Investeerders, de Federal Reserve en bedrijven houden constant toezicht op en zorgen over het niveau van de inflatie. Inflatie - de stijging van de prijs van goederen en diensten - vermindert de koopkracht die elke valuta-eenheid kan kopen. De stijgende inflatie heeft een verraderlijk effect: de inkoopprijzen zijn hoger, consumenten kunnen minder goederen kopen, de inkomsten en winst dalen, en de economie vertraagt ​​een tijd totdat een stabiele toestand is bereikt.

De onderstaande grafiek geeft een idee van hoe dramatisch de inflatie de koopkracht kan verminderen:

Deze negatieve impact van de stijgende inflatie houdt de Fed ijverig en gericht op het detecteren van vroege waarschuwingssignalen om te anticiperen op onverwachte stijgingen in inflatie. Maar zodra de onverwachte inflatie zich een weg baant door de niveaus van de economie, kan de impact van een hogere stabiele inflatietempo variërende effecten hebben. Met andere woorden, de onverwachte stijging van de inflatie wordt over het algemeen als de meest pijnlijk beschouwd, omdat het bedrijven verschillende kwartalen kost om hogere inputkosten door te berekenen aan de consument. Evenzo voelen consumenten het onverwachte "knijpen" wanneer goederen en diensten meer kosten. Bedrijven en consumenten raken uiteindelijk echter "geacclimatiseerd" in de nieuwe prijsomgeving, en zelfs wanneer een nieuwe hogere stabiele toestand wordt bereikt, kan de verwachte inflatie die daarna kan optreden, ertoe leiden dat consumenten meer geld uitgeven. Deze consumenten zullen minder geneigd zijn contanten aan te houden omdat de waarde ervan in de loop van de tijd afneemt met de inflatie. Voor beleggers kan dit tot verwarring leiden, omdat de inflatie invloed lijkt te hebben op de economie en de aandelenkoersen, maar niet in hetzelfde tempo.

Hoge inflatie kan goed zijn, omdat het de groei van het aantal banen kan stimuleren. Maar hoge inflatie kan ook de bedrijfswinsten beïnvloeden door hogere inputkosten. Dit zorgt ervoor dat bedrijven zich zorgen maken over de toekomst en stoppen met aannemen, wat een negatieve invloed heeft op de levensstandaard van individuen, vooral degenen met een vast inkomen. Omdat er geen goed antwoord is, moeten individuele beleggers de verwarring doornemen om verstandige beslissingen te nemen over hoe te beleggen in perioden van inflatie. Verschillende groepen aandelen lijken beter te presteren tijdens perioden van hoge inflatie. (Zie ook, 9 Common Effects of Inflation. )

Inflatie en voorraadretouren

Onderzoek van historische rendementsgegevens tijdens periodes van hoge en lage inflatie kan beleggers enige duidelijkheid verschaffen. Talloze studies hebben gekeken naar de impact van inflatie op aandelenrendementen. Helaas hebben deze onderzoeken tegenstrijdige resultaten opgeleverd wanneer rekening wordt gehouden met verschillende factoren, namelijk aardrijkskunde en tijdsperiode. De meeste studies concluderen dat de verwachte inflatie een positieve of negatieve invloed kan hebben op aandelen, afhankelijk van het vermogen om in te dekken en het monetaire beleid van de overheid.Maar onverwachte inflatie heeft meer overtuigende resultaten opgeleverd, met name als een sterke positieve correlatie met aandelenrendementen tijdens economische weeën, wat aantoont dat de timing van de economische cyclus bijzonder belangrijk is voor beleggers om de impact op aandelenrendementen te meten. Deze correlatie wordt waarschijnlijk ook veroorzaakt door het feit dat onverwachte inflatie nieuwe informatie bevat over toekomstige prijzen. Evenzo was een grotere volatiliteit van de voorraadbewegingen gecorreleerd met hogere inflatiecijfers.

De gegevens hebben dit bewezen in geografische regio's waar de hogere inflatie doorgaans gekoppeld is aan opkomende landen en de volatiliteit van aandelen in deze regio's groter is dan in ontwikkelde markten. Sinds de jaren 30 van de vorige eeuw suggereert het onderzoek dat bijna elk land het zwaarst heeft geleden tijdens hoge inflatieperioden. Reële rendementen zijn werkelijke rendementen minus inflatie. Bij onderzoek van de rendementen van S & P 500 per decennium en gecorrigeerd voor inflatie, tonen de resultaten aan dat de hoogste reële rendementen optreden bij een inflatie van 2 tot 3%. Een inflatie van meer dan of minder dan 2 tot 3% duidt meestal op een Amerikaanse macro-economische omgeving met grotere problemen die verschillende effecten op aandelen hebben. Misschien belangrijker dan het werkelijke rendement is de volatiliteit van het rendement dat de inflatie veroorzaakt en hoe te beleggen in die omgeving

Growth Vs. Waardevoorraadprestaties en inflatie

Aandelen worden vaak onderverdeeld in subcategorieën van waarde en groei. Waardeaandelen hebben sterke huidige kasstromen die in de loop van de tijd zullen vertragen, terwijl de groeiaandelen vandaag weinig of geen kasstromen hebben maar geleidelijk zullen toenemen.

Bij het waarderen van aandelen die gebruikmaken van de discounted cash flow-methode, worden groeiaandelen in tijden van stijgende rente veel meer negatief beïnvloed dan waardeaandelen. Aangezien rentetarieven en inflatie samen bewegen, is het logisch dat in tijden van hoge inflatie groeiaandelen meer negatief worden beïnvloed. Dit suggereert een positieve correlatie tussen inflatie en het rendement op waardeaandelen en een negatieve correlatie voor groeiaandelen.

Dit verklaart de sterkte van waardeaandelen tijdens de hoge inflatie, zoals in 1973-74, en de sterkte van de groeiaandelen tijdens de vroege jaren 1930, toen de deflatie plaatsvond, evenals tijdens de jaren negentig van de vorige eeuw, toen de inflatie gestaag naar beneden ging. Interessant is dat het tempo van de verandering van de inflatie niet zozeer het rendement van waarde versus groeiaandelen beïnvloedt als het absolute niveau. De gedachte is dat beleggers hun toekomstige groeiverwachtingen en stijgende aandelen met een verkeerde koers overschrijden. Met andere woorden: beleggers herkennen niet wanneer groeiaandelen waardeaandelen worden en de neerwaartse impact op groeiaandelen is hard.

Inkomstengenererende aandelen en inflatie

Wanneer de inflatie stijgt, neemt de koopkracht af en kan elke dollar minder goederen en diensten kopen. Voor beleggers die geïnteresseerd zijn in inkomstengenererende aandelen, of aandelen die dividenden uitkeren, maakt de impact van hoge inflatie deze aandelen minder aantrekkelijk dan tijdens een lage inflatie, omdat dividenden de inflatie meestal niet bijhouden.Naast het verlagen van de koopkracht veroorzaakt de belasting op dividenden een dubbel negatief effect. Ondanks het feit dat ze de inflatie- en belastingniveaus niet bijhouden, bieden dividendleverende aandelen wel een gedeeltelijke indekking tegen inflatie.

De prijs van dividendbetalende aandelen wordt echter beïnvloed door inflatie, vergelijkbaar met de manier waarop obligaties worden beïnvloed door stijgende koersen, en de prijzen dalen over het algemeen. Het bezit van aandelen die dividend uitkeren in tijden van toenemende inflatie betekent meestal dat de aandelenkoersen goederen zullen zijn. Maar beleggers die posities willen nemen in aandelen die dividend opleveren, krijgen de kans om ze goedkoop te kopen als de inflatie stijgt, wat aantrekkelijke toegangspunten oplevert.

De bottom line

Beleggers proberen te anticiperen op de factoren die van invloed zijn op de prestaties van de portefeuille en beslissingen te nemen op basis van hun verwachtingen. Inflatie is een van die factoren die een portefeuille beïnvloedt. In theorie zouden aandelen enige bescherming tegen inflatie moeten bieden, omdat de inkomsten en winsten van een bedrijf in dezelfde mate zouden stijgen als de inflatie, na een periode van aanpassing. Het uiteenlopende effect van de inflatie op de voorraden verwart echter het besluit om reeds bestaande handelsposities in te nemen of om nieuwe posities in te nemen. In de Amerikaanse markt is het historische bewijs luidruchtig, maar het vertoont wel een correlatie met hoge inflatie en een lager rendement voor de totale markt in de meeste periodes.

Wanneer aandelen worden onderverdeeld in groeicategorieën en waarderingscategorieën, is het bewijsmateriaal duidelijker dat waardeaandelen beter presteren in perioden met hoge inflatie en dat groeiaandelen beter presteren tijdens lage inflatie. Een manier waarop beleggers de verwachte inflatie kunnen voorspellen, is het analyseren van de grondstoffenmarkten, hoewel de tendens is om te denken dat als de grondstoffenprijzen stijgen, de voorraden zouden moeten stijgen omdat bedrijven grondstoffen produceren. Vaak drukken hoge grondstoffenprijzen de winst echter terug, waardoor het rendement op de aandelen daalt. Daarom kan het volgen van de grondstoffenmarkt inzicht verschaffen in toekomstige inflatiecijfers.