Hedgefondsen stellen portefeuillemanagers in staat om het geld van beleggers te bundelen. Maar in tegenstelling tot traditionele bedrijven, mogen hedgefondsbeheerders risicovollere beleggingsstrategieën gebruiken die niet zijn toegestaan ​​voor beleggingsfondsen, waaronder baissetransacties, toenemende leverage, derivaten, noodlijdende activa en hoogrentende obligaties. Hedgefondsen vereisen ook enigszins steile managementvergoedingen, waarvan de meesten bekend staan ​​als "2 en 20." Onder deze structuur eisen managers 2% van het kapitaal als een vergoeding en verdienen ze 20% van alle jaarlijkse opbrengsten. (Deze vergoedingen zijn afhankelijk van de discretie van het hedgefonds, waarbij sommige beheerders een veel groter deel van de inkomsten eisen.)

Financiële experts die een hedgefonds willen starten, hebben daar tegenwoordig een goede reden voor. In 2014 steeg de hedgefondscompensatie enorm toen het beheerd vermogen van de industrie een recordhoogte van $ 2 bereikte. 82 biljoen, volgens het 2015 Glocap Hedge Fund Compensation Report. Maar het starten van een fonds in Canada is een complexer proces dan de oprichting van een private equity-fonds of een traditionele LLC. De wettelijke vereisten van de natie maken het voor kleinere beleggers erg moeilijk om toegang te krijgen tot hedgefondsstrategieën, omdat deze doorgaans beperkt zijn tot vermogende particulieren en institutionele beleggers.

Het starten van een hedgefonds in Canada duurt meestal ongeveer een maand en de kosten van professionele vergoedingen liggen waarschijnlijk tussen CAD 25, 000 en 35, 000. Het vereist ook een sterke achtergrond in financiën en investeren. Hedgefondsbeheerders werken waarschijnlijk bij een grote retail- of institutionele bank en hebben certificeringen voltooid zoals de Chartered Investment Manager (CIM) of Chartered Financial Analyst (CFA). Hoewel er geen standaardcertificering of opleiding vereist is, zullen managers zonder een geavanceerde financiële achtergrond het moeilijk hebben om klanten te vinden en hun vermogen onder beheer te bouwen.

Om te beginnen moeten hedgefondsbeheerders hun fonds eerst registreren in de specifieke provincie waar het fonds zal opereren. In Canada zijn er 10 provincies en drie territoria. Canada is echter een ongebruikelijk regelgevend toezicht omdat het geen enkele regulator op nationaal niveau heeft, zoals de Securities Exchange Commission in de Verenigde Staten. De regels in elke provincie zijn verschillend, maar bijna iedereen behalve Quebec volgt een standaardreeks regels. Gecombineerd staan ​​de provinciale en territoriale toezichthouders van de natie bekend als de Canadese beheerders van effecten.

Ontario blijft het belangrijkste rechtsgebied voor de registratie van hedgefondsen en het toezicht op managers in Canada. De autoriteit ervan wordt de Ontario Securities Commission genoemd.

Als een fonds beleggingsadvies verstrekt, moeten managers zich registreren als financieel adviseur.Als de portefeuillebeheerder effecten verkoopt in een hedgefonds, moeten ze zich ook als dealer registreren. Adviseurs hoeven zich meestal alleen in een specifieke provincie te registreren, terwijl dealers zich moeten registreren in alle provincies en territoria waarin het fonds zal worden verkocht. Er lijkt echter geen minimumopleidingseis te bestaan ​​bij het indienen van een hedgefonds en het is mogelijk om een ​​verklaring van afstand te verkrijgen.

Na registratie is een beheerder van hedgefondsen gebonden aan de rapportagevereisten voor provinciale toezichthouders. Bovendien is de manager gebonden aan regionale wetten die handelen met voorkennis, belangenconflicten en stemmen met stemmen reguleren, naast andere factoren. Het hedgefonds is ook gebonden aan federale en provinciale wetten die zich richten op misdaden zoals financieel terrorisme, witwassen van geld en persoonlijke privacy.

Volgens KPMG moet het hedgefonds ook gecontroleerde jaarrekeningen verstrekken aan beleggers en regelgevers binnen 90 dagen na afloop van het jaar. Daarnaast moeten fondsen binnen 60 dagen na het einde van de tussentijdse periode halfjaarlijkse, niet-gecontroleerde financiële overzichten verstrekken aan beleggers en toezichthouders. Ten slotte moeten de financiële overzichten worden opgesteld in overeenstemming met de Canadese algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) en de nationale regels 81-106.

Tot slot vereist een hedgefonds kapitaal. (Lees meer: ​​Hoe ideale klanten te targeten) Geld inzamelen vereist een manager die het fonds en de beleggingsstrategie kan verkopen aan individuen die geld hebben. Er is echter een minimumvereiste in elke provincie of gebied dat moet worden geregistreerd als een hedgefonds. In Ontario bijvoorbeeld zijn de minimale kapitaalvereisten:

• CAD 25.000 voor een portefeuillebeheerder,
• CAD 50.000 voor een vrijgestelde marktdealer en
• CAD 100.000 voor een beleggingsfondsbeheerder .

Wanneer hedgefondsen worden gevormd, zijn er twee opties bij het vermarkten van het fonds. Ofwel verkoopt het bedrijf zichzelf met een prospectus of niet. Het prospectus schetst de beleggingsstrategie, de risico's, de structuur en andere belangrijke componenten van de onderneming. Wanneer een fonds geen prospectus gebruikt, heeft een beheerder veel meer flexibiliteit in de manier waarop hij het fonds verkoopt. Zonder een prospectus is het echter beperkt tot specifieke beleggers.

Beleggers zijn onder meer: ​​

• Geaccrediteerde beleggers mogen beleggen. Deze omvatten overheidsinstanties, instellingen en vermogende particulieren. Beleggers die ten minste $ 1 miljoen aan vermogen hebben of elk jaar $ 250.000 aan inkomsten verdienen.
• Beleggers die een minimale investering hebben bereikt. Deze investeerders moeten minstens $ 150.000 investeren in een fonds.
• Beleggers in British Columbia, Labrador, New Brunswick, Newfoundland en Nova Scotia kunnen ook een formulier ondertekenen dat het risico erkent dat zij met hun kapitaal nemen. Elke belegger heeft twee dagen om zich terug te trekken uit de posities. In Ontario is een vrijstelling van vrijstelling van aanbiedingen geen optie.

De bottom line

Het starten van een hedgefonds in Canada lijkt sterk op het proces dat wordt gevolgd door portefeuillebeheerders in de Verenigde Staten.Een paar sleutelfactoren onderscheiden de Canadese hedge fund-industrie van die in de VS, inclusief de kosten en het ontbreken van één centrale autoriteit die toezicht houdt op de sector. Elke provincie en elk gebied heeft zijn eigen regelgevende instantie. Potentiële hedgefondsbeheerders moeten de Alternative Investment Management Association (AIMA Canada) bezoeken voor aanvullend inzicht in elke stap van het proces.