a:

De belangrijkste manier waarop marktrisico de kapitaalkosten beïnvloedt, is het effect op de kosten van het eigen vermogen. Bedrijven financieren operaties en uitbreidingsprojecten met eigen vermogen of vreemd vermogen. Het vreemd vermogen wordt aangetrokken door het lenen van geld via verschillende kanalen, voornamelijk door het verwerven van leningen of het financieren van een creditcard. De aandelenfinanciering wordt verhoogd door aandelen van gewone of preferente aandelen te verkopen.

De totale kapitaalkosten van een bedrijf omvatten zowel de middelen die vereist zijn om rente te betalen over schuldfinanciering en de dividenden op aandelenfinanciering. De kosten van aandelenfinanciering worden bepaald door een inschatting te maken van het gemiddelde rendement dat kan worden verwacht op basis van het rendement van de bredere markt. Omdat het marktrisico dus rechtstreeks van invloed is op de kosten van aandelenfinanciering, heeft het ook rechtstreeks invloed op de totale kapitaalkosten.

De kosten van aandelenfinanciering worden over het algemeen bepaald aan de hand van het Capital Asset Pricing Model of CAPM. Deze formule maakt gebruik van het totale gemiddelde marktrendement en de bètawaarde van het betreffende aandeel om het rendement te bepalen dat aandeelhouders redelijkerwijs kunnen verwachten op basis van het veronderstelde beleggingsrisico. Het gemiddelde marktrendement wordt geschat op basis van het rendement dat wordt gegenereerd door een belangrijke marktindex, zoals de S & P 500 of de Dow Jones Industrial Average. Het marktrendement is verder onderverdeeld in de marktrisicopremie en de risicovrije rente.

De risicovrije rente wordt geschat op basis van het rendement van kortlopende schatkistcertificaten, omdat deze effecten stabiele waarden hebben met gegarandeerde rendementen ondersteund door de Amerikaanse overheid. De marktrisicopremie is gelijk aan het marktrendement minus de risicovrije rente. Dit weerspiegelt het percentage beleggingsrendement dat kan worden toegeschreven aan de volatiliteit van de aandelenmarkt.

Als het huidige gemiddelde rendement voor investeringen in de S & P 500 bijvoorbeeld 12% is en het gegarandeerde rendement op kortlopende schatkistpapier 4% is, bedraagt ​​de marktrisicopremie 12% - 4%, of 8%.

De kost van eigen vermogen, bepaald volgens de CAPM-methode, is gelijk aan de risicovrije rente plus de marktrisicopremie vermenigvuldigd met de bèta-waarde van het betreffende aandeel. De bètawaarde van een aandeel is een belangrijke waarde die de volatiliteit van een gegeven aandeel ten opzichte van de volatiliteit van de grotere markt weerspiegelt. Een bètawaarde van 1 geeft aan dat de betreffende aandelen even volatiel zijn als de grotere markt. Als de S & P 500 15% springt, vertoont de voorraad vergelijkbare voordelen. Bèta-waarden tussen 0 en 1 geven aan dat de aandelen minder volatiel zijn dan de markt, terwijl waarden boven 1 duiden op een grotere volatiliteit. Een bèta-waarde van 0 geeft aan dat de voorraad volledig stabiel is.

Stel dat de betreffende aandelen een bètawaarde van 1 hebben. 2, de Nasdaq genereert een gemiddeld rendement van 10% en het gegarandeerde rendement op kortlopende staatsobligaties is 5,5%. Met behulp van het CAPM-model is het rendement dat redelijkerwijs door beleggers kan worden verwacht 5,5% + 1,2% (10% - 5,5%), of 10,9%. Door deze methode voor het schatten van de kosten van eigen vermogen te gebruiken, kunnen bedrijven bepalen wat de meest kosteneffectieve manier is om fondsen te werven, waardoor de totale kosten van kapitaal tot een minimum worden beperkt.