Helium is iets waar je waarschijnlijk niet veel aan denkt, tenzij je ballonnen op de kermis koopt of je stem leuk vindt. Het is ook iets dat je periodiek moeilijk kunt vinden wanneer je een lokale feestwinkel binnenloopt voordat de gasten arriveren voor dat verjaardagsfeestje dat je hebt gepland. Dat komt omdat helium een ​​niet-hernieuwbare hulpbron is in een sector die wordt gedomineerd door een ongewone infrastructuur, een klein aantal entiteiten en een hiërarchisch distributiesysteem dat prioriteit geeft aan leveringen op basis van hoe een bepaalde klant het gas en de financiële slagkracht van de klant gebruikt.

ZIE: A Natural Gas Primer

Achtergrond: het element Hoewel Helium een ​​van de meest voorkomende gassen in het universum is, is het een zeldzaamheid op aarde. Helium heeft enkele interessante eigenschappen die het bijzonder nuttig maken in een verscheidenheid aan militaire, industriële en medische toepassingen.

Helium werd van belang voor het leger in de Eerste Wereldoorlog, niet alleen omdat het lift biedt, maar ook vanwege zijn inertheid, wat betekent dat het niet gemakkelijk reageert met andere elementen of chemicaliën. Om de waarde van deze eigenschappen te begrijpen, overweeg dan de explosie van de Hindenberg in 1937. De beroemde zeppelin was gevuld met waterstof, een gas dat meer lift dan helium biedt maar ook vrij reactief is, zoals blijkt uit de ramp die resulteerde in de vernietiging van het luchtschip . Militaire belangstelling voor helium werd nieuw leven ingeblazen in de jaren 1950 tijdens de Koude Oorlog, althans gedeeltelijk vanwege zijn chemische eigenschappen maakt het ideaal voor het zuiveren en onder druk zetten van raketmotoren. Tot op de dag van vandaag blijven de regering en militaire entiteiten geïnteresseerd in een verscheidenheid aan toepassingen voor helium.

Helium heeft ook een groot aantal andere toepassingen. Het dient als een koelmiddel in apparaten voor beeldvorming door magnetische resonantie in ziekenhuizen en in kernreactoren. Het wordt gebruikt als een beschermgas bij booglassers, bij het kweken van siliciumwafels en bij het bewaren van historische documenten. Natuurlijk is Helium's bekendste commerciële gebruik in ballonnen op feestjes en vieringen.

ZIE: Hoe te beleggen in grondstoffen

Vastleggen en opslaan Hoewel helium aanwezig is in de atmosfeer, wordt het aangetroffen in concentraties die niet voldoende geconcentreerd zijn om het afvangen en opslaan ervan economisch haalbaar te maken. Sterkere concentraties worden aangetroffen in sommige aardgasbronnen en het extraheren uit die bronnen is het proces dat wordt gebruikt om de huidige vraag naar het gas te voeden.

Natuurlijk is helium veroveren slechts de helft van de uitdaging. Het opslaan van een gas dat lichter is dan lucht is de andere helft van de uitdaging. Om dit probleem op te lossen, heeft de Amerikaanse regering de oprichting van de National Helium Reserve (ook wel de Federal Helium Reserve genoemd), een langetermijnopslagfaciliteit voor ongeraffineerd helium, verplicht gesteld.

De rol van de Amerikaanse overheid in de markt De Verenigde Staten, de dominante speler op de heliummarkt, startten een formeel programma om een ​​binnenlandse heliumbron te maken met de opening van een heliumproductie-installatie in 1921. In In de jaren vijftig deed de Koude Oorlog de belangstelling voor helium herleven en begon de overheid helium te kopen en op te slaan in een in Texas gevestigde faciliteit die bekend staat als Cliffside. Om de deelname van een private sector aan heliumextractie aan te moedigen, werd de overheid de koper van het laatste redmiddel en sloeg onverkocht aanbod op. Het werkte ook samen met de particuliere industrie, door particuliere bedrijven hun helium in het door de overheid beheerde Helium Reserve te laten opslaan.

Ondanks zijn interesse is de rol van de overheid bij de productie van helium een ​​geldverlies geweest. In 1996 begon de regering met een langetermijninspanning om haar rol in heliumverwerking te minimaliseren, met de doorvoering van de Helium Privatiseringswet. De wet stelde een prijs vast voor het aandeel helium in de reserve die eigendom was van de overheid en gaf opdracht dat overheidsentiteiten die helium gebruiken, het gas uit de voorraad van de overheid moesten kopen. Op dat moment was die prijs vastgesteld op $ 43 per 1, 000 kubieke voet, 25% boven de marktprijs, met de logica dat overheidsentiteiten van de voorraad zouden kopen en dat die prijs de uitstaande schuld van heliumoperaties zou terugverdienen.

In de loop van de tijd werd die prijs het feitelijke plafond, waardoor de marktprijzen kunstmatig laag bleven. Als reactie op kritiek verhoogde de regering de prijs naar $ 64. 75 in 2010, $ 75. 00 in 2011 en $ 75. 75 voor het fiscale jaar 2012.

De marktprijs zou waarschijnlijk het dubbele zijn van het feit dat de overheid niet betrokken was bij het vaststellen van prijzen. Tegen 2015 zal de rol van de overheid in de markt grotendeels beperkt blijven tot het verschaffen van toegang aan de producenten tot de opslagfaciliteit van de National Helium Reserve.

ZIE: wat is een prijswinnaar?

Infrastructuuruitdagingen Omdat helium moeilijk te verkrijgen, transporteren en opslaan is, zijn er maar een beperkt aantal bedrijven en landen bij de productie betrokken. Wanneer die landen een productie-uitdaging ervaren die hun productie vermindert of wanneer productie-installaties worden gesloten voor onderhoud, treden periodieke tekorten op. Wanneer dit gebeurt, wordt de beschikbare voorraad van het gas gerantsoeneerd. Militaire en medische toepassingen staan ​​bovenaan de prioriteitenlijst, evenals grote klanten die langetermijncontracten hebben afgesloten. Het resultaat is dat gebruikers met een laag volume, zoals de lokale winkel die een paar ballonnen verkoopt, geen leveringen ontvangen. Op dit moment betekent dit dat je mogelijk periodiek problemen ondervindt bij het vullen van die verjaardagsballonnen. In de toekomst kan dit betekenen dat dit zeldzame gas moeilijker en duurder wordt voor alle gebruikers.

Investeren Ondanks de afnemende rol van de Amerikaanse overheid bij de productie van helium, blijft de wereldwijde vraag naar gas stijgen. Telkens wanneer er een schaars goed wordt gevraagd, kunnen beleggers de mogelijkheid hebben om winst te maken. In tegenstelling tot andere grondstoffen, zoals runderen en sojabonen, is er geen directe termijnmarkt waarop helium wordt verhandeld.Veeleer gaan investeringskansen rond bedrijven die in deze ruimte actief zijn.

Zelfs hier doen de grootste spelers meer dan alleen helium verkopen. Air Products (APD), 's werelds grootste leverancier van helium, is hiervan een goed voorbeeld. Praxair is een andere opmerkelijke leverancier. ExxonMobile is ook een speler in deze ruimte. Er zijn ook een aantal kleinere spelers, waaronder The Linde Group, Pioneer Natural Resources en BP. Met wat onderzoek kunt u meer te weten komen over deze en andere bedrijven die betrokken zijn bij het winnen, verwerken en verkopen van helium.

ZIE: Commodity Funds 101

The Bottom Line Hoewel helium zeldzaam is, is het onwaarschijnlijk dat dit binnenkort zal opraken. Het is ook niet waarschijnlijk dat we een verborgen cache vinden die de prijzen verlaagt. Dit betekent dat er veel vraag naar blijft bestaan, waardoor bedrijven en investeerders een kans krijgen om winst te maken. Natuurlijk is helium niet de enige grondstof die van belang kan zijn voor beleggers. Van olie tot katoen, van goud tot aardgas, er is een verscheidenheid aan middelen en een groot aantal investeringsmogelijkheden. Van traditionele aandelen van aandelen- tot termijncontracten, beleggingsfondsen en exchange-traded funds, een aanzienlijk aantal investeringsmogelijkheden zijn er voor ambitieuze beleggers om te ontdekken.