a:

Volatiliteit wordt op verschillende manieren gedefinieerd en gemeten, waardoor het enigszins moeilijk wordt om de impact van beslissingen van centrale banken te generaliseren. In de meest ruime interpretatie verwijst marktvolatiliteit naar de omvang van het bereik van marktschommelingen in belangrijke beurzen of indexen. De meeste beleggers en analisten beschouwen volatiliteit als een uitvloeisel van risico's, waardoor de betekenis van volatiliteit als een afkorting voor "waarschijnlijkheid van financieel verlies" wordt gedegradeerd.

De meeste landen over de hele wereld vertrouwen op centrale banken om het monetaire beleid uit te voeren en particuliere spaar- en kredietinstellingen te reguleren. Grote centrale banken zoals de Federal Reserve in de Verenigde Staten of de Bank of England hebben de taak om de economische volatiliteit te minimaliseren, liquiditeit in het financiële systeem te injecteren, volledige werkgelegenheid te bevorderen en de vrees voor inflatie of deflatie te verminderen.

In die zin zijn er enkele concurrerende opvattingen over de acties van centrale banken. Velen zijn van mening dat centrale banken door het inperken van negatieve macro-economische fenomenen de marktvolatiliteit beperken en investeerders geruststellen. Er zijn ook enkele opmerkelijke critici van beleidsinstrumenten van de centrale bank. Het manipuleren van rentetarieven en het creëren van geldvoorraden kan de financiële markten verstoren en een verkeerde allocatie van kapitaal aanmoedigen, waardoor er zeepbellen ontstaan ​​die leiden tot verhoogde volatiliteit op de weg.

Het is moeilijk in te schatten hoeveel beleidsbeslissingen van centrale banken een beleggingsstrategie moeten beïnvloeden. De acties van banken richten zich niet rechtstreeks op aandelenkoersen, en ze kunnen moeilijk te vangen zijn binnen technische indicatoren. Er zijn een aantal statistieken gebruikt door marktdeelnemers om de huidige en vroegere volatiliteit te meten, zoals de S & P Volatility Index, de FTSE 100 op de London Stock Exchange. Deze zijn echter sterk afhankelijk van variabelen, zoals standaarddeviaties in aandelenkoersen met een hoge kapitalisatie, die niet worden gecontroleerd door centrale banken.