Goud wordt het investeringsmodel van de go-to-market wanneer marktvolatiliteit het beleggersvertrouwen doet schudden. Beleggers hebben ruime keuzes om uit te kiezen in termen van gemak en kosten.

In 2004 werd het eerste exchange-traded fund (ETF), speciaal ontwikkeld om de prijs van goud te volgen, geïntroduceerd in de Verenigde Staten. Het werd aangeprezen als een goedkoop alternatief voor het bezitten van fysiek goud of het kopen van gouden futures, en sinds de introductie ervan zijn ETF's een algemeen geaccepteerd alternatief geworden. Veel beleggers kijken naar bepaalde goudspecifieke ETF's als een handige en opwindende manier om deel te nemen aan goud zonder te worden blootgesteld aan de risico's van het fysiek kopen van edelmetaal of het verkrijgen van een praktisch inzicht in hoe gouden futures werken. Veel beleggers realiseren zich echter niet dat de prijs om ETF's te verhandelen die goud volgen hun gemak te boven gaat, en dat het verhandelen van toekomstige goudcontracten een beter alternatief kan zijn onder de juiste omstandigheden. In dit artikel zullen we onderzoeken of het beter is om te beleggen in gouden ETF's of om te gaan met de meer traditionele gouden futures.

ZIE: Naar de goudmarkt gaan

Problemen met gouden ETF's
Voor meer geavanceerde beleggers, of beleggers met een kapitaal van meer dan een paar honderd dollar, zijn er aanzienlijke nadelen om te beleggen in goudspecifieke ETF's die verder gaan dan de dagelijkse fluctuatie van goudprijzen. Deze problemen omvatten fiscale implicaties, niet-goudgerelateerd marktrisico en extra kosten.

Belast als een inbaar

Een belegging in een ETF die goudprijzen volgt, bestaat niet uit feitelijk goudbezit van de aandeelhouders. Een belegger kan geen aanspraak maken op een van de goudaandelen en volgens de IRS-wet vertegenwoordigt zijn eigendom in de ETF het eigendom van een 'collectible'. Ondanks het feit dat de beheerders van gouden ETF's niet investeren in goud voor hun numismatische waarde, noch op zoek gaan naar collectible munten, wordt de belegging van de aandeelhouder behandeld als een collectible. Dit maakt langetermijnbelegging in gouden ETF's (voor een jaar of langer) afhankelijk van een relatief hoge vermogenswinstbelasting (maximumtarief van 28%, in plaats van het 20% -tarief dat van toepassing is op de meeste andere langetermijnwinst op aandelen). Door de positie vóór een jaar te verlaten om dat te voorkomen, zou niet alleen het vermogen van beleggers om te profiteren van meerjarige winsten die in goud kunnen voorkomen, afnemen, maar ze ook onderwerpen aan een veel hogere (bijna 40%) belasting op vermogenswinst op korte termijn.

ZIE: Contemplating Collectible Investments

Marktrisico

ETF's die goud volgen, worden ook blootgesteld aan tal van bedrijfsrisico's die niets te maken hebben met de feitelijke schommeling in de waarde van goud . In de SPDR Gold Trust-prospectus kan het vertrouwen bijvoorbeeld liquideren wanneer de dollar in de trust onder een bepaald niveau daalt, als de intrinsieke waarde (NAV) onder een bepaald niveau daalt, of bij overeenkomst van aandeelhouders die ten minste 66 bezitten.6% van alle uitstaande aandelen. Deze acties kunnen worden uitgevoerd ongeacht of de goudprijzen sterk of zwak zijn.

Kosten, vergoedingen en meerkosten

Ten slotte zijn gouden ETF's inherent afnemende investeringen. Omdat het goud zelf geen inkomsten genereert en er nog steeds kosten moeten worden gedekt, mag het management van de ETF het goud verkopen om deze kosten te dekken. Elke verkoop van goud door de trust is een belastbaar feit voor aandeelhouders. Dat betekent dat de beheervergoeding van een fonds, samen met eventuele sponsor- of marketingkosten, moet worden betaald door activa te liquideren. Dit vermindert de totale onderliggende activa per aandeel, wat op zijn beurt beleggers met een representatieve aandelenwaarde van minder dan een tiende van een ons goud in de loop van de tijd kan verlaten. Dit kan leiden tot verschillen in de werkelijke waarde van de onderliggende gouden activa en de beurswaarde van de ETF.

Gezien deze nadelen richten veel ETF-beleggers hun aandacht op de handel in gouden futures.

Think About Gold Futures
De risico's die goudgerichte ETF's hebben, worden niet gezien in gouden futures. Gouden futures, in vergelijking met de ETF's, zijn eenvoudig. Beleggers kunnen naar eigen goeddunken goud kopen of verkopen. Er zijn geen beheerskosten, belastingen worden opgesplitst tussen kapitaalwinsten op korte en lange termijn, er zijn geen derden die namens de belegger beslissingen nemen en op elk moment kunnen beleggers het onderliggende goud bezitten. Ten slotte kan, vanwege de marge, elke $ 1 die is opgemaakt in gouden futures, $ 20 of meer aan goud vertegenwoordigen.

Bijvoorbeeld, terwijl een investering van $ 1000 in een ETF, zoals SPDR Gold Shares (ARCA: GLD GLD ), één ons goud zou vertegenwoordigen (ervan uitgaande dat goud op $ 1, 000). Met diezelfde $ 1000 kan een belegger een gouden E-micro Gold Futures-contract afsluiten dat 10 ons goud vertegenwoordigt. Het nadeel van dit soort hefboomeffect is dat beleggers zowel winst kunnen maken als geld kunnen verliezen op basis van 10 gram goud. Koppel het hefboomeffect van futures-contracten met hun periodieke expiratie en het wordt duidelijk waarom veel beleggers een investering in een ETF doen zonder de kleine lettertjes echt te begrijpen.

ZIE: Handelscontracten voor goud en zilvercontracten

De Bottom Line

ETF's en goudfutures vertegenwoordigen beide een diversificatie in de vermogenscategorie van metalen. Er zijn voor- en nadelen aan beide instrumenten, maar dat maakt goudspecifieke ETF's niet automatisch superieur aan gouden futures. Beleggers moeten zich ervan bewust zijn dat een ETF onmiddellijk een portefeuilleroverplaatsing op één plaats kan creëren, maar dat het fonds hen uiteindelijk meer kan kosten dan ze hadden verwacht, zowel op het vlak van belastingen als van beheerskosten aan de achterkant. Tegelijkertijd kunnen beleggers die niet slim genoeg zijn, beter een beetje extra betalen voor de ETF's in plaats van risico's te nemen die ze niet kunnen verdragen met futures.