a:

Veel verschillende soorten derivaten hebben verschillende prijsmechanismen. De meest gebruikelijke afgeleide types zijn futures-contracten, termijncontracten, opties en swaps. Meer exotische derivaten kunnen gebaseerd zijn op factoren zoals het weer of koolstofemissies. Een derivaat is een financieel contract met een waarde die is gebaseerd op een onderliggende waarde.

Futures-contracten zijn financiële contracten om in de toekomst een onderliggende grondstof tegen een bepaalde prijs te kopen of verkopen. Daarom is de waarde van het futurescontract gebaseerd op de contante prijs van de grondstof. Overweeg bijvoorbeeld een maïscontract voor futures dat 5, 000 bushels maïs vertegenwoordigt. Als een schepel maïs voor $ 5 per bushel wordt verhandeld, is de waarde van het contract $ 25, 000. Futures-contracten zijn gestandaardiseerd om een ​​bepaald bedrag en de kwaliteit van de onderliggende grondstof te omvatten, zodat ze kunnen worden verhandeld op een centrale beurs. De koers van de futuresprijs verschuift ten opzichte van de spotprijs voor de grondstof op basis van vraag en aanbod van die grondstof.

Opties op aandelen en exchange-traded funds zijn ook gebruikelijke derivatencontracten. Opties geven de koper het recht om, in tegenstelling tot de verplichting, 100 aandelen van een aandeel tegen een uitoefenprijs gedurende een vooraf bepaalde tijd te kopen of verkopen. Het bekendste prijsmodel voor opties is de Black-Scholes-methode. Deze methode houdt rekening met de onderliggende aandelenkoers, de uitoefenprijs van de optie, de tijd totdat de optie afloopt, de onderliggende volatiliteit van de aandelen en de risicovrije rentevoet om een ​​waarde voor de optie te bieden.