a:

U. S. Congress heeft de Sarbanes-Oxley-wet van 2002 aangenomen om de waargenomen tekortkomingen in de boekhoudregels te versterken. Een deel van de resulterende wijzigingen verbood expliciet een bedrijf om zijn externe auditor te gebruiken voor interne controle. De wet benadrukte het belang van account-reconciliatie als een vorm van preventieve controle en fraudebescherming.

Het verbieden van externe auditors dwingt bedrijven om auditorenconsultatie met andere interne controles te vervangen. Sinds 2002 is focus op accountafstemming het belangrijkste hulpmiddel voor het identificeren en corrigeren van boekhoudfouten voor SEC-aanvragen. Dit versnelde een standaardisatie van afstemmingsprocessen bij beursgenoteerde bedrijven in de Verenigde Staten.

Sarbanes-Oxley-voorschriften

De interne controle van beursgenoteerde ondernemingen wordt behandeld in de artikelen 404 en 409 van de Sarbanes-Oxley-wet. Deze voorschriften benadrukken het belang van de balans en, meer specifiek, de kwaliteit van de informatie die in de balans wordt ingevoerd.

De wet heeft de Public Company Accounting Oversight Board ingesteld om openbare accountantskantoren die verhandelde bedrijven controleren, te registreren. Deze raad heeft de bevoegdheid om regels op te leggen met betrekking tot controletechnieken, bedrijfsethiek en kwaliteitscontrole.

Deze voorschriften hebben niet alleen invloed op de financiële administratie; operationeel beheer is zelfs gereguleerd tot de manier waarop voorraad wordt opgeslagen en bewaakt. De wet verbiedt berucht 'materiële zwakte' in de interne controle, een brede en vage term. Alle gevallen van mogelijke materiële zwakte moeten samen met de financiële rekeningen openbaar worden gemaakt.

Materiële zwakte wordt geïdentificeerd op drie belangrijke gebieden: functiescheiding, technologische problemen en afstemming van rekeningen. Sarbanes-Oxley benadrukt dat rekeningafstemming vaak voorraadaantallen en beoordelingen van voorraadwaarderingsmethoden moet omvatten. Regelgevers verwachten van bedrijven ook dat ze technologie behouden die een snel reconciliatieproces ondersteunt.

Sarbanes-tests

Beursgenoteerde bedrijven voeren tests uit om te controleren of ze klaar zijn voor een Sarbanes-Oxley-audit. In boekhoudkringen wordt dit soms 'Sarbanes-testen' genoemd. Een effectieve Sarbanes-test omvat het afstemmen van brondocumenten en het leveren van documentatie voor alle in- en uitstromen, schulden en vorderingen of andere grootboekitems. Dit is uitdagender en noodzakelijker voor bedrijven met complexe, onderling gerelateerde grootboeksystemen en bedrijfsactiviteiten.

Degenen die rekeningafstemming verrichten, moeten naar materiële afwijkingen zoeken in de financiële overzichten.Dit is in de praktijk moeilijker dan in theorie, omdat de drempels voor materiële afwijkingen en materiële zwakte, die elk bijdragen aan 'gebrek aan interne controles', slecht zijn gedefinieerd.

Verbeterde financiële informatieverstrekking

Onder Sarbanes-Oxley moet een beursgenoteerde onderneming verschillende soorten transacties of fouten melden die niet vereist zijn volgens de vorige boekhoudwetgeving. Bedrijven met transacties buiten de balans, zoals transacties met voertuigen voor speciale doeleinden, moeten worden gerapporteerd en openbaar worden gemaakt. Alle pro-forma informatie moet ook openbaar worden gemaakt. Bedrijven moeten procedures vaststellen voor het beoordelen van interne beheersingsmaatregelen, voornamelijk via accountafstemming, en vervolgens de rapportage bekendmaken over de beoordeling door het management van dergelijke interne beheersingsmaatregelen. Het is ook bijzonder belangrijk om alle auditrisico's in de balans te ontdekken en vrij te geven. Alle balansrekeningen moeten worden geclassificeerd als hoog risico, matig risico of laag risico.