Invoer en uitvoer lijken misschien termen die weinig invloed hebben op het dagelijks leven, maar ze hebben een diepgaande invloed op de consument en de economie. In de hedendaagse onderling verbonden wereldeconomie zijn consumenten gewend om producten te zien en vanuit elke hoek van de wereld in hun plaatselijke winkelcentra en winkels te produceren. Deze overzeese producten - of invoer - bieden consumenten meer keuzemogelijkheden en helpen hen om gespannen huishoudbudgetten te beheren. Maar te veel importen met betrekking tot export - producten die van een land naar buitenlandse bestemmingen worden verzonden - kunnen de handelsbalans van een land verstoren en zijn valuta devalueren. De waarde van een valuta is op zijn beurt een van de grootste bepalende factoren voor de economische prestaties van een land. Lees verder om erachter te komen hoe deze alledaagse dingen van de internationale handel een verdergaande invloed hebben dan de meeste mensen zich voorstellen.

Volgens de uitgavenmethode voor de berekening van het bruto binnenlands product is het bbp van een economie het somtotaal van C + I + G + (X - M), waarbij C, I en G staan ​​voor consumentenbestedingen kapitaalinvesteringen en overheidsuitgaven.

Hoewel al deze termen belangrijk zijn in de context van een economie, laten we eens kijken naar de term (X - M), die de export minus invoer of de netto-uitvoer vertegenwoordigt. Als de uitvoer groter is dan de invoer, zou het netto-exportcijfer positief zijn, wat aangeeft dat de natie een handelsoverschot heeft. Als de uitvoer minder is dan de invoer, zou het netto-exportcijfer negatief zijn en heeft het land een handelstekort.

Positieve netto-uitvoer draagt ​​bij aan de economische groei, iets dat intuïtief gemakkelijk te begrijpen is. Meer export betekent meer productie van fabrieken en industriële faciliteiten, evenals een groter aantal werknemers om deze fabrieken draaiende te houden. De ontvangst van exportopbrengsten betekent ook een instroom van middelen in het land, die consumentenbestedingen stimuleert en bijdraagt ​​aan economische groei.

Omgekeerd wordt invoer als een rem op de economie beschouwd, zoals kan worden gemeten aan de hand van de BBP-vergelijking. Invoer vertegenwoordigt een uitstroom van middelen van een land, omdat het betalingen zijn van lokale bedrijven (de importeurs) aan buitenlandse entiteiten (de exporteurs).

De invoer per se is echter niet noodzakelijk nadelig voor de economische prestaties en vormt in feite een vitaal onderdeel van de economie. Een hoog niveau van invoer duidt op een robuuste binnenlandse vraag en een groeiende economie. Het is zelfs beter als deze invoer voornamelijk uit productieve activa zoals machines en apparatuur bestaat, omdat deze de productiviteit op de lange termijn zullen verbeteren.

Een gezonde economie is dus een economie waarin zowel de uitvoer als de invoer toenemen, omdat dit doorgaans wijst op economische kracht en een duurzaam handelsoverschot of -tekort.Als de uitvoer mooi groeit, maar de invoer aanzienlijk is gedaald, kan dit erop wijzen dat de rest van de wereld beter is dan de binnenlandse economie. Omgekeerd, als de export sterk daalt, maar de importstijging, kan dit erop wijzen dat de binnenlandse economie het beter doet dan de buitenlandse markten. Het Amerikaanse handelstekort bijvoorbeeld, verslechtert meestal wanneer de economie sterk groeit. Het chronische tekort op de handelsbalans heeft het land niet belemmerd om een ​​van de meest productieve landen ter wereld te blijven.

Maar een stijgend importniveau en een groeiend handelstekort hebben een negatief effect op een belangrijke economische variabele - het niveau van de binnenlandse valuta ten opzichte van vreemde valuta, of de wisselkoers.

Importen en wisselkoersen importeren

De onderlinge relatie tussen de import en export van een land en de wisselkoers is ingewikkeld vanwege de feedbackkring ertussen. De wisselkoers heeft een effect op het handelsoverschot (of tekort), dat op zijn beurt de wisselkoers beïnvloedt, enzovoort. Over het algemeen stimuleert een zwakkere binnenlandse valuta de export en maakt de invoer duurder. Omgekeerd belemmert een sterke binnenlandse valuta de export en maakt de invoer goedkoper.

Laten we een voorbeeld gebruiken om dit concept te illustreren. Overweeg een elektronische component van $ 10 in de VS die naar India wordt geëxporteerd. Stel dat de wisselkoers 50 roepies is voor de Amerikaanse dollar. Het negeren van verzend- en andere transactiekosten zoals invoerrechten voor het moment, kost het item van $ 10 de Indiase importeur 500 roepies. Als de dollar nu sterker wordt ten opzichte van de Indiase rupee tot een niveau van 55, aangenomen dat de Amerikaanse exporteur de prijs van $ 10 voor het onderdeel ongewijzigd laat, zou de prijs stijgen tot 550 roepies ($ 10 x 55) voor de Indiase importeur. Dit kan de Indiase importeur ertoe dwingen om goedkopere componenten op andere locaties te zoeken. De appreciatie van 10% in de dollar ten opzichte van de roepie heeft dus het concurrentievermogen van de Amerikaanse exporteur op de Indiase markt verminderd.

Overweeg tegelijkertijd een kledingexporteur in India, wiens primaire markt het US A shirt is dat de exporteur voor $ 10 op de Amerikaanse markt verkoopt, zou haar 500 roepies halen wanneer de exportopbrengsten worden ontvangen (wederom negeren verzendkosten en andere kosten ), uitgaande van een wisselkoers van 50 roepies ten opzichte van de dollar. Maar als de roepie verzwakt tot 55 versus de dollar, om hetzelfde aantal roepies (500) te ontvangen, kan de exporteur het shirt nu voor $ 9 verkopen. 09. De 10% waardevermindering van de roepie ten opzichte van de dollar heeft daarom de concurrentiepositie van de Indiase exporteur op de Amerikaanse markt verbeterd.

Samengevat: een appreciatie van 10% van de dollar ten opzichte van de roepie heeft de Amerikaanse export van elektronische componenten niet competitief gemaakt, maar geïmporteerde Indiase shirts goedkoper gemaakt voor Amerikaanse consumenten. De keerzijde van de medaille is dat een waardevermindering van 10% van de roepie de concurrentiepositie van de Indiase kledingexport heeft verbeterd, maar de import van elektronische componenten duurder heeft gemaakt voor Indiase kopers.

Vermenigvuldig het bovenstaande simplistische scenario met miljoenen transacties en u krijgt mogelijk een idee van de mate waarin het verplaatsen van valuta van invloed kan zijn op import en export. Landen proberen soms hun economische problemen op te lossen door toevlucht te nemen tot methoden die hun valuta kunstmatig onderdrukken in een poging een voordeel te behalen in de internationale handel. Een van deze technieken is "concurrerende devaluatie", die verwijst naar de strategische en grootschalige waardevermindering van een binnenlandse valuta om de exportvolumes te stimuleren. Een andere methode is om de nationale valuta te onderdrukken en deze op een abnormaal laag niveau te houden. Dit is de door China geprefereerde route, die zijn yuan gedurende een volledig decennium van 1994 tot 2004 stabiel hield, en die vervolgens geleidelijk liet appreciëren ten opzichte van de US dollar, ondanks het feit dat hij al jarenlang de grootste handelsoverschotten en deviezenreserves ter wereld heeft.

Effect op inflatie en rentetarieven

Inflatie en rentevoeten zijn van invloed op import en export, voornamelijk door hun invloed op de wisselkoers. Een hogere inflatie leidt doorgaans tot hogere rentetarieven, maar leidt dit tot een sterkere valuta of een zwakkere valuta? Het bewijs is wat dit betreft wat gemengd.

De conventionele valutatheorie houdt in dat een valuta met een hogere inflatie (en bijgevolg een hogere rente) zal depreciëren ten opzichte van een valuta met een lagere inflatie en een lagere rente. Volgens de theorie van de ongedekte rentepariteit is het verschil in rentetarieven tussen twee landen gelijk aan de verwachte verandering in hun wisselkoers. Dus als het renteverschil tussen twee naties 2% is, wordt verwacht dat de valuta van de natie met hogere rente 2% afschrijft ten opzichte van de valuta van de natie met lagere rente.

In werkelijkheid heeft de omgeving met lage rentetarieven die sinds de kredietcrisis van 2008-09 de norm is geweest rond het grootste deel van de wereld ertoe geleid dat beleggers en speculanten de betere rendementen hebben nagestreefd die worden geboden door valuta's met hogere rentetarieven . Dit heeft geleid tot versterking van valuta's die hogere rentetarieven bieden. Omdat dergelijke "hot money" -beleggers er zeker van moeten zijn dat valutadevaluatie geen hogere opbrengsten compenseert, is deze strategie natuurlijk doorgaans beperkt tot stabiele valuta's van landen met sterke economische fundamentals.

Zoals eerder besproken, kan een sterkere binnenlandse valuta een negatief effect hebben op de export en op de handelsbalans. Een hogere inflatie kan ook van invloed zijn op de export door directe gevolgen te hebben voor de inputkosten, zoals materialen en arbeid. Deze hogere kosten kunnen een aanzienlijke invloed hebben op het concurrentievermogen van de export in de internationale handelsomgeving.

Economische rapporten

Het handelsbalansrapport van een land is de beste bron van informatie om zijn import en export te volgen. Dit rapport wordt maandelijks vrijgegeven door de meeste grote landen. De handelsbalansrapporten in de VS en Canada worden over het algemeen vrijgegeven binnen de eerste tien dagen van de maand, met een vertraging van één maand, respectievelijk door het ministerie van Handel en Statistics Canada.Deze rapporten bevatten een schat aan informatie, waaronder informatie over de grootste handelspartners, de grootste productcategorieën voor import en export, trends in de tijd, enz.

De bottom line

Invoer en uitvoer oefenen een grote invloed uit op de consument en de economie direct, evenals door hun impact op het niveau van de binnenlandse valuta, dat een van de grootste bepalende factoren is voor de economische prestaties van een land.