Obesitas en overgewicht leiden tot hogere kosten voor individuen en voor de bredere gezondheidszorgsector. In de Verenigde Staten zijn meer patiënten nu overgewicht dan ooit tevoren. Voor niet-verzekerde personen met obesitas, resulteerde dit in 2012 in een gemiddelde kostprijs van $ 3, 271 in vergelijking met $ 512 voor niet-obese patiënten. Zwaarlijvige patiënten kunnen elk jaar maar liefst $ 3, 613 extra spenderen aan gezondheidszorg en voorgeschreven medicijnen. Al met al voegen deze kosten $ 190 miljard extra toe aan de Amerikaanse gezondheidszorgkosten. Veel van deze kosten worden direct of indirect betaald door patiënten.
Deze kosten worden op verschillende manieren gedekt. Kosten kunnen worden opgevangen door zorgverzekeraars en worden betaald door patiënten in de vorm van hoge premies. Sommige van deze kosten zijn uit eigen zak. Overheidsprogramma's zoals Medicare en Medicaid betalen ook voor sommige van deze uitgaven. Als gevolg hiervan zijn belastingbetalers en werknemers nu verantwoordelijk voor een groeiend deel van de kosten veroorzaakt door de zorg voor patiënten met overgewicht. Verzekeraars en werkgevers geven steeds meer deze kosten door aan patiënten en bieden incentives om obesitas te verminderen. Dit is bedoeld om het aantal patiënten met overgewicht te verminderen. Patiënten met overgewicht kunnen worden gevraagd om hogere premies te betalen of profiteren mogelijk niet van kortingen die worden aangeboden voor gezonde levensstijlgewoonten. Het is werkgevers toegestaan door de Affordable Care Act om patiënten met overgewicht 30-50% hogere premies aan te rekenen. Deze toeslagen helpen om een deel van de toegenomen kosten van de gezondheidszorg als gevolg van overgewicht terug te verdienen. Patiënten met door de overheid gefinancierde gezondheidszorg krijgen prikkels om hen aan te moedigen om medisch advies in te winnen over gewichtsverlies.
Met de hogere kosten die gepaard gaan met overgewicht, kunnen sommige patiënten financieel aanzienlijk profiteren van het zoeken naar medisch advies over gewichtsverlies.
Mijn bewijs van aanbetaling (CD ) is net volwassen geworden en ik ben van plan er $ 10.000 mee te storten op mijn huidige Roth IRA-account. De persoon die mijn belastingen betaalt, kan me niet vertellen waarom ik zo'n grote bijdrage kan leveren, behalve mijn lage inkomen - ik ben een gehandicapte veteraan op
Je normale Roth IRA-bijdrage kan niet hoger zijn dan $ 4, 000 jaarlijks. Als u op 31 december 2005 ten minste 50 jaar oud bent, kunt u een extra $ 500 bijdragen, waardoor uw jaarlijkse premiegrens op $ 4, 500 komt. Als uw inkomsten voor het jaar minder dan $ 4 000 bedragen, kan uw bijdrage echter niet hoger zijn dan je inkomen.
Mijn echtgenoot is de primaire begunstigde van mijn IRA. Ik heb ook een voorwaardelijke begunstigde. Kan mijn echtgenoot mijn IRA-activa nog steeds belastingvrij overdragen aan haar eigen IRA?
Een echtgenoot die de enige primaire begunstigde van een IRA is, kan de IRA altijd als zijn of haar eigen behandelen. De voorwaardelijke begunstigde van een IRA wordt nooit in aanmerking genomen, tenzij de primaire begunstigde de IRA-eigenaar overleeft of de primaire begunstigde afstand doet van de activa.
Hoe kan ik bepalen of mijn portefeuille overgewicht heeft in bepaalde sectoren?
Ontdek waarom u uw portefeuille moet beoordelen om te bepalen of ze overwogen zijn in een bepaalde sector en ontdek waarom u uw vermogen zou moeten diversifiëren.