De meeste beleggers besteden heel weinig tijd aan het portefeuillebeheer. Individuele beleggers hebben de neiging om hun portefeuille te verhandelen op basis van nieuwsstroom, tips en prijsacties. Ze gebruiken prijsdoelen en stoppen verliezen om aandelen in hun portefeuille te kopen en verkopen. Dit heeft de neiging om veel activiteit in de portefeuille te creëren en is een van de belangrijkste oorzaken van het onderbelicht zijn van retailbeleggers. Academisch onderzoek wijst uit dat slecht portefeuillebeheer en overmatig handelen tot de belangrijkste oorzaken van onderpresteren van investeerders behoren.

Focus op het bedrijf, niet op de prijs

In zijn klassieke boek uit 1972, 100 op 1 op de aandelenmarkt, vertelt auteur Thomas Phelps het verhaal van een zakenman die zijn bedrijven heeft verkocht en de opbrengst heeft geïnvesteerd op de aandelenmarkt. Hij vertelde Phelps dat hij er gek van was elke dag de schommelende aandelenkoersen te volgen. De aandelen die hij kocht daalden en de aandelen die hij niet had gekocht, en de hele ervaring veroorzaakte hem slapeloze nachten. Phelps vroeg hem hoe hij de bedrijven beoordeelde die hij bezat voordat hij ze verkocht. De zakenman zei dat het eenvoudig was. Zolang de omzet steeg en de winstmarges goed waren, wist hij dat het goed zou komen en dat het hem geen moment bezorgd maakte. Hij kon niet elke dag een prijs voor de bedrijven zien, dus concentreerde hij zich op hoe het bedrijf presteerde en niet op de huidige prijs.

Phelps stelde voor om de aandelenportefeuille op dezelfde manier te beheren door zich te concentreren op de kwartaalverslagen en de voortgang van het bedrijf en de dagelijkse prijsschommelingen te negeren. Dit zou hem in staat stellen om vergelijkbare resultaten en gemoedsrust te bereiken. De zakenman zei dat hij dat niet kon. De informatie was beschikbaar en hij voelde zich gedwongen om elke dag de prijzen te controleren. (Dit was voordat internet en smartphones u in staat stelden om elke minuut de prijzen te controleren, en de enige betrouwbare bron van informatie was de Wall Street Journal.) (Zie ook Een geschiedenis van de winstgevendheid van Wall Street .)

< ! - 3 ->

Beleggers zouden er verstandig aan doen om hun portefeuilles te beheren op de manier die Phelps voorstelde. Elk kwartaal geven bedrijven hun financiële informatie vrij en beleggers moeten zich richten op wat er met het bedrijf aan de hand is en minder op de dagelijkse prijsfluctuatie van de aandelen die ze houden. Een langere termijn focus met minder activiteit zou moeten leiden tot hogere rendementen op lange termijn.

It's All in the Numbers

Elk kwartaal moeten beleggers de inkomstenversie van hun bedrijf lezen en enkele basisvragen stellen. Wordt de omzet groter? Zo nee, waarom niet? Zijn de inkomsten hoger dan in het vorige kwartaal en 12 maanden geleden? Nogmaals, zo nee, waarom niet? Heeft het bedrijf nieuwe aandelenaandelen uitgegeven of verhoogde schuldniveaus? Zo ja, wat was het doel van het aanbod en hoe worden de fondsen gebruikt? Worden er nieuwe producten of services uitgebracht die de omzet en de winstgroei kunnen stimuleren?Al deze vragen worden beantwoord in de inkomstenversie en de daaropvolgende conference call. Beleggers moeten de release en het transcript van de call lezen en een aantal vragen stellen die bepalen hoe het bedrijf het doet.

Aangezien al het overige in de jaarrekening uiteindelijk wordt weerspiegeld in het eigen vermogen, is het belangrijk om te bepalen of de boekwaarde per aandeel net zo snel groeit als de gerapporteerde inkomsten. Als dat niet zo is, moet u weten waar het geld naartoe gaat. Als het wordt besteed aan onderzoek en ontwikkeling, is dat potentieel positief. Als het verdwijnt in hogere verkoop algemene en administratieve kosten, dan is dat een rode vlag die aangeeft dat het management de winsten in het bedrijf niet succesvol herinvesteert. In de loop van de tijd zou de boekwaarde per aandeel minstens even snel moeten stijgen als de gerapporteerde inkomsten.

Houding van het management

Investeerders moeten ook de houding van het management ten aanzien van aandeelhouders onderzoeken. Betaalt het bedrijf een dividend? Is het met de tijd toegenomen? Zijn de terugkoopaandelen van aandelen om de waarde van de resterende aandelen te verhogen? Is dit het geval tegen redelijke waarderingen, of kopen ze overgewaardeerde aandelen om de winst per aandeel tijdelijk te verhogen? Als ze aandelen in aandelen terugkopen, is het aantal uitstaande aandelen dan gecompenseerd door aandelenopties en beurzen aan het management? Zijn er functionarissen en directeurs die open marktaankopen of verkopen van de voorraad maken rond de huidige prijzen? De houding van het management tegenover aandeelhouders en hun eigendoms- en handelsactiviteiten van het bedrijf waarvan zij eigenaar zijn, kan een belangrijke factor zijn bij het beoordelen van de toekomstige prestaties van het bedrijf en de aandelenkoers. (Zie ook Krachtig management puff .)

Focus op langdurig eigendom van goede bedrijven

In plaats van zich te richten op willekeurige prijsdoelen en dagelijkse marktacties, moeten beleggers overwegen hoe het bedrijf zelf doet. Als het bedrijf groeit en de winstmarges stabiel zijn, dan kunt u de voorraad comfortabel houden. Als het goed gaat met het bedrijf en de voorraad is gedaald, kunt u overwegen om meer aandelen te kopen. Als het bedrijf echter worstelt en u vindt geen geldige reden dat het snel zal verbeteren, dan is het tijd om na te denken over de verkoop van de voorraad, ongeacht de huidige prijsactie.

De bottom line

Focussen op het bedrijf zelf in plaats van de aandelenkoers leidt tot langetermijnbezit en lagere transactiekosten. Het echte geld in aandelen wordt gemaakt door die geduldige beleggers die hun bedrijf beschouwen als eigendom van een bedrijf en hun aandelen houden zolang de zaken goed zijn.