Is Argentinië een socialistisch land?

Don't Cry For Me Argentina - Madonna (September 2025)

Don't Cry For Me Argentina - Madonna (September 2025)
AD:
Is Argentinië een socialistisch land?

Inhoudsopgave:

Anonim

Er is een prominente Socialistische Partij van Argentinië en de Argentijnse economie wordt vaak bekritiseerd vanwege het 'socialistische beleid', maar Argentinië voldoet niet aan de criteria om als een volledig socialistisch land te worden beschouwd. Massale inflatieproblemen en soevereine wanbetalingen in Argentinië in de jaren tachtig en in 2000-2001 hebben aanleiding gegeven tot een economisch populistisch sentiment onder vele Argentijnse kiezers.

Na weer een andere staatsschuld in gebreke en herstructurering in 2013 en 2014, legden velen snel de schuld op de voeten van socialistische programma's uitgevoerd door de Argentijnse regering, maar er waren nog vele andere factoren, zoals politieke corruptie en een onverantwoordelijke monetair beleid, die niet noodzakelijk deel uitmaakten van een socialistisch platform.

AD:

De opkomst van het nieuwe Latijns-Amerikaanse socialisme

Argentinië zou kunnen worden beschouwd als een van de meer socialistische landen in Midden- of Zuid-Amerika, maar het is zeker niet de enige met socialistische tendensen. Andere landen, met name Ecuador, Cuba, Bolivia en Venezuela, hebben sterke banden met socialistische bewegingen. Sommige buren in Argentinië zijn met name minder socialistisch. Deze omvatten Chili, Uruguay, Colombia en Saint Lucia.

AD:

Er is een lange geschiedenis van populistische, socialistische en communistische bewegingen in de regio. Bekende voorbeelden zijn de politieke golven onder leiding van Salvador Allende, Che Guevara, het Nationale Bevrijdingsfront en Fidel Castro in Cuba. Bij de val van de Sovjetunie in 1991 waren de meeste van deze bewegingen echter uitgehold.

Deze moderne golf van Latijns-Amerikaans socialisme kan worden gezien als een directe reactie op mislukte pogingen tot internationale ontwikkelingsinspanningen door supranationale organisaties, zoals het Internationaal Monetair Fonds of IMF, in de jaren tachtig en negentig. Gedurende deze periode leunden veel landen in de regio op buitenlandse leningen, drukten ze grote hoeveelheden geld en concentreerden zich op hun respectieve handelsbalans. Dit beleid werd vervolgens toegeschreven aan slechte economische prestaties en toenemende niveaus van ongelijkheid, volgens de Gini-index.

AD:

Geen enkel land daalde zo snel of zo zwaar als Argentinië. Er waren enkele maanden in 2000 en 2001 toen de gemiddelde inflatie in Argentinië 5 000% benaderde. Het land dat in gebreke was gebleven met zijn leningverplichtingen en internationaal beleggen, is opgedroogd.

Gelet op de socialistische neigingen van Argentinië

Veel mensen verwarren het socialisme met een vorm van rechtvaardig egalitarisme, wat pleit voor de overtuiging dat iedereen gelijke resultaten zou moeten hebben. Veel socialisten zijn het hier misschien mee eens, maar het socialisme is een platform voor openbaar beleid dat pleit voor regeringscontrole over de productie en distributie van hulpbronnen; het is niet noodzakelijk egalitair.

Als u het socialisme beschouwt als de afwezigheid van particuliere economische vrijheid en de onderwerping van privé-eigendom aan de staat, dan is Argentinië de meest beperkende als het gaat om eigendomsrechten en de minst beperkende als het gaat om de vrijheid van handel.

Sommige delen van het Argentijnse leven worden socialer. Als reactie op nieuwe inflatieproblemen in 2014 paste de Argentijnse president Cristina Fernandez meer dan 30 nieuwe beperkingen op kapitaal en monetaire vrijheid toe. Deze omvatten limieten van aankopen van buitenlandse producten, verbeurdverklaring van particuliere pensioenregelingen die moeten worden toegevoegd aan het socialezekerheidsfonds van het land, limieten op aankopen van vreemde valuta en beperkingen op vliegtickets naar buitenlandse bestemmingen.

Maar veel fundamentele Argentijnse problemen, zoals enorme schulden en slecht monetair beleid, maken geen deel uit van een officiële socialistische agenda. Sommigen beweren misschien dat socialistisch beleid leidt tot grotere overheidstekorten, maar er zijn veel schuldenrijke landen in de wereld die geen sterke socialistische bewegingen hebben.

Conclusie: niet socialistisch

Zeer weinig landen kunnen als expliciet socialistisch worden beschouwd. Zelfs landen als China en Zweden maken privébezit, winstgevende bedrijven en vrijheid van arbeidersbeweging mogelijk. Er zijn er veel in Argentinië die een socialistischer land willen; een feit dat het concept benadrukt dat toegegeven socialisten geloven dat er nog werk aan de winkel is.