Wanneer de niet-gefinancierde kapitaaluitgaven en -uitkeringen hoger zijn, zal de resulterende vaste kostendekkingsratio lager zijn. Deze cijfers worden afgetrokken van de inkomsten vóór rente en belastingen, waardoor de winst vóór rente en belastingen (EBIT) kleiner wordt.
Leasebetalingen en rentebetalingen zijn opgenomen in de vaste kostenratio. Beide betalingen moeten jaarlijks worden voldaan. Voor bedrijven die grote uitgaven hebben voor leasingapparatuur, is de dekkingsgraad van de vaste kosten een uiterst belangrijke financiële maatstaf. Om de ratio, rentelasten, belastingen en EBIT te berekenen worden alle uit de winst-en-verliesrekening van een onderneming gehaald en worden de leasebetalingen uit de balans van de onderneming gehaald. De vaste kostenratio geeft het aantal keren aan dat een onderneming in staat is om haar jaarlijkse vaste kosten te dekken. Wanneer de waarde van de ratio hoog is, is dit een teken dat de schuldenlast van het bedrijf zich in een gezondere staat bevindt. De enige juiste manier om te bepalen of de waarde van de verhouding goed of slecht is, vereist het gebruik van historische informatie van het bedrijf of het gebruik van vergelijkbare gegevens voor de hele industrie.
De dekkingsgraad van de vaste kosten is een solvabiliteitsratio die de toereikendheid van EBIT vertegenwoordigt om alle rente- en leasebetalingen te dekken. Wanneer een bedrijf een aanzienlijke hoeveelheid schulden heeft en regelmatige en voortdurende rentebetalingen moet doen, kan de kasstroom grotendeels worden benut door dergelijke kosten. De vaste lading dekkingsgraad is zeer aanpasbaar voor gebruik met elk type vaste kosten; het is eenvoudig om kosten in rekening te brengen, zoals verzekeringen en leasebetalingen, evenals preferente dividendbetalingen.
De dekkingsgraad van de vaste kosten is vergelijkbaar met de rentedekkingsratio. Het grote verschil tussen beide is dat de vaste kosten-dekkingsgraad de jaarlijkse verplichtingen van leasetermijnen naast rentebetalingen vertegenwoordigt. Deze ratio wordt soms gezien als een uitgebreide versie van de times interest coverage ratio of de times interest earned ratio. Als de resulterende waarde van deze ratio laag is, minder dan 1, is dit een sterke aanwijzing dat een significante daling van de winst financiële insolventie voor een bedrijf zou kunnen veroorzaken. Een hoge ratio is indicatief voor een hoger niveau van financiële gezondheid voor een bedrijf.
De dekkingsgraad van de vaste kosten wordt vaak gebruikt als een alternatieve solvabiliteitsratio ten opzichte van de debt service coverage ratio (DSCR). Wat de bedrijfsfinanciën betreft, bepaalt de dekkingsgraad van de schuldendienst het bedrag aan kasstromen dat een onderneming gemakkelijk toegankelijk heeft om alle jaarlijkse rente- en hoofdbetalingen op haar schuld te voldoen, inclusief betalingen aan zinkende fondsen.Als de DSCR van een bedrijf minder is dan 1, heeft het bedrijf een negatief bedrag aan cashflow. Een DSCR van 0. 92 betekent bijvoorbeeld dat de onderneming slechts voldoende netto bedrijfsinkomsten heeft om 92% van haar jaarlijkse schuldbetalingen te dekken.
Hoe beïnvloeden vaste kosten en variabele kosten de brutowinst?
Leren over de verschillen tussen vaste en variabele kosten en hoe deze de berekening van de brutowinst beïnvloeden door de kosten van te koop aangeboden goederen te beïnvloeden.
Hoe laat het kwantificeren van vaste overheadvariabelen zien of een bedrijf winstgevend is of niet?
Ontdek waarom sommige fundamentele analisten kijken naar vaste overheadvolumevariantie als een indicator van de winstgevendheid van bedrijven of het gebruik van faciliteiten.
Hoe beïnvloeden kapitaaluitgaven (CAPEX) de waardering van een bedrijf?
Leren de effecten die kapitaaluitgaven, of CAPEX, gebruikt voor onderhoud en groei hebben op de omzet, winst en waardering van een bedrijf.