisgrenzen overwonnen door wetenschappers en filosofen, zo is het ook met beleggingsmarkten.
Marktgrenzen zijn dynamisch - voortdurend in beweging - omdat weinig bekende mogelijkheden in landen, technologieën of industrieën worden blootgelegd en evolueren naar gevestigde activa met meetbare eigenschappen. In dit geval staan de risico-, rendement- en gecorreleerde eigenschappen centraal in het beheer van beleggingsportefeuilles. Als u geïnteresseerd bent om nieuwe wegen in te slaan in portfolio, lees dan verder om erachter te komen hoe grensinvesteringen precies dat doen.
The Dynamic Frontier Vs. het statisch beleggingsbeleid
Ondanks de dynamische omgeving van een grensmarkt, stuiten we vaak op een zekere starheid bij het bestuderen van de rol van grensmarkten bij investeringsbeslissingen. Bijvoorbeeld, in beleggingsbeleidstatements wordt de weging voor niet-ingezeten aandelen doorgaans toegewezen aan een binaire divisie van ontwikkelde en opkomende markten , alsof er geen middenweg is tussen, laten we zeggen, Duitsland en Egypte.
Alle landen die in een gepubliceerde categorie "opkomende" markten vallen (bijvoorbeeld de Morgan Stanley Capital International (MSCI) -indexen) kunnen een klein, vast percentage van een portefeuille vormen, terwijl een mix van de zogenoemde ontwikkelde markten in de wereld van Noord-Amerika, West-Europa en Japan wordt meestal een hoger gewicht toegekend om het minder ervaren risico weer te geven.
Dit kunstmatige construct, hoewel aantoonbaar nuttig vanuit een praktisch oogpunt in zijn eenvoud, geeft geen nauwkeurige weergave van de dynamische beweging van markten langs een continu spectrum van risico-rendement-correlatiemogelijkheden. Beleggers die zich bewust zijn van deze dynamische frontier, kunnen profiteren van een nauwkeuriger beheer van risico-rendementsrisico's. Om te beginnen kan het nuttig zijn om een historisch perspectief te hebben op grensmarkten en hoe de grens in de loop van de tijd is geëvolueerd. (Lees voor meer informatie over de risico-rendementsrelatie de Risk / Return Tradeoff -sectie van onze Financial Concepts-handleiding .)
Een korte geschiedenis van grensmarkten
Het investeringslandschap in de 19e eeuw
Het midden van de 19e eeuw was tumultueus, met grote sociale en politieke veranderingen in Europa, terwijl de industriële revolutie plaatsvond , dat voor het eerst in het achttiende-eeuwse Engeland ontstond, verstoorde en transformeerde economieën van Liverpool tot Leipzig. Aan de overkant van de Atlantische Oceaan bevond een nieuwe republiek zich in een vroeg stadium van een groeitraject, met spoorwegen die over onbekend terrein dreven om nieuwe markten te creëren voor de snelgroeiende industriële productie van een nieuwe productie-economie.De Verenigde Staten waren inderdaad een klassieke grensmarkt, met schijnbaar eindeloze mogelijkheden voor groei en veel bijkomend risico - de burgeroorlog was misschien wel de meest beruchte, maar verre van de enige ontwrichtende gebeurtenis in deze periode.
En de VS was niet de enige grensmarkt van zijn tijd - de Engelse, Nederlandse, Franse en Spaanse koloniën in Zuidoost-Azië, het Midden-Oosten, Afrika en Latijns-Amerika waren allemaal op verschillende tijdstippen aantrekkelijke investeringen voor rijke Europese gezinnen en instellingen. Anders dan deze markten, zouden de VS echter uitgroeien tot de dominante "ontwikkelde" economie van de 20e eeuw, terwijl meer dan een eeuw later veel van die voormalige Europese koloniën zich opnieuw zouden gaan bezighouden als onafhankelijke landen in opeenvolgende nieuwe tijdperken van frontiermarkten. .
Japan : prototype van een moderne opkomende markt
De term "opkomende markten" - althans wat betreft het beheer van beleggingsportefeuilles - kwam pas in de jaren tachtig echt in de mode, maar toch was er een eerdere prototype.
In de onmiddellijke nasleep van de Tweede Wereldoorlog lag de Japanse economie in puin, maar over een periode van 25 jaar tussen 1955 en 1980 groeide het reële BBP van het land met een gemiddelde jaarlijkse 7% dankzij de robuuste exportgeleide economie en een uniek model van business-government planning dat noch socialistisch noch onbeschaamd kapitalistisch was. Beleggers die zich in deze periode op de Japanse aandelenmarkt waagden, werden op passende wijze beloond, waarbij de Nikkei 225 Stock Average groeide van 425 eind 1955 naar 7 116 per 31 december 1980 - een gemiddeld jaarlijks rendement van 12%. Tegen die tijd werd Japan niet langer beschouwd als een opkomende economie en leiders van de Japanse industrie en financiën (zoals Sony (NYSE: SNE), Honda (NYSE: HMC) en Mitsubishi Bank (NYSE: MTU)) namen noteringen op in New York Effectenbeurs via een nieuw financieel instrument genaamd American Depositary Receipts (ADR's), waardoor deze aandelen beschikbaar zijn voor opname in een groeiend aantal internationale institutionele portefeuilles. (Lees onze ADR Basics handleiding om meer te weten te komen over dit type financieel instrument.)
Een opeenvolging van tijgers
Het succes van het Japanse exportmodel heeft de volgende golf van grensmarkten geïntroduceerd - de zo -geroepen vier Aziatische Tijgers van Zuid-Korea, Hong Kong, Singapore en Taiwan. Tegen de jaren tachtig, toen deze landen steeds vaker in het zakelijke nieuws van de dag verschenen, kwam de term 'opkomende markt' als een aparte beleggingscategorie tot zijn recht. Deze markten werden gezien als meer risicovol dan meer ontwikkelde economieën, met over het algemeen zwakkere economische, wettelijke, politieke en sociale infrastructuren, maar met buitenproportionele groeimogelijkheden die een fors rendement zouden kunnen opleveren voor een aandelenportefeuille.
De dynamische frontier duwde nog verder weg toen andere Aziatische economieën zoals Maleisië en Indonesië bij de oorspronkelijke vier Tigers kwamen. Ondertussen opende de opkomst van markteconomieën in Oost-Europa een nieuwe horizon in dit deel van de wereld. De Latijns-Amerikaanse markt, ooit in de eerste plaats synoniem met chronische schulden- en valutacrises, werd opnieuw levendig toen landen van Mexico tot Chili hun economieën openden en een marktgerichte benadering van handel, valuta en infrastructuur omarmden.
Globalisering en grensmarkten
Terwijl landen zich langs de dynamische grens ontwikkelen, neemt hun belang voor de wereldeconomie doorgaans evenredig toe. Vier landen die op verschillende tijdstippen aan de grens verschenen in de jaren tachtig en negentig - Brazilië, Rusland, India en China (algemeen bekend onder de afkorting "BRIC") - vertegenwoordigden meer dan 20% van het mondiale BBP (op koopkracht) pariteitsbasis) tegen 2007. Tegen 2005 konden meer dan 40 landen beschikken over een beurskapitalisatie van meer dan $ 100 miljard.
Al deze maatregelen getuigen van de kracht van globalisering bij het hervormen van de internationale investeringsgrens. De breedte en diepte van wereldwijde belegbare markten is inderdaad een voordeel geweest voor beleggers die op zoek zijn naar meer mogelijkheden voor een effectieve positionering van risico-rendement. Figuur 1 toont een selectie van dergelijke markten, die allemaal in de loop van de tijd langs de dynamische grens zijn voortgekomen en geëvolueerd. Het toont ook een verscheidenheid aan risicoretour-posities. (Lees wat zowel de supporters als de critici te zeggen hebben over deze groeiende wereldwijde trend, in ons gerelateerde artikel The Globalization Debate .)
|
|
| Figuur 1 |
| Bron: Zephyr & Associates LLC |
Tussen 2000 en 2005 konden beleggers een meer behoudende positie innemen in markten zoals Maleisië en Chili, die een lagere volatiliteit vertonen dan Amerikaanse small-capgroeivoorraden (vertegenwoordigd door de Russell 2000 Growth Index), of doorschuiven naar agressievere posities in landen als Rusland of Egypte.
Maar de globalisering heeft ook zijn keerzijde. Naarmate markten volwassener worden en meer verweven raken met de wereldeconomie, neigen ze ook te convergeren in termen van aandelenmarktprestaties, zoals blijkt uit figuren 2 en 3. Houd er rekening mee dat beleggers in de portefeuille naar waarde streven uit activa die een relatief lage correlatie hebben met andere activa.
| januari 1988 tot december 1998 | |||
| Correlation Matrix | |||
| - | (1) | (2) | (3) |
| 1. MSCI EM (Opkomende markten) | 1. 00 | - | - |
| 2. MSCI EAFE + Canada | 0. 47 | 1. 00 | - |
| 3. S & P 500 | 0. 50 | 0. 52 | 1. 00 |
| Afbeelding 2 |
| Bron: Zephyr & Associates LLC |
| januari 1999 tot juli 2008 | |||
| Correlation Matrix | |||
| - | (1) | (2) | (3 ) |
| 1. MSCI EM (Opkomende markten) | 1. 00 | - | - |
| 2. MSCI EAFE + Canada | 0. 83 | 1. 00 | - |
| 3. S & P 500 | 0. 73 | 0. 83 | 1. 00 |
| Figuur 3 |
| Bron: Zephyr & Associates LLC |
Hier gebruiken we de MSCI EAFE + Canada-index als een proxy voor ontwikkelde markten en de MSCI Emerging Markets-index voor opkomende en overgangseconomieën. In beide gevallen is de toename van de correlatie met de Amerikaanse aandelenmarkt vrij uitgesproken vanaf de periode 1988-1998 tot die van 1999-2008. Dit is negatief vanuit het oogpunt van portfoliomanagement omdat het de diversificatievoordelen die haalbaar zijn door beleggen in niet-UE vermindert. S. markten.
Conclusies
De grens van investeringsmarkten is dynamisch. Naarmate landen groeien en volwassen worden, evolueren ze langs verschillende risico-terugkeer trajecten terwijl andere, nieuwere landen opduiken om hun plaats aan de grens in te nemen.Het fenomeen globalisering heeft geresulteerd in een brede en diepe pool van belegbare markten, terwijl tegelijkertijd de tendens naar convergentie van de prestaties van de aandelenmarkten de potentiële diversificatievoordelen die beschikbaar zijn van beleggingen in ruim gedefinieerde ontwikkelde of opkomende markten blootstelt. Niettemin moet het toegenomen belang van deze landen, gemeten aan de hand van een aantal macro-economische indicatoren, worden beschouwd als belangrijke toevoegingen aan beleggingsportefeuilles.
De drie grootste frontiermarkten ETF's (FM, FRN)
Ontdek welke grensmarkten er zijn en waarom u er misschien in wilt beleggen, en lees meer over de drie grootste ETF's aan de frontliniemarkt die begin 2016 beschikbaar zijn.
Het verschil tussen opkomende en frontiermarkten
Opkomende en frontiermarkten bieden beleggers wereldwijde spreiding in ruil voor een hoger risico. Deze sectoren hebben de afgelopen jaren goed gepresteerd, maar doen hun huiswerk voordat je ze intrekt.
Kan ik bijdragen aan mijn door het bedrijf gesponsorde 401 (k) na het einde van het jaar van het bedrijf maar vóór de datum van indiening van de belasting?
In tegenstelling tot IRA's, waar bijdragen kunnen worden gedaan voor het voorgaande jaar tot 15 april van het lopende jaar, zijn de uitbetalingbijdragen over het algemeen van toepassing op het jaar waarin ze daadwerkelijk worden ingehouden op de lonen / salarissen van de deelnemer. Neem bijvoorbeeld aan dat een werknemer een verkiezing verkiest om een deel van de bonus die hij ontvangt voor het jaar 2006 uit te stellen.