a:

Schuldkwesties kunnen een specifiek type vaste-schuldverplichting betekenen, die een lening van de koper aan de emittent vertegenwoordigt. Schuldkwesties worden gecreëerd door bedrijven of overheden om kapitaal aan te trekken of, zoals het geval is bij de Amerikaanse afdeling van de Schatkist, om tekorten in de begroting te financieren. Schuldaangelegenheden kunnen ook een synoniem zijn voor "problemen gecreëerd door schulden", dat wil zeggen, hoe het gevolg van schulden van invloed is op het vermogen van de federale overheid om begrotingstekorten te realiseren. Hoe deze verschillende concepten van invloed zijn op het vermogen van de overheid om begrotingstekorten te lopen, zijn legitieme en belangrijke kwesties, hoewel het ene gemakkelijker te specificeren is dan het andere.

Schulduitgiften als overheidsfinancieringsinstrumenten

Schuldkwesties van de overheid kwamen voor het eerst naar voren in de Verenigde Staten onder leiding van Alexander Hamilton, die geloofde dat de lage rente oorlogsobligaties uitgegeven door de Britse regering een aanzienlijk voordeel ten opzichte van hun negentiende-eeuwse rivalen, de Fransen. Tegenwoordig zijn Amerikaanse schatkistpapier, bankbiljetten en obligaties de meest voorkomende problemen met staatsschuld.

In ruil voor de lening, belooft de emittent de koper van de schuld de rentebetalingen met regelmatig geplande tussenpozen te betalen. Deze rentevoet - de kortingsbon genoemd - creëert een inkomstenstroom voor de koper.

Zonder deze schuldkwesties zouden de overheidstekorten op twee andere manieren gefinancierd moeten worden door de Schatkist of de Federal Reserve: traditionele leningen van bekwame crediteuren of gedrukte geld van de centrale bank. Dit vermindert de pool van waarschijnlijke kredietverstrekkers aanzienlijk, omdat traditionele leningen geen inkomensbetalingen zoals schuldkwesties beloven. Het zou waarschijnlijk leiden tot hogere belastingen, hogere inflatie of beide, ervan uitgaande dat de overheid niet bereid was om te bezuinigen.

Schuldproblematiek als gevolg van het uitvoeren van fiscale tekortkomingen

Economen en beleidsanalisten zijn verdeeld over veel van de vermeende problemen of voordelen van de overheid met begrotingstekorten. Bepaalde directe effecten zijn echter duidelijk. Zo beperkt overheidsleningen het totale potentiële bedrag aan financiering en investeringen in private equity. Wanneer een belegger voor $ 5.000 aan staatsobligaties koopt, zijn de opportuniteitskosten van die obligatie-aankoop het vermogen om obligaties, voorraden of andere effecten van een private onderneming te kopen.

Beperken huidige schuldverplichtingen de mogelijkheid van de overheid om toekomstige tekorten te lopen? In sommige opzichten is het antwoord ja - maar die beperkingen zijn moeilijk te kwantificeren. Aangezien het vermogen van de Federal Reserve om toe te voegen aan de geldhoeveelheid in theorie wordt beperkt door de inflatie, kan de overheid een onbepaalde hoeveelheid schuld niet financieren. Als zowel belastingheffing als inflatie politiek of economisch onhoudbaar blijken te zijn, kan de overheid worden gedwongen om in gebreke te blijven.Beleggers en ratingbureaus weten dit en bij buitensporige overheidsschuldniveaus zou het zichzelf kunnen bevinden zonder bereidwillige kredietverstrekkers.

Hoewel bepaalde macro-economische theorieën een aantal voordelen inhouden met het aangaan van begrotingstekorten onder bepaalde omstandigheden, zijn de tekorten politiek onpopulair; dit geldt ook voor tekorten op de lopende rekening. Op een indirecte manier zouden impopulaire schuldniveaus grenzen kunnen stellen aan de bereidheid van de wetgevende macht om hun begrotingstekorten te handhaven.