a:

Onderzoekers bij de Federal Reserve Bank of Cleveland keken naar bewegingen in de prijs van olie- en aandelenkoersen en ontdekten, tot verbazing van velen, dat er weinig correlatie tussen beide is. Hun onderzoek bewijst niet noodzakelijk dat de prijs van olie een zeer beperkte invloed heeft op de beurskoersen; het suggereert echter dat analisten niet echt kunnen voorspellen hoe aandelen reageren op veranderende olieprijzen.

Het is populair om veranderingen in belangrijke factorprijzen, zoals olie, en de prestaties van de belangrijkste beursindexen te correleren. Conventionele wijsheid houdt in dat een stijging van de olieprijzen de inputkosten voor de meeste bedrijven verhoogt en consumenten dwingt meer geld aan benzine te spenderen, waardoor de bedrijfswinsten van andere bedrijven dalen. Het tegenovergestelde zou waar moeten zijn als de olieprijzen dalen.

Andrea Pescatori, een econoom bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF), probeerde deze theorie in 2008 te testen. Pescatori meette veranderingen in de S & P 500 als een proxy voor de aandelenkoersen en de prijzen van ruwe olie. Hij ontdekte dat zijn variabelen slechts af en toe tegelijkertijd in dezelfde richting bewogen, maar zelfs dan was de relatie zwak. Uit zijn steekproef bleek dat er geen correlatie bestaat met een betrouwbaarheidsniveau van 95%.

Waarom olie niet echt aandelenkoersen aandrijft

Waarom kunnen Fed-economen dus geen sterkere correlatie vinden tussen beurs- en olieprijzen? Er zijn verschillende waarschijnlijke verklaringen. De eerste en meest voor de hand liggende is dat er veel factorprijzen in de economie zijn, zoals lonen, rentetarieven, industriële metalen, plastic en computertechnologie, die veranderingen in energiekosten kunnen compenseren. Een andere mogelijkheid is dat bedrijven steeds verfijnder zijn geworden in het lezen van futuresmarkten en beter kunnen anticiperen op verschuivingen in factorprijzen; een bedrijf moet in staat zijn om van productieproces te veranderen om te compenseren voor extra brandstofkosten. Sommige economen suggereren dat de algemene aandelenkoersen vaak stijgen met de verwachting van een toename van de hoeveelheid geld, onafhankelijk van de olieprijzen.

Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen de voornaamste drijvende krachten achter de olieprijzen en de drijvende krachten achter de aandelenkoersen van ondernemingen. Olieprijzen worden bepaald door het aanbod en de vraag naar producten op basis van aardolie. Tijdens een economische expansie kunnen de prijzen stijgen als gevolg van toegenomen consumptie; ze kunnen ook vallen als gevolg van verhoogde productie.

Aandelenkoersen stijgen en dalen op basis van toekomstige bedrijfswinstenrapporten, intrinsieke waarden, toleranties voor beleggersrisico's en een groot aantal andere factoren. Hoewel de aandelenkoersen gewoonlijk samengevoegd en samengevoegd worden, is het zeer wel mogelijk dat de olieprijzen bepaalde sectoren veel dramatischer beïnvloeden dan andere.Met andere woorden, de economie is te complex om te verwachten dat één product alle bedrijfsactiviteiten voorspelbaar zal doen verlopen.

Olieprijzen en transport

Eén sector van de aandelenmarkt is sterk gecorreleerd aan de spotprijs van olie: transport. Dit is logisch omdat de dominante inputkosten voor transportbedrijven brandstof zijn. Beleggers zouden kunnen overwegen om de aandelen van bedrijven voor bedrijfsvervoer te kort te houden wanneer de olieprijzen hoog zijn. Omgekeerd is het verstandig om te kopen wanneer de olieprijzen laag zijn.