a:

Op 2 april 1993 maakte Phillip Morris bekend dat het de prijs van zijn sigaretten sneed om te concurreren met het groeiende aantal generieke merken dat voor veel minder verkoopt. De aankondiging had bijna onmiddellijk effect op het bedrijf; zijn voorraad dook 26% in een enkele dag en zijn marktkapitalisatie daalde met $ 10 miljard.

Generieke sigaretten hadden het marktaandeel van Marlboro jarenlang weggevreten, dus de stap van Phillip Morris was gebaseerd op een goede redenering. Phillip Morris gokt erop dat zijn merkherkenning, een groot deel van zijn voorheen ondoordringbare economische slotgracht, sterk genoeg was om consumenten te misleiden die de keuze kregen uit twee vergelijkbare geprijsde producten. Simpel gezegd, nam Phillip Morris aan dat de meeste mensen Marlboro zouden kiezen voor een vergelijkbaar geprijsd generiek merk.

Ondanks de scherpe daling van de aandelenkoers, bleek Philip Morris gelijk te hebben in zijn prijsstrategie. De ultieme voorraad in de luchtzak herstelde de komende twee jaar. De strategie achter Marlboro Friday werd nagebootst door vele andere gevestigde merken tijdens de 'generieke versus merk'-prijsoorlogen in de jaren negentig. In bijna alle gevallen droeg het merk de dag. Voor tegendraadse beleggers die de kracht van het merk Philip Morris herkenden en die na de druppel waren gekocht, was Marlboro Friday een van de leukste nieuwtjes van de jaren negentig.

(Lees voor meer informatie over dit onderwerp Economic Moats Keep Competitors at Bay en Competitive Advantage Counts .)

Deze vraag is door Andrew beantwoord Beattie.