a:

Overheden gebruiken verschillende analysetechnieken om de potentiële kosten en baten van beleidsopties te onderzoeken. Een van die technieken is gestratificeerde aselecte steekproeven, een methode voor het structureren van enquêtes om gedefinieerde segmenten van een populatie weer te geven die relevant zijn voor een onderzoeksonderwerp. Deze segmenten, of strata, kunnen gebaseerd zijn op een aantal kenmerken, zoals demografie van een individu, inkomen, of ruimtelijke of temporele nabijheid van een gebeurtenis.

Het belangrijkste voordeel van deze methodologische techniek is dat deze de potentie heeft om grotere nauwkeurigheid te bereiken bij het analyseren van verschillen tussen strata. Daarom gebruiken overheden vaak deze benadering als ze zich zorgen maken over de gevolgen van een beleid voor een of meer groepen. Als een evenement een of meerdere groepen heeft beïnvloed, kunnen beleidsmakers een gerichte oplossing proberen te implementeren in plaats van een algemeen beleid dat meer kan kosten en minder effectief kan zijn.

In dezelfde geest kunnen gestratificeerde aselecte steekproeven worden gebruikt om onbedoelde gevolgen van een beleidsactie te identificeren. Een belastingbeleid kan bijvoorbeeld het gedrag van consumenten beïnvloeden, afhankelijk van het inkomen van het huishouden. Een onderzoek met een op inkomen gebaseerde gestratificeerde aselecte steekproef zou licht kunnen werpen op de potentiële uitkomsten van het beleid per inkomensgroep.

Verschillende federale overheidsinstanties van de Verenigde Staten geven advies over wanneer en hoe beleidsanalyses moeten worden uitgevoerd, met inbegrip van technieken voor gegevensverzameling, zoals eenvoudige willekeurige steekproeven, gestratificeerde aselecte steekproeven en andere statistische methoden. Het Environmental Protection Agency publiceert "Leidraad voor het kiezen van steekproeven voor het verzamelen van milieugegevens", dat een kader biedt voor onderzoekers om gegevens te verzamelen die worden gebruikt bij beleidsontwerp. De EPA suggereert dat gestratificeerde willekeurige steekproeven het meest geschikt zijn om de gemiddelden of verhoudingen tussen groepen te vergelijken. Milieudeskundigen kunnen bijvoorbeeld bezorgd zijn over de gezondheidsresultaten van individuen op basis van hun ruimtelijke nabijheid tot een chemische lekkage.

Een andere veelvoorkomende publieke toepassing van gestratificeerde aselecte steekproeven is in de gezondheidszorg. Het Department of Human Services van Minnesota heeft bijvoorbeeld een studie uitgevoerd om de beslissingen van gezinnen over de financiering van langdurige gezondheidszorg en de gevolgen voor de overheidsbegroting te begrijpen. De steekproeftechniek bood onderzoekers de mogelijkheid om de houdingen en het gedrag van verschillende groepen te vergelijken met een ziekteverzekering, en het maakte een meer gedetailleerde analyse en aanbevelingen van gericht beleid mogelijk.

Op technisch niveau zijn er verschillende richtlijnen voor het ontwerpen van een gestratificeerde willekeurige steekproef. Een kritische regel is dat het geen personen omvat die niet tot een stratum behoren, en dat geen individuen tot meerdere lagen kunnen behoren.Hoewel deze methode het voordeel heeft dat precisie wordt toegevoegd aan het verzamelen en analyseren van gegevens, creëren de strikte methodologische regels ook beperkingen. De onderzoeker moet bijvoorbeeld beschikken over betrouwbare voorkennis van de populatie om de strata te definiëren en de grootte van de steekproef op de juiste manier te bepalen. Dit kan sommige onderzoekers uitsluiten van het volledig implementeren van de methode ondanks de duidelijke voordelen ten opzichte van eenvoudige willekeurige steekproeven.