a:

Het is een beetje misleidend om de onzichtbare hand van de markt te beschrijven als een feitelijke entiteit die op de prijzen inwerkt en deze beïnvloedt. Het zou nauwkeuriger zijn om te suggereren dat vrij bewegende economische prijzen helpen om de menselijke activiteit op een productieve en sociaal voordelige manier te coördineren, en dat dit mechanisme over het algemeen kan worden bestempeld als een onzichtbare hand. Dit onzichtbare handfenomeen - onbedoelde totale voordelen - wordt niet expliciet weergegeven in het micro-economische prijsmodel.

Wat is het Microeconomic Pricing-model?

Het micro-economische prijsmodel wordt gebruikt om aan te geven hoe prijzen zich ontwikkelen door vraag en aanbod. In het model zijn de winsten van producenten het grootst wanneer de totale inkomsten en totale kosten het verst van elkaar verschillen. Dit vraag / aanbod-kader is simplistisch en werkt onder verschillende onmogelijke veronderstellingen (inclusief dat markten perfect concurrerend zijn en er geen toetredingsbarrières zijn op de markt), maar het heeft een nuttig doel als heuristisch hulpmiddel. Economen zijn het oneens over de vraag of klassieke prijsmodellen een effectief hulpmiddel kunnen zijn voor andere doeleinden, zoals het maken van voorspellingen of het stimuleren van overheidsbeleid.

Wat is de onzichtbare hand?

Het idee van de onzichtbare hand is afkomstig uit Adam Smith's beroemde boek over economie, "Een onderzoek naar de aard en oorzaken van de rijkdom van de naties." Hoewel de term maar één keer in het boek werd gebruikt, is het sindsdien een populaire steno-omschrijving geworden voor verschillende economische verschijnselen.

Smith gebruikte de onzichtbare hand als een manier om te conceptualiseren hoe vrijwillige transacties tussen zelfinteresseerde economische actoren zouden leiden tot grootschalige sociale voordelen - zelfs als niemand van plan was om die voordelen te laten ontstaan. In het nastreven van winst en zelfvoldoening, zouden mensen worden geleid "als door een onzichtbare hand" om hun buren te helpen door handel en associatie.

Invisible Hand Vs. Microeconomic Pricing-model

In zekere zin beschrijft het micro-economische prijsmodel de tendens van vrije markten om de efficiëntie en productiviteit te maximaliseren en de levensstandaard te verhogen. Het laat zien hoe winstprikkels producenten stimuleren om met elkaar te concurreren voor klanten en hoe consumenten via het prijssysteem op goederen bieden. Deze actie wordt geleid door een onzichtbare hand in de zin dat de markteconomie niet wordt bestuurd door een centrale planner.

Klassieke prijsmodellen zijn echter te onrealistisch om te beschrijven waarom prijzen bestaan, hoe ze worden gegenereerd en hoe ze het handelen van mensen sturen. Het klopt dat een bedrijf de totale inkomsten wil maximaliseren en de totale kosten minimaliseren, zoals het model suggereert. Het is ook waar dat consumenten meer van een goed kopen als de prijs daalt.Een echte marktprijs is echter niet iets waar consumenten en producenten eenvoudig op reageren.

Echte prijzen zijn waardevol. Ze zijn de meest efficiënte methode waarmee mensen hun waarden uitdrukken. Ze worden niet gegenereerd vanuit een algemene prijsstructuur; in plaats daarvan worden ze ingesteld door de acteurs zelf. Prijsstelling is nooit mechanistisch of automatisch. Dit onderscheid lijkt op semantiek, maar het heeft echte implicaties.

Hier is een voorbeeld: een producent neemt altijd risico met zijn prijzen. Hij moet zo nauwkeurig mogelijk zijn in het bepalen van de juiste prijs, waarbij hij beoordeelt of de consument de geleverde goederen tegen een bepaald tarief goedkeurt. Het is onmogelijk om, zoals modellen over monopolies doen vermoeden, af te leiden of de prijs van een product hoger is dan het zogenaamde concurrerende prijsniveau en fungeert als een monopolieprijs.