a:

Beleggers dienen hun debiteureninformatie op de balans van een bedrijf te interpreteren als geld dat de onderneming een redelijke zekerheid heeft dat ze door haar klanten op een bepaalde datum in de toekomst zullen worden betaald. Er is echter geen vaste garantie dat een bedrijf het geld krijgt dat het verschuldigd is.

Op de balans van een bedrijf staat de debiteurenregel voor het geld dat de klanten hebben voor geleverde goederen of diensten. Stel dat XYZ Company ermee instemt om $ 500.000 aan product te verkopen aan klant ABC op basis van 90 voorwaarden, wat betekent dat de klant 90 dagen te betalen heeft. Op het verkooppunt is de boekhouding als volgt: XYZ Company neemt de $ 500.000 op als een vordering door debitering van haar debiteurrekening. Omdat het geld wordt geclassificeerd als opbrengst voor het bedrijf op het moment dat de verkoop wordt gedaan, in plaats van wanneer het geld daadwerkelijk wordt ontvangen, wordt ook een krediet van $ 500.000 op de omzetrekening op de balans geboekt, waarmee het bedrag wordt gebalanceerd. Wanneer de klant betaalt, hopelijk binnen de 90 dagen die zijn toegewezen, herclassificeert XYZ Company de $ 500.000 als contanten op zijn balans door debitering van de geldrekening en creditering van de debiteurrekening.

Debiteuren, zoals contanten, worden als activa beschouwd. Een asset is iets van waarde dat een bedrijf bezit of beheert. Debiteuren worden als waardevol beschouwd omdat ze geld vertegenwoordigen dat contractueel verschuldigd is aan een bedrijf door zijn klanten. Idealiter betekent dit dat wanneer een bedrijf een hoog niveau van vorderingen heeft, dit betekent dat het op een bepaalde datum in de toekomst gelijk zal zijn met contanten.

Debiteuren worden niet gegarandeerd in contanten omgezet. Om verschillende redenen negeren klanten het geld dat ze soms verdienen. Stel, uit het bovenstaande voorbeeld, dat klant ABC failliet ging na de aankoop bij XYZ Company voordat de rekening werd betaald, of dat het zichzelf insolvent vond. Hoewel de klant wettelijk verplicht is te betalen, kan hij dit niet doen als hij het geld niet heeft. Vorderingen die een onderneming niet verwacht te incasseren, in plaats van dat zij als cash worden geherclassificeerd, worden overgeheveld naar een contra-activarekening op de balans, bekend als de voorziening voor dubieuze debiteuren.

Basiskennis beleggen dicteren het uitvoeren van verder onderzoek naar de debiteuren van een bedrijf. Alleen omdat vorderingen een voordeel zijn, betekent nog niet dat hoge niveaus uniform als goed moeten worden beschouwd. Wanneer een bedrijf hoge vorderingen heeft in verhouding tot zijn contanten, wijst dit vaak op lakse zakelijke praktijken bij het innen van zijn schuld. Lage niveaus van vorderingen zijn een andere reden tot bezorgdheid, omdat dit soms betekent dat de financiële afdeling van het bedrijf niet concurrerend is met de voorwaarden.

Een andere balansrekening die nauwkeurig moet worden geanalyseerd, is rekening houden met dubieuze rekeningen. Een sterke toename van deze rekening is een waarschijnlijke indicator dat het bedrijf kredieten verstrekt aan riskantere klanten; neem deze informatie in overweging bij het analyseren van de vorderingen van de onderneming. Kijk naar de debiteurenomzet van het bedrijf, berekend door de totale omzet op krediet over een periode te delen door het gemiddelde debiteurensaldo in die periode. Een groot aantal geeft hier aan dat het bedrijf effectief is in het incasseren van zijn vorderingen.