Er zijn nog een aantal vragen rond het opheffen van sancties tegen Iran, maar voor ten minste drie van de kenmerkende items van het land is er enige duidelijkheid: je kunt nu pistachenoten, Perzische tapijten en kaviaar importeren tot vreugde van je hart.

De andere sancties

Of misschien niet. In tegenstelling tot bijvoorbeeld tapijten, is kaviaar onderhevig aan andere beperkingen die niets te maken hebben met raketten, staatsgrepen of kernwapens. De Kaspische Zee in het noorden van Iran is van oudsher de bron van 90% van de kaviaar van de wereld en de thuisbasis van zijn beste variëteit, beluga-steurkuit. Maar de wilde bestanden zijn sinds de jaren negentig snel gedaald - misschien wel 90% - leidend tot internationale exportquota en in 2006-2007 een volledig verbod op de export van wilde steurproducten uit de Kaspische Zee. In elk geval had de VS in 2005 eenzijdig de import van beluga-steurproducten verboden (uiteraard is er een bloeiende zwarte markt.)

AD:

Toen de VS in 2010 sancties oplegden aan Iraanse kaviaar (het product was eerder gesanctioneerd en vervolgens vrijgesteld tijdens de regering-Clinton), was het een bijna fatale slag voor de legale kavienexport van het land. Nadat hij achter zijn rivaal in Rusland was beland, viel de eenmalige koning van de stierenkuit van een klif.

Tegelijkertijd begon Californië een steur te bouwen voor de landbouw, wat de verdiensten aantoont van de goedkopere, meer consistente en ecologisch vriendelijker gekweekte spullen - voor hoi polloi, tenminste.

AD:

Kan Iran zijn kaviaar verkopen?

Betekent dit specifieke beetje sancties eigenlijk iets? De fingerfood van de sjahs en tsaren, wilde Kaspische beluga-kaviaar, kan niet worden geïmporteerd, niet dat er nog veel meer te doen is. Tegelijkertijd is een alternatief verschenen in de vorm van Amerikaanse gekweekte kaviaar. Deze kaviaar is om een ​​aantal redenen veel goedkoper, bijvoorbeeld, vrouwtjes beginnen eerder in hun levenscyclus kuiten te produceren - na ongeveer 12 jaar, in tegenstelling tot bijna 20 in het wild.

AD:

Ondanks de uitdagingen is er hoop voor de kaviaaractiviteiten van Iran. Er zijn andere steurensoorten in de Kaspische Zee, die de VS kunnen importeren, en Iran kan exporteren, hoewel de laatste aan quota onderworpen is. Er is ook een ontluikende gekweekte steurindustrie in Iran. In november sprak de Associated Press met Ishaq Islami, die de Ghareh Boron Caviar Fish Farm beheert in Goldasht, Iran, aan de oevers van de Kaspische Zee. Hij richtte de operatie in 2005 op, wat betekent dat zijn steur pas nu op het punt staat volwassen te worden. Hij hoopt binnen de komende drie jaar te beginnen met het produceren van kaviaar.

Hij schat dat hij in 2018 $ 90 miljoen per jaar kan binnenhalen, en niet alleen kaviaar verkoopt, maar ook vlees, olie, cosmetica, leer en zelfs hechtingen gemaakt uit de ingewanden van de vis.Hoewel zijn exemplaren niet wild zijn, hebben ze een zeker cachet dat aquaculturalisten in Californië mogelijk niet kunnen evenaren. Hij pompt zeewater uit de Kaspische Zee in de tanks, wat zijn product de "Kaspische pop" zou kunnen geven die zijn Californische collega's benijdt. Dat, en veel van zijn vissen zijn van de gewaardeerde beluga-variëteit. Vermoedelijk zullen deze niet onderworpen zijn aan dezelfde importverboden als wilde beloega. Tot slot kan de geopolitieke barst die Iraanse kaviaar heeft doorstaan ​​het een zekere mystiek hebben opgeleverd. Het is niet dat iemand om praktische redenen toch kaviaar koopt.

De bottom line

Terwijl de export van olie en gas het grootste deel van het Iraanse inkomen in vreemde valuta zal opleveren nadat de sancties zijn opgeheven, zal het land goed worden bediend door elke sector die kan helpen de banden met de wereldeconomie te herstellen. . Er blijven vragen, maar het lijkt erop dat kaviaar zijn deel zal doen.