Net als elke andere slimme belegger gebruikt een beleggingsfondsbeheerder een verscheidenheid aan technische en fundamentele indicatoren om de winstgevendheid van een aandeel te beoordelen voordat hij deze toevoegt aan de portefeuille van het fonds. Wat de beslissingen van de fondsbeheerders echt aandrijft, zijn echter de gestelde doelen van de fondsen die ze beheren. Verschillende beleggingsfondsen zijn ontworpen om verschillende beleggingsdoelen te bereiken, met verschillende risiconiveaus. De aandelen die een beheerder kiest, worden grotendeels bepaald door het type fonds dat hij beheert en wat hij probeert te bereiken voor de aandeelhouders.

Indexfondsen

Indexfondsen, zoals de naam al aangeeft, zijn gebouwd om een ​​specifieke index te volgen. Managers van indexfondsen moeten een zeer passieve beleggingsstijl hanteren, omdat het doel van deze fondsen is om het rendement van de index te evenaren en niet te verslaan. Om dit te bereiken, beleggen de fondsen in dezelfde effecten als de onderliggende index. Alle aandelen die door de beheerder zijn geselecteerd, moeten daarom in de selectie van de index worden opgenomen. Nieuwe toevoegingen aan de portefeuille van het fonds zijn het resultaat van een identieke toevoeging aan de index. Als het fonds zijn aandelen in een bepaalde voorraad verkoopt, komt dit doordat de beveiliging uit de index is verwijderd.

Dividendfondsen

Dividendfondsen zijn populair bij beleggers die hun jaarlijkse inkomen zonder veel inspanning willen aanvullen. Deze fondsen zijn ontworpen om elk jaar een zo hoog mogelijk dividendrendement te genereren. Om dit te bereiken, moeten fondsbeheerders de aandelen kiezen met de beste dividendgeschiedenissen en hoogste uitbetalingen. Dit kan betekenen dat u vasthoudt aan bedrijven die een bepaald aantal jaren consistent of stijgend dividend hebben betaald, of probeert vast te stellen welke bedrijfsreuzen op het punt staan ​​speciale dividenden uit te keren, zoals het dividend van $ 3 per aandeel dat Microsoft Corporation in 2004 uitdeelde. >

Groeifactoren

Groeifondsen worden gebouwd om langetermijnwinst te bieden aan aandeelhouders door te beleggen in bedrijven waarvan wordt verwacht dat ze in de loop van de tijd in waarde zullen stijgen. Groeibankmanagers richten zich op bedrijven die nog steeds groeien en naar verwachting hogere inkomsten zullen genereren, in plaats van bedrijven die dividend uitkeren. Sommige groeifondsen zijn bijzonder agressief, dus managers moeten aandelen kiezen op basis van hoe snel het bedrijf naar verwachting zal uitbreiden, in plaats van het vermogen om duurzame groei op lange termijn te bieden. Deze fondsen handelen vaak vaak in effecten, kiezen aandelen of opties klaar voor abrupte bullish pieken en verkopen vervolgens nadat de initiële prijs springt en doorgaan naar de volgende opportunity.

Value Funds

Value-funds zijn ook gericht op bedrijven met een potentieel voor hogere waarderingen, maar de strategie van value-fundmanagers is aandelen te selecteren die momenteel door de markt worden onderschat.Deze fondsen beleggen voornamelijk in aandelen die ondergewaardeerd zijn, wat betekent dat de huidige aandelenkoers laag is, gelet op de geschiedenis van de financiële gezondheid van de onderneming of het dividend. Dit betekent vaak beleggen in aandelen die, hoewel financieel gezond, uit de gratie zijn geraakt van de markt, vaak als gevolg van een slecht kwartaalverslag of veranderingen in de opinie van de consument, of omdat beleggers zijn overgestapt naar het volgende grote probleem.

Arbitragefondsen

Arbitragegelden zijn een nieuw type beleggingsfonds, alternatieve fondsen genaamd, dat een deel van de strategieën gebruikt die door risicovollere hedgefondsen worden gebruikt om hogere winsten te genereren. Arbitragefondsen proberen te profiteren van het prijsverschil tussen identieke effecten op verschillende markten. Deze strategie vereist dat het fonds tegelijkertijd identieke deelnemingen van hetzelfde effect op verschillende markten of beurzen tegelijkertijd koopt en verkoopt om het voordeel te genieten van prijsverschillen die worden gegenereerd door marktinefficiëntie. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat u op de Londense beurs koopt en op de NASDAQ verkoopt, of op de geldmarkt koopt en op de termijnmarkt verkoopt.

Beheerders van arbitragefondsen moeten effecten kiezen die de hoogste potentiële winst opleveren, wat betekent dat de prijsverdeling zo groot mogelijk is. Dit type van handel is het meest succesvol in tijden van verhoogde volatiliteit, dus de aandelen van bedrijven waarvan de toekomst onzeker is; zijn betrokken bij fusie of overname (fusies en overnames); zijn klaar om de winst aan te kondigen; of het onderwerp van politieke of criminele controle zijn uitstekende kandidaten voor investeringen.

Het belangrijkste doel van alle beheerders van beleggingsfondsen is het genereren van rendement. Het type fonds en de beleggingsdoelstellingen van zijn aandeelhouders zijn echter de belangrijkste factoren die bepalen hoe elke manager de aandelen in de portefeuille van zijn fonds kiest. Verder complicerend, kan elk van de bovengenoemde soorten fondsen worden gespecialiseerd om rekening te houden met de risicotolerantie, overtuigingen of marktvooruitzichten van aandeelhouders. Sommige fondsen beleggen bijvoorbeeld alleen in bedrijven met bepaalde marktkapitalisaties, die in bepaalde sectoren of bedrijven met specifieke bedrijfswaarden of -praktijken, zoals fondsen die niet beleggen in zogenaamde 'zondevoorraden' zoals alcohol en tabak.