a:

De term eigen vermogen verwijst naar iemands eigendom. In onroerend goed is eigen vermogen de waarde van het eigen onroerend goed, verminderd met alles wat op het onroerend goed verschuldigd is. Een huiseigenaar kan bijvoorbeeld een huis hebben dat wordt gewaardeerd op $ 300.000, maar heeft een openstaand hypotheeklening saldo van $ 225.000. De huiseigenaar heeft daarom $ 75.000 aan eigen vermogen. Er zijn verschillende manieren waarop beleggers kunnen profiteren van onroerend goed. Ten eerste zijn er twee kanten van de markt: openbare aandelen en private equity. De keuze van de manier van beleggen hangt af van het beschikbare kapitaal, de tijdshorizon en de risicotolerantie van de belegger.

AD:

Beleggers kunnen ook blootstelling verwerven aan onroerend vermogen via aandelen vastgoedbeleggingsfondsen (REIT's) die beleggen in een verzameling van onroerend goed. Met REIT's hoeft een belegger niet echt een onroerend goed te bezitten dat moet worden onderhouden. Deze portefeuilles van bedrijfspanden, zoals winkelcentra en kantoorgebouwen, betalen hoge dividenden aan aandeelhouders, die worden gegenereerd door huurinkomsten uit de panden. REIT's zijn veel meer liquide beleggingen dan het bezit van onroerend goed in de traditionele zin omdat ze als een aandeel handelen.

AD:

Derivaten van vastgoedbeleggingen, swaps genaamd, kunnen ook worden gebruikt om te profiteren van het eigen vermogen. Met deze investeringen wisselen twee partijen eenvoudig belangen in hun bezittingen in voor een gecontracteerde periode en tegen een gecontracteerd premietarief. Ze stellen vastgoedbeleggers in staat om de blootstelling in verschillende sectoren van de markt tactisch gedurende korte perioden te veranderen. Deze beleggingen brengen meer risico met zich mee, omdat ze erg illiquide zijn.

AD: