a:

De cash conversion cycle (CCC) is een maat voor de liquiditeit die aangeeft hoe snel (of langzaam) een bedrijf tussen contante uitgaven en kasinstromen doorloopt. Dit is een belangrijke graadmeter voor beleggers om in overweging te nemen, omdat de hoeveelheid tijd die een bedrijf toestaat om tussen de nodige betalingen te gaan en een nieuwe instroom van inkomsten uit de verkoop te ontvangen, een indicatie is van hoe goed het bedrijf financieel kan worden beheerd. Het kan ook een aanzienlijke invloed hebben op de algehele financiële solvabiliteit van het bedrijf en zijn vermogen om efficiënt werkkapitaal te gebruiken om de activiteiten van het bedrijf uit te breiden en uit te breiden.

De CCC houdt de geldstroom bij door de gelduitgaven die vereist zijn voor voorraad en crediteuren (AP) aan het inkomstengedeelte van de cyclus geleverd door verkoop en debiteuren (AR). De cyclus houdt rekening met de tijd die het bedrijf nodig heeft om de voorraden te verkopen, de gemiddelde tijd om handelsvorderingen te innen en de hoeveelheid tijd die het bedrijf kan uitstellen om zijn crediteurenverplichtingen zonder financiële sanctie te betalen.

Een aantal berekeningen gaat over het bepalen van de CCC, met name dagen uitstaande voorraden (DIO), dagen uitstaande verkopen (DSO) en uitstaande dagen (DPO). De kortetermijnformule voor de cashconversiecyclus is als volgt:

CCC-tarief = DIO + DSO - DPO

DIO verwijst naar het aantal dagen dat het bedrijf nodig heeft om de gemiddelde voorraad bij de hand te verkopen. Hoe lager dit getal, des te beter het bedrijf doet om zijn producten op de markt te brengen.

DSO kan ook worden aangeduid als "uitstaande debiteurendagen", omdat het het gemiddelde aantal dagen weergeeft dat het bedrijf nodig heeft om feitelijke incasso's te maken op de verkoop. DPO maakt zichtbaar hoe lang een bedrijf in staat is om contanten bij te houden voordat hij uitgaven moet betalen, zoals de crediteurenadministratie. In tegenstelling tot DIO of DSO wordt een hoger aantal dagen voor DPO als gunstiger beschouwd. DPO is echter niet alleen een kwestie van zo lang mogelijk vasthouden aan geld. Als een bedrijf zijn rekeningen niet tijdig betaalt, heeft dit een aantal negatieve effecten, waaronder mogelijke boetes wegens late betaling en een negatieve invloed op de credit rating van het bedrijf. Daarom leren bedrijven een balans te vinden tussen het aanhouden van contanten en het betalen van noodzakelijke uitgaven. Het is het beste om de CCC van een bedrijf na verloop van tijd te onderzoeken, bij voorkeur een periode van meerdere jaren, en in termen van algemene trend, of de cyclus verbetert (korter wordt) of verergert (langer wordt). Als de CCC van een bedrijf langer wordt, kan het probleem waarschijnlijk worden geïdentificeerd in een van de drie factoren, DIO, DSO of DPO.

De juiste afweging van de CCC van een bedrijf omvat ook het onderzoeken van de cashconversiecyclus van andere bedrijven in hetzelfde bedrijf, de directe concurrenten van het bedrijf.Een bedrijf dat zijn CCC aanzienlijk beter presteert, heeft een duidelijk voordeel ten opzichte van concurrenten met langere, minder gunstige conversiecycli.

CCC-onderzoeken en -vergelijkingen worden als bijzonder geschikt beschouwd wanneer ze worden toegepast op detailhandelaren met een constante voorraadomzet. Het wordt echter niet beschouwd als een geschikte meeteenheid voor het evalueren van bedrijven die geen inventaris hebben, zoals een consultingbedrijf of accountantskantoor.