Miljoenen Amerikanen zijn betrokken bij het verzamelen van auto's. De oude muscle car of Britse roadster die je op de universiteit hebt gekocht, kan nog steeds een ereplaats in je garage hebben en het gebruik als weekendcruiser zien. Een gerestaureerde vintage Volkswagen Beetle of zelfmoorddeur Lincoln Continental kan voor minder dan $ 20.000 worden gekocht, jarenlang licht worden aangedreven en vervolgens voor een (waarschijnlijk bescheiden) winst worden verkocht.

Maar hoe zit het met high-end collectibles die zeven of acht cijfers kosten? Ze zijn niet voor iedereen, maar vermogende particulieren kunnen ze gebruiken om hun bezittingen te diversifiëren, geld te verdienen en misschien zelfs een enkele keer te rijden.

AD:

De markt voor klassieke auto's heeft het afgelopen decennium beter gedaan dan verzamelobjecten zoals munten en postzegels en heeft ook de brede aandelenindex verslagen. De Historic Automobile Group International (HAGI) volgt de collector's car-markt met een aantal indexen. De breedste is de HAGI-topindex, die vintage verzamelobjecten van Porsche, Ferrari, Bugatti, Alfa Romeo en andere merken bijhoudt. De Topindex steeg 13. 78% year-to-date tot en met augustus en meer dan 500% ten opzichte van de voorgaande 10 jaar dankzij de toenemende wereldwijde rijkdom najagen van een beperkt aantal super-collectible auto's. De S & P 500 was in dezelfde periode slechts 60% hoger. Een andere klassieke auto-index wordt beheerd door de verzekeringsmaatschappij Hagerty.

AD:

Aan het hoge einde van de klassieke automarkt - die verkopen voor meer dan $ 1 miljoen - vind je relatief obscure oudere merken zoals Hispano-Suiza en Delahaye, evenals namen die nog steeds bekend vandaag, zoals Rolls-Royce en Jaguar. Zelfs merken die niet bekend zijn om high-end exoten kunnen inbaar worden: Toyota's (TM TMToyota Motor125. 63 + 0 01% Created with Highstock 4. 2. 6 ) prachtige 2000GT, gebouwd van 1967 tot 1970, kan meer dan miljoen commando's op een veiling. Een 1934 Packard Twelve 1108 Dietrich verkocht voor $ 3. 6 miljoen eerder dit jaar, en een 1998 McLaren F1 verkocht voor $ 13. 75 miljoen. (Voor gerelateerde informatie, zie: De beste sportwagens voor investeerders .)

AD:

What makes a Car Collectible

Auto's met een historisch belang, degenen die baanbrekend werkten met nieuwe technologie of de lat hoger legden voor de verwachtingen van de consument, kunnen collectible worden, vooral als ze zeldzaam en mooi zijn. (Goed uitzien is een voordeel.) Een racegeschiedenis draagt ​​bij aan de allure van een auto, net als associatie met een gerespecteerde ontwerper, racer of bouwer zoals Raymond Loewy of Carroll Shelby. Eerlijk beroemdheidseigendom kan ook helpen, vooral als het individu wordt geassocieerd met auto's, zoals Steve McQueen, Paul Newman of James Garner. De duurste verzamelbare auto's combineren deze eigenschappen.

Als vuistregel geldt dat als tienerjongens hun foto op de muur hebben geplakt, je de goede kant op kijkt.Als die jongens volwassen worden, willen ze de dingen kopen die hen blij maakten in hun jeugd.

De automarkt weerspiegelt de markt voor kunst. Het is een investering die u esthetisch leuk vindt en die ook een valutadekking kan bieden, aangezien voertuigen kunnen worden vervoerd naar landen met gunstige wisselkoersen.

Beleggingsrisico's voor auto's

Net zoals de meeste beleggingen kosten met zich meebrengen, geldt dat ook voor het bezit van klassieke auto's. Dit is tastbaar persoonlijk bezit en u bent vermogenswinstbelasting verschuldigd als u met winst verkoopt. Is jouw verzamelobject in slechte staat? Het restaureren van een zevencijferige auto om concoursconditie te bereiken - in het algemeen beschouwd om een ​​oudere auto naar de showroom te brengen - een nieuwe staat met originele of exacte reconstructies van onderdelen, verf en carrosserie - kan nog eens zeven cijfers kosten. Dan zijn er nog lopende onderhoudskosten, opslagkosten en verzekeringen. Winsten van de uiteindelijke verkoop van de auto zullen waarschijnlijk ook commissies / consignatiekosten, transactiekosten en transportkosten met zich meebrengen, omdat de kans groot is dat je een Bugatti achter een U-Haul niet sleept. (Voor gerelateerde informatie, zie: 5 Tips voor het verzamelen van oldtimers .)

Het kopen van een nieuwe of onverwachte auto omdat u denkt dat het op een dag inbaar zal zijn, is riskant. Natuurlijk kun je geluk hebben, maar de kans is groot dat je een goedkopere auto niet kunt kopen en verwachten dat het in relatief korte tijd miljoenen waard is.

Toen de Dodge Viper in de vroege jaren 90 werd losgelaten, eekten sommige verzamelaars ze weg als investeringen, in de overtuiging dat de agressief vormgegeven sportwagen met een toen ongelooflijk krachtige 400 pk zeker in waarde zou waarderen. Maar je kunt momenteel een Viper uit 1993 (het eerste volledige jaar van de productie) ophalen voor minder dan $ 40.000. Ze kosten meer dan $ 50.000 nieuw. Deze investeerders hebben het misschien leuk gevonden om te pronken met hun auto's en af ​​en toe op een open weg te blazen, maar met inflatie, onderhoud, verzekering, opslag en alternatieve kosten maakten ze zeker geen geld.

Hetzelfde gebeurde een paar decennia eerder, toen Cadillac in advertenties aankondigde dat de Eldorado van 1976 de laatste cabriolet zou zijn die het merk bood. Dat was het niet. Je kunt nu goed verzorgde Eldorado-cabriolets uit die vintage vinden voor minder dan $ 25.000. Ze kosten $ 11.000 nieuw, wat $ 47.000 is gecorrigeerd voor inflatie.

Betaalbare opties? Niet echt

Men zou kunnen stellen dat de Amerikaanse Viper en Eldorado zich aan het betaalbare einde van het verzamelspectrum bevinden; niet de high-end dingen die uit Europa komen. Maar dezelfde onzekerheid is van toepassing op de high-end markt. In 1974 verkocht Ferrari de Dino 246 GT voor $ 14, 500 en de 308 GT4 Dino aan een aanzienlijk hogere $ 22.000. Momenteel somt Hagerty de gemiddelde prijs op van een Ferrari 308 GT4 uit 1974 op $ 49.000 en een Ferrari Dino van hetzelfde jaar 246 GTS op maar liefst $ 417, 000. (Zie voor gerelateerde literatuur: 3 Alternatieve investeringen waarvan de Ultra-Rich meestal bezitten.)

Wat zijn de ultieme collectible cars? Het is moeilijk om definitief te zeggen. Smaak verandert in de loop van de tijd, privéverkopen zijn moeilijk te volgen en het topsegment van de collectormarkt richt zich op buitengewoon zeldzame auto's met verschillende geschiedenissen.De lijst met verkopen waarvan wordt bevestigd dat ze meer dan $ 30 miljoen dollar aan gecorrigeerde inflatie zullen overschrijden, is echter uiterst kort.

Het Britse veilinghuis Bonhams verkocht een Ferrari 250 GTO uit 1962 voor $ 38. 1 miljoen in 2014, de hoogste bevestigde en gepubliceerde prijs ooit betaald voor een auto. De raceauto was op het toppunt van zijn carrière bestuurd door de legendarische coureur Stirling Moss. (Een andere 250 GTO overschreed naar verluidt $ 50 miljoen in een privéverkoop.) In 2010 kocht het Mullin Automotive Museum een ​​van de vier pijnlijk mooie Bugatti 57SC Atlantic ooit gebouwd voor wat een insider beschreef als tussen $ 30 miljoen en $ 40 miljoen. In 2013 verkocht een Mercedes-Benz W196 Silver Arrow uit 1954 - de enige auto in zijn soort die niet in een museum is - op een veiling in de Verenigde Staten voor $ 29. 7 miljoen.

De bottom line

Het verzamelen van high-end auto's tot een collector kan een behoorlijk aanzienlijke investering kosten en wordt geleverd met niet-onbelangrijke boekwaarde. Naarmate de smaak en de economie veranderen, zou wat ooit het losgeld van een koning waard was, kunnen dalen tot slechts een prinselijke som, dus kies zorgvuldig. Rood en Italiaans zijn vaak goede weddenschappen, maar houd rekening met overgevoelige markten. Zo konden rijke Japanse kopers in de tweede helft van de jaren tachtig niet genoeg Ferrari's kopen en zagen de prijzen een ongelooflijke piek en een bubbel. Toen de Japanners stopten met kopen, daalden die prijzen met een groot percentage. Koop kwaliteit (een goed voorbeeld zal altijd verhandelbaar zijn en een premie in rekening brengen), ken uw demografische en marktfactoren en zorg ervoor dat u niet koopt terwijl u zich op bubbelgebied bevindt. (Zie voor verwante literatuur: Het risico van beleggen in kunst en verzamelobjecten .)