Investeringswaarde en eerlijke marktwaarde zijn nauw verwante maar uiteindelijk verschillende waarderingsconcepten. Het is mogelijk dat de investeringswaarde van een actief dezelfde is als de marktwaarde of 'eerlijke markt', maar het is waarschijnlijker dat de investeringswaarde hoger of lager is dan de marktwaarde, afhankelijk van wie het bieden doet. Anders gezegd, de marktwaarde is relatief stabiel en uniform, terwijl de investeringswaarde onvoorspelbaar en gevarieerd is, volledig afhankelijk van de potentiële koper.

Op fundamenteel niveau komt het verschil tussen eerlijke marktwaarde en investeringswaarde neer op een kwestie van perspectief. De reële marktwaarde weerspiegelt een actief op een stand-alone basis, dat wil zeggen dat het onafhankelijk is van eigendom en moet worden gezien in termen van bredere marktomstandigheden. De reële marktwaarde van een fabriek verandert bijvoorbeeld niet, in theorie, afhankelijk van welk specifiek bedrijf de fabriek exploiteert. Omgekeerd vertegenwoordigt de investeringswaarde de waarde van een actief zodra het eigendom wordt beschouwd. Dit omvat mogelijke synergieën, goodwill van merkherkenning of andere eigenaarspecifieke waarden.

Misschien wel het belangrijkste is dat elke actieve deelnemer op de markt dezelfde reële marktwaarde kan realiseren. Dit geldt niet voor de investeringswaarde, die uniek is voor elke belegger. Individuele beleggers of kleine groepen beleggers kunnen speciale kortingen ontvangen of premies voor specifieke activa realiseren.

Juridische definities

Er zijn veel tegenstrijdige interpretaties van investeringswaarde en eerlijke marktwaarde in de wereld, grotendeels dankzij de vele verschillende juridische rechtsgebieden waaraan beleggers moeten voldoen. Sterker nog, velen zijn het niet eens over de juiste terminologie. De termen 'reële waarde' en 'eerlijke marktwaarde' betekenen bijvoorbeeld vaak hetzelfde, maar niet altijd. Sommige rechtsgebieden versmelten beide voorwaarden samen onder de bredere paraplu van 'marktwaarde' of 'neutrale waarde'.

Deze concurrerende definities hebben zeer reële gevolgen voor veel professionals. Accountants vertrouwen op eerlijke marktwaarde bij het opstellen van financiële overzichten en een uniforme definitie is nodig om vergelijkingen tussen bedrijven mogelijk te maken.

Tot 2010 hanteerden Amerikaanse bedrijven een andere definitie van reële waarde dan de rest van de wereld. Dit werd opgelost in mei 2011, toen de International Accounting Standards Board (IASB) een verklaring uitbracht met de titel 'Fair Value Measurement' en de Amerikaanse Fair Accounting Standards Board (FASB) de 'Amendments to Common Common Value Measurement and Disclosure Requirements in US GAAP en IFRS "paper, waarmee de kloof tussen de twee systemen wordt overbrugd.

De nieuwe definitie van wettelijke boekhouding voor zowel algemeen aanvaarde boekhoudbeginselen (GAAP) als International Financial Reporting Standards (IFRS) is de "prijs die zou worden ontvangen om een ​​actief te verkopen of betaald om een ​​verplichting over te dragen in een ordentelijke transactie tussen marktdeelnemers op de meetdatum."

Met betrekking tot onroerend goed wordt de eerlijke marktwaarde vastgesteld door The American Society of Appraisers (ASA). Het definieert eerlijke marktwaarde als de" prijs uitgedrukt in termen van kasequivalenten, waarbij eigendom van eigenaar zou veranderen tussen een een hypothetische wilskrachtige en bekwame koper en een hypothetische bereidwillige verkoper die hand in hand gaat in een open en onbeperkte markt, "naast andere kwalificaties.

Er zijn minder strikte definities van investeringswaarde, hoewel internationale waarderingsstandaarden" de waarde van een aanwinst voor de eigenaar of een toekomstige eigenaar voor individuele investeringen of operationele doelstellingen. "Simpel gezegd, dit betekent dat de waarde van een investering gebaseerd is op het verwachte nut voor de eigenaar / koper.

Synergistische premies

komt met een accurate de beleggingswaarde is gedeeltelijk subjectief en onvolmaakt en er zijn talloze voorbeelden van hoe dezelfde investering anders gewaardeerd zou kunnen worden op basis van wie het koopt. zijn waarschijnlijk minder waardevol voor een kersverse investeerder dan voor een belegger die op het punt staat een meerderheidsbelang te nemen.

Overweeg twee bedrijven die met hetzelfde object concurreren, zoals een fabriek of een stuk grond. Het grotere bedrijf kan mogelijk grotere schaalvoordelen behalen dan het kleinere bedrijf en daarmee een hoger rendement op de investering realiseren. In dergelijke omstandigheden is het niet logisch om alleen naar de reële marktwaarde van het actief te kijken, aangezien de verwachte toekomstige kasstromen voor verschillende bieders anders zijn.

Deze verschillen doen zich voor vanwege de synergieën tussen een unieke investering en een unieke belegger, wat vaak resulteert in een premie voor de reële marktwaarde. In het vorige voorbeeld van de twee bedrijven past het grotere bedrijf een grotere synergetische premie toe op de waarde van een investering.

Denkbeeldige markten en echte mensen

Sommige mensen in de financiële wereld beschouwen eerlijke marktwaarde als een academische oefening en niet als een bijzonder nuttige. De kritiek is niet helemaal ongegrond; eerlijke marktwaarde is afhankelijk van abstracte economische concepten zoals "ongereguleerde markten" of "bereidwillige kopers en verkopers" die "goed geïnformeerd" zijn over de handel.

In feite gebruikt het Amerikaanse Ministerie van Arbeid een werkdefinitie met 131 woorden van eerlijke marktwaarde onder Revenue Ruling 59-90, inclusief negen essentiële elementen en acht basisfactoren. Een dergelijk element merkt op dat de reële marktwaarde wordt "betaald in termen van geld of de waarde van geld", of een equivalent in contanten, wat praktisch niet van toepassing is op transacties zoals verwerving van aandelen.

Eerlijke marktwaarde veronderstelt veel praktische kennis ten behoeve van taxateurs, advocaten, handelaren, accountants en werknemersaandeelhouders (ESOP) deelnemers, enz. In werkelijkheid is dergelijke kennis zeer gespecialiseerd en vaak onnodig. Om deze reden geven velen waar mogelijk de voorkeur aan investeringswaarde.

Investeringswaarde is veel minder veeleisend. Een individuele belegger / koper zal waarschijnlijk zijn eigen belastingtarief, financieringsmogelijkheden en, indien van toepassing, zakelijke sterke punten kennen.Dit maakt het relatief eenvoudig om toekomstige kasstromen en de verwachte gebruiksduur / bewaarperiode voor het betreffende actief te schatten.

Misschien komt de meest vernietigende beschrijving van de beperkingen van eerlijke marktwaarde uit het taxatierapport van de Internal Revenue Service (IRS), waarin staat dat "de overweging van een taxatieprocedure ervoor zorgt dat beide partijen, inclusief hun respectieve taxateurs, indien van toepassing , hanteren de juiste definitie en criteria voor het bepalen van eerlijke marktwaarde, geen enkel geval is sterker dan de zwakste schakel en als de verkeerde waarderingsstandaard wordt toegepast, is de conclusie defect. " Met andere woorden, eerlijke marktwaarde werkt alleen als beide partijen de gereglementeerde definitie van eerlijke marktwaarde volledig begrijpen en accuraat toepassen.