Inhoudsopgave:
Beleggers die proberen hun winst te maximaliseren, proberen aandelen te identificeren die verkeerd geprijsd zijn, die lange kansen creëren voor te lage ondernemingen en korte kansen bieden voor te dure aandelen. Niet iedereen gelooft dat een aandeel verkeerd kan worden geprijsd, vooral degenen die voorstanders zijn van de hypothese van een efficiënte markt. Efficiënte markttheorie veronderstelt dat marktprijzen alle beschikbare informatie over een aandeel weerspiegelen en dat deze informatie uniform is. Dergelijke waarnemers beweren ook dat asset bubbles worden aangedreven door snel veranderende informatie en verwachtingen in plaats van irrationeel of overdreven speculatief gedrag.
Veel beleggers zijn van mening dat markten overwegend efficiënt zijn en dat sommige aandelen op verschillende tijdstippen verkeerd geprijsd zijn. In sommige gevallen kan de hele markt zonder reden in een stier of berenrun worden geduwd en worden beleggers uitgedaagd om de pieken en dalen in een economische cyclus te herkennen. Informatie over een bedrijf kan door de markt over het hoofd worden gezien. Small-capaandelen zijn vooral gevoelig voor onregelmatige informatie, omdat er minder beleggers, analisten en mediabronnen zijn die deze verhalen volgen. In andere gevallen kunnen marktdeelnemers de omvang van nieuws verkeerd inschatten en de prijs van een aandeel tijdelijk verstoren.
Deze kansen kunnen worden geïdentificeerd via verschillende brede methodieken. Relatieve waardering en intrinsieke waardering zijn beide gericht op de financiële gegevens en fundamentals van een bedrijf. Relatieve waardering maakt gebruik van een aantal vergelijkende statistieken waarmee beleggers een aandeel kunnen evalueren in relatie tot andere aandelen. Intrinsieke waarderingsmethoden stellen beleggers in staat de waarde van een onderliggend bedrijf te berekenen, onafhankelijk van andere bedrijven en marktprijzen. Technische analyse stelt beleggers in staat om verkeerd geprijsde aandelen te identificeren door ze te helpen bij het vaststellen van waarschijnlijke toekomstige prijsbewegingen die worden veroorzaakt door het gedrag van marktdeelnemers.
Relatieve waardering
Financiële analisten gebruiken verschillende metrieken die worden gebruikt om prijs-tot-fundamentele financiële gegevens te relateren. De koers-winstverhouding (P / E ratio) meet de prijs van een aandeel ten opzichte van de jaarlijkse winst per aandeel (EPS) gegenereerd door een bedrijf, en het is meestal de meest populaire waarderingsratio omdat de winst essentieel is voor het bepalen van de werkelijke waarde die het onderliggende bedrijf biedt voor inkomsten. De K / W-ratio maakt vaak gebruik van schattingen van toekomstige inkomsten in de berekening, omdat eerdere inkomsten theoretisch al in de balans zijn opgenomen. De prijs / boek-verhouding wordt gebruikt om aan te geven hoeveel de waardering van een bedrijf wordt gegenereerd door de boekwaarde. P / B is belangrijk in de analyse van financiële ondernemingen, en het is ook nuttig voor het identificeren van het niveau van speculatie dat aanwezig is in de waardering van een aandeel. Ondernemingswaarde (EV) voor inkomsten vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA) is een andere populaire waarderingsmaatstaf die wordt gebruikt om bedrijven met verschillende kapitaalstructuren of kapitaaluitgaven te vergelijken.De EV / EBITDA-ratio kan helpen bij het evalueren van bedrijven die in verschillende sectoren actief zijn.
Rendementsanalyse wordt vaak gebruikt om beleggersrendementen uit te drukken als een percentage van de prijs die voor een aandeel is betaald, waardoor de belegger prijsstelling kan conceptualiseren als een contante uitgave met potentieel voor rendement. Dividenden, inkomsten en vrije kasstromen zijn populaire soorten beleggingsrendementen en kunnen worden gedeeld door de aandelenkoers om het rendement te berekenen.
Ratio's en rendementen zijn onvoldoende om zelf de verkeerde prijs te bepalen. Deze cijfers worden toegepast op relatieve waardering, wat betekent dat beleggers de verschillende metrieken van een groep van investeringskandidaten moeten vergelijken. Verschillende soorten bedrijven worden op verschillende manieren gewaardeerd, dus het is belangrijk voor beleggers om goede vergelijkingen te maken. Groeibedrijven hebben bijvoorbeeld doorgaans hogere P / E-ratio's dan volwassen bedrijven. Oudere bedrijven hebben meer bescheiden middellangetermijnvooruitzichten en hebben doorgaans ook meer schuldenrijke kapitaalstructuren. De gemiddelde P / B-verhouding varieert ook aanzienlijk tussen bedrijfstakken. Hoewel relatieve waardering kan helpen bepalen welke aandelen aantrekkelijker zijn dan vergelijkbare producten, moet deze analyse worden beperkt tot vergelijkbare bedrijven.
Intrinsieke waarde
Sommige beleggers schrijven de theorieën toe van Benjamin Graham en David Dodd van Columbia Business School, die beweren dat aandelen een intrinsieke waarde hebben die onafhankelijk is van de marktprijs. Volgens deze school van denken wordt de werkelijke waarde van een aandeel bepaald door fundamentele financiële gegevens en meestal berust hij op minimale of nulspeculaties met betrekking tot toekomstige prestaties. Op de lange termijn verwachten waardebeleggers dat de marktprijs neigt naar intrinsieke waarde, hoewel de marktkrachten de prijzen tijdelijk boven of onder dat niveau kunnen brengen. Warren Buffet is misschien wel de meest bekende hedendaagse waardebelegger; hij heeft de Graham-Dodd-theorieën al tientallen jaren met succes geïmplementeerd.
Intrinsieke waarde wordt berekend met behulp van financiële gegevens en kan enkele aannames bevatten over toekomstige rendementen. Discounted cash flow (DCF) is een van de meest populaire intrinsieke waarderingsmethoden. DCF gaat ervan uit dat een bedrijf de contanten waard is die het kan produceren en dat toekomstige contanten moeten worden gedisconteerd tot contante waarde om de kapitaalkosten weer te geven. Hoewel geavanceerde analyse een meer genuanceerde aanpak vereist, vertegenwoordigen balansposten op een bepaald moment in het leven van een going concern slechts de structuur van het cash-producerende bedrijf, dus de volledige waarde van het bedrijf kan feitelijk worden bepaald door de verdisconteerde waarde van verwachte toekomstige kasstromen.
Het bepalen van de restwaarde is een andere populaire methode voor het berekenen van de intrinsieke waarde. Op de lange termijn is de berekening van de intrinsieke waarde identiek aan de gedisconteerde kasstroom, maar de theoretische conceptualisering is enigszins anders. De residuele winstmethode gaat ervan uit dat een onderneming het huidig eigen vermogen waard is plus de som van toekomstige inkomsten boven het vereiste rendement op eigen vermogen. Het vereiste rendement op eigen vermogen is afhankelijk van een aantal factoren en kan variëren van belegger tot belegger, hoewel economen in staat zijn geweest een impliciet vereist rendement te berekenen op basis van marktprijzen en rendementen op de zekerheid van de schuld.
Technische analyse
Sommige beleggers zien af van het analyseren van de specifieke kenmerken van de onderliggende activiteiten van een aandeel, maar kiezen in plaats daarvan voor het bepalen van de waarde door het gedrag van marktpartijen te analyseren. Deze methode wordt technische analyse genoemd en veel technische beleggers gaan ervan uit dat de marktprijzen al alle beschikbare informatie over de fundamentals van een aandeel weerspiegelen. Technische analisten voorspellen toekomstige koersbewegingen door toekomstige beslissingen van kopers en verkopers te voorspellen.
Door prijsschema's en handelsvolume te observeren, kunnen technische analisten het aantal marktdeelnemers dat bereid is om een aandeel tegen verschillende prijsniveaus te kopen of verkopen, ruwweg bepalen. Zonder ingrijpende wijzigingen in de fundamentals, moeten de entry- of exit-prijsdoelen voor deelnemers relatief constant zijn, zodat technische analisten situaties kunnen herkennen waarin onevenwichtigheden in aanbod en vraag tegen de huidige prijs bestaan. Als het aantal verkopers tegen een bepaalde prijs lager is dan het aantal kopers, zou dit de prijzen omhoog moeten drijven.
Forex: Identificatie van valuta's met Trending en Range-bounding
Krijgen voordeel door te leren hoe macro-economische krachten spelen verschillend voor verschillende paren in de forexmarkt.
Als een van uw aandelen splitst, maakt dat niet het tot een betere investering? Als een van uw aandelen 2-1 splitst, zou u dan niet twee keer zoveel aandelen hebben? Zou uw aandeel in de winst van het bedrijf dan niet tweemaal zo groot zijn?
Helaas, nee. Om te begrijpen waarom dit het geval is, laten we de werking van een aandelensplitsing bekijken. Kortom, bedrijven kiezen ervoor om hun aandelen te splitsen, zodat ze de handelsprijs van hun aandelen kunnen verlagen tot een bereik dat de meeste beleggers comfortabel vinden. Aangezien menselijke psychologie is wat het is, kopen de meeste beleggers meer gemak bij de aanschaf van bijvoorbeeld 100 aandelen van $ 10 aandelen in plaats van 10 aandelen van $ 100 aandelen.
Wat is het verschil tussen Klasse A-aandelen en andere gewone aandelen in aandelen van de onderneming?
Ontdek hoe een bedrijf zijn gewone aandelen kan opsplitsen in meerdere klassen en hoe deze klassen van elkaar en van preferente aandelen verschillen.