Voor veel mensen is een levensverzekering geen eenmalige aankoop. Er zijn veel redenen waarom ze hun beleid zouden vervangen door een nieuw beleid - om meer of minder dekking te krijgen, om de premiebetaling te verlagen of om een ​​beleid te voeren dat beter is afgestemd op hun behoeften. Soms worden mensen echter verleid om hun beleid te vervangen om redenen die niet in hun belang zijn. Daarom zijn er enkele zeer strikte regels, wetten en voorschriften om hen te beschermen tegen dergelijke vervangingen.

Het probleem met vervangingen

Het vervangen van een levensverzekering is niet zo eenvoudig als het uitwisselen van een autoverzekering voor een ander. Er zijn verschillende factoren die van invloed kunnen zijn op de dekking van een verzekeringnemer en toekomstige kosten. Hoewel een vervanging de dekking zou kunnen verbeteren of het premiebedrag zou kunnen verlagen, bevatten levensverzekeringscontracten bepaalde beperkingen die een niet-polaire verzekeringnemer een groter risico zouden kunnen berokkenen. Levensverzekeringscontracten bevatten bijvoorbeeld meestal een betwistingsperiode, meestal twee jaar, gedurende welke, als de verzekerde overlijdt, de levensverzekeraar de claim zou kunnen betwisten op basis van een verkeerde voorstelling van zaken bij de aanvraag. Wanneer een polishouder een polis vervangt, begint die betwistingsperiode helemaal opnieuw, net als de zelfmoorduitsluiting, waardoor de verzekeraar een claim kan weigeren als de dood van de verzekerde wordt veroorzaakt door zelfmoord in de eerste twee jaar.

Voor contante waardebeleid, zoals de gehele levensduur, universele levensduur of variabele levensduur, zijn er extra complexiteiten die een vervanging minder wenselijk zouden kunnen maken. Sommige polissen omvatten bijvoorbeeld afkoopkosten, die in rekening worden gebracht wanneer het beleid wordt ingeleverd of contante waarden binnen een bepaalde periode worden ingetrokken. De vergoeding wordt in rekening gebracht voor elk bedrag aan contante waarden dat is ingeleverd boven een bepaald bedrag, bijvoorbeeld 10% van de accountwaarde. De kosten beginnen hoog aan het begin van de overleveringsperiode en worden elk jaar verlaagd totdat ze nul bereiken. Een polishouder die een polis vervangt terwijl deze nog binnen de overleveringsperiode is, moet de vergoeding betalen om de contante waarde van het ene polis naar het andere over te dragen.

Er is ook de kwestie van karnen door levensverzekeringsagenten, wat de praktijk is om een ​​verzekeringnemer te overtuigen een beleid te vervangen om een ​​nieuwe commissie te verdienen. Het is om al deze redenen dat de verzekeringssector, door middel van nationale verzekeringsafdelingen en de National Association of Insurance Commissioners (NAIC), procedures heeft opgesteld die moeten worden gevolgd door levensverzekeraars en hun gecontracteerde agenten en makelaars.

Vervangingsvoorschriften en -procedures

Hoewel elke nationale verzekeringsafdeling eigen specifieke regels en procedures voor vervangingen mag uitvaardigen, moeten zij de modelverordening van de NAIC naleven.De modelverordening stelt minimumvereisten vast die moeten worden opgenomen in de vervangingsprocedures van elke staat die moeten worden gevolgd door de verzekeraars en de producenten die bij de vervanging zijn betrokken.

Het triggeringmechanisme voor vervangingsprocedures is een aantal vragen die meestal worden gesteld over de aanvraag voor levensverzekeringen, zoals: "Heeft u momenteel een levensverzekering? "En" Bent u van plan om uw huidige beleid te vervangen door een nieuw beleid? "Een" ja "antwoord op beide triggers een duidelijk omschreven proces voor het afhandelen van de vervanging: het informeren van de verzekeringnemer van de implicaties van een vervanging; het indienen van een verklaring van vervangende verklaring ondertekend door de verzekeringnemer en de agent bij de vervangende verzekeraar, die de onderneming voorstelt om een ​​nieuw beleid af te geven, en de bestaande verzekeraar, welke de onderneming is waarvan het beleid wordt vervangen; en de verzekeringnemer een papieren versie bezorgen van alle verkoopmaterialen die zijn gebruikt in de aanloop naar de transactie.

De verzekeraar moet aantonen dat de vervangingsprocedures van de staat zijn geïmplementeerd, inclusief de training van producenten en een systeem om de vervangingsactiviteiten van alle producenten te controleren.

De modelverordening stelt ook sancties vast voor overtredingen, waaronder de intrekking of opschorting van de verzekeringsvergunning van een producent of een bedrijf en een geldboete. Onder bepaalde omstandigheden kan een verzekeraar worden veroordeeld tot restitutie of herstel van het beleid en contante waarden voor de polishouder.