a:

De Tweede Wereldoorlog zorgde voor onnoemelijke veranderingen in Europa en elders. Deze periode markeerde een culturele en economische verschuiving voor de hele wereld, en het herstel van die verschuiving weergalmt tot op de dag van vandaag. Economisch gezien was de periode na het einde van de Tweede Wereldoorlog een tijd om over te gaan van de industrie van de schepping naar vernietiging en naar de industrie van de schepping omwille van de schepping, van het verkennen van nieuwe technologieën en bedrijfsmodellen die voorheen ongehoord waren. In Europa wordt deze verschuiving het duidelijkst geïllustreerd door de verandering in het bruto binnenlands product (BBP) in de jaren onmiddellijk na de oorlog.

AD:

Het BBP is een numerieke waarde die alle eindproducten en -diensten meet die door een bepaalde populatie worden geproduceerd, meestal een enkele natie of een verzameling naties, zoals de Europese Unie. Het bbp wordt berekend door optelling van de som van alle consumentenbestedingen, overheidsuitgaven, bedrijfsuitgaven en totale invoer minus totale uitvoer voor de betreffende periode. Deze statistiek wordt gebruikt om vele aspecten van de economische gezondheid van een land te beoordelen, inclusief algemene groeipatronen en levensstandaard. In de jaren waarin het BBP stijgt, wordt de economie als groeiend beschouwd, de werkloosheid neigt naar beneden en de export is meestal gestegen.

AD:

Zelfs in de oorlogstijd groeide de Amerikaanse productie gestaag, omdat de fysieke schade aan het land relatief beperkt was. Hierdoor konden Amerikanen zich vastklampen en aan de industrie werken, in plaats van zich te concentreren op de wederopbouw van wat verloren was gegaan. Omgekeerd leden veel Europese landen aan grote schade aan gebouwen en infrastructuur, dus het einde van de oorlog was een tijd voor intensieve revalidatie. Het einde van de oorlog betekende echter ook het begin van een periode van expansieve groei voor Europa en andere landen. Voor de tweede helft van de 20e eeuw hebben de Verenigde Staten, Europa en Japan geweldige voordelen behaald. In feite verdrievoudigde het Europese BBP tussen het einde van de oorlog en het jaar 2000.

AD:

Een van de theorieën achter wat een dergelijke vruchtbare groei in een door oorlog geteisterde regio mogelijk maakte, was dat het einde van de Tweede Wereldoorlog en de instabiliteit van de voorgaande decennia Europa de gelegenheid tot inhaalgroei opleverden. Omdat de jaren tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog vol stonden met wereldwijde economische instabiliteit, had Europa geen tijd gehad om veel van de vorderingen die in de VS en elders waren gepioniseerd, te implementeren. Waar Amerikanen nieuwe technologieën ontwikkelden, zoals nylon en teflon, en belangrijke vooruitgang boekten op gebieden zoals de auto-industrie, waren veel Europeanen nog steeds hun huizen aan het verwarmen met kolen. Kortom, de voortdurende onrust van de vooroorlogse jaren liet weinig tijd over voor vooruitgang op het continent.Toen de oorlog echter ten einde was, kwamen al deze nieuwe technologieën en ontwikkelingen in het bedrijfsleven en de industrie beschikbaar voor economieën die nieuw kunnen en klaar zijn om ze te omarmen. Mensen die in oorlogstijd als soldaten en verpleegsters werkten, hadden nu banen nodig en de Amerikaanse vooruitgang in de voorgaande jaren vormde de perfecte blauwdruk voor het gebruik van dit nieuwe beschikbare personeelsbestand. Deze en andere factoren droegen bij aan een opleving van het BBP van Europa die tot ver in de jaren zeventig aanhield.