a:

De consumentenprijsindex (CPI) wordt bepaald door het volgen van prijswijzigingen in een marktkorf met consumptiegoederen en -diensten gedurende een bepaalde periode. Het Bureau of Labor Statistics publiceert eigenlijk verschillende soorten indexcijfers van de consumptieprijzen op maandelijkse basis, maar de CPI die het vaakst door de media wordt aangehaald, is de consumentenprijsindex voor alle stedelijke consumenten, of gewoon CPI-U.

Het CPI-marktmandje is gecreëerd op basis van enquêtes over de consumptieve bestedingsgewoonten. Het Bureau of Labor Statistics gebruikte de enquêtes om meer dan 200 categorieën goederen en diensten te selecteren om te controleren. De CPI stijgt of daalt op basis van gemiddelde prijsbewegingen binnen de marktkorf.

Economische assistenten van het Bureau of Labor Statistics bezoeken of bellen elke maand winkels, professionele kantoren, verhuureenheden en andere vestigingen in het hele land om prijsgegevens voor de CPI-marktkorf te verzamelen. Nadat de gegevens zijn verzameld, zullen andere BLS-agenten, commodityspecialisten genoemd, deze onderzoeken op nauwkeurigheid en statistische aanpassingen uitvoeren op basis van de waarde van een bepaald artikel.

De CPI wordt door velen beschouwd als een maatstafindicator voor de inflatie in de Amerikaanse economie. In feite zijn de gemelde inflatiecijfers vaak eenvoudigweg procentuele veranderingen in de CPI-U.

Anderen stellen echter de vraag hoe nuttig de CPI eigenlijk is. Het Bureau of Labor Statistics heeft de methode die wordt gebruikt om CPI te berekenen verschillende keren herzien, meestal resulterend in lagere gerapporteerde stijgingen van het prijsniveau. Bijgevolg zijn sommigen van mening dat de CPI (doelbewust of anderszins) de impact van inflatie onderschat.