Een hbo-opleiding kan duur zijn. Met veel ouders en studenten die voor een aantal Ivy League-scholen naar een totale jaarlijkse rekening van $ 25, 000 tot zelfs $ 100.000 kijken, is het geen wonder dat veel gezinnen wanhopig op zoek zijn naar een manier om het onderwijs van hun kinderen te financieren zonder de bank te verbreken. Helaas zijn er veel zwendels die er zijn die ten prooi vallen aan deze nietsvermoedende families, en de oplichters zijn bekwaam in het gebruik van deze zwendel om zuurverdiende besparingen teniet te doen. In dit artikel leggen we uit hoe je deze oplichting kunt herkennen en zorgen dat je collegegeld in de juiste handen terechtkomt.

AD:

Scholarship of Scam? FinAid. org, een organisatie die zich toelegt op de openbare dienstverlening om ouders en studenten te helpen bij het ontrafelen van de complexiteit van financiële hulp, schat dat meer dan 350.000 studenten en ouders vallen voor wetenschapsoplichting, waardoor deze families meer dan $ 5 miljoen kosten.

Scams worden over het algemeen geïnitieerd via ongevraagde e-mail, telefoontjes of papieren post door een verkoper die optreedt als een "officiële" vertegenwoordiger van een overheids- of overheidsfaciliteit of zich voordoet als een onafhankelijke bedrijfsvertegenwoordiger. De oplichters bieden educatieve diensten in de vorm van het vinden of verstrekken van financiële hulp via beurzen en / of beurzen. Vaker wel dan niet, zullen deze individuen op voorhand een initiële vergoeding of een vorm van vergoeding vragen voor het verlenen van hun diensten. (Voor meer informatie, bekijk Scams op hun tracks stoppen .)

AD:

In 2000 slaagde het Congres voor de wet op de fraudepreventie voor beurzen van universiteiten, die hielp bij het opstellen van strikte richtlijnen tegen criminele financiële hulpfraude. Deze wet vereist dat de Federal Trade Commission en de afdelingen Justitie en Onderwijs consumenten informeren over deze zwendel en jaarlijkse incidenten van frauduleuze handelingen melden.

Volgens de gegevens die de bovenstaande groepen hebben verzameld, wordt een van de meest voorkomende zwendel het 'Department of Ed Scam' genoemd. In deze zwendel roept een persoon die beweert een vertegenwoordiger te zijn van het Amerikaanse ministerie van Onderwijs studenten op en biedt ze subsidies aan om bestaande leningen te vervangen. De beller vraagt ​​om bankinformatie om verwerkingskosten in rekening te brengen voor de transactie. Meestal wordt in dit scenario de vergoeding verzameld, maar ontvangen slachtoffers nooit een subsidie. Volgens het ministerie van Onderwijs bellen ze nooit studenten om beurzen aan te bieden ter vervanging van leningen. De fraudeurs stellen de naam en diensten van de afdeling verkeerd voor.

AD:

Een oplichterij snuiven Er zijn verschillende manieren om te bepalen of een aanbieding een oplichterij is. Ongevraagde e-mail of telefoontjes ontvangen is een van de eerste manieren waarop u een oplichting kunt opsporen. Volgens de Federal Trade Commission, als je een advertentie voor een gegarandeerde studiebeurs ziet, is dit een zekere manier om te vertellen dat het een frauduleus aanbod is.Beurzen zijn nooit gegarandeerd, omdat ze worden toegekend op basis van academische of atletische vaardigheden van studenten, niet op basis van hoeveel je voor de beurs betaalt. Een andere weggeefactie is wanneer leveranciers een formulier voorleggen zonder telefoonnummer. Illegitimate-leveranciers plaatsen geen contactnummer, dus u kunt ze niet opzoeken. (Voor meer informatie, kijk op Credit Scams om op te letten .)

Daarnaast heeft 99,9% van de sponsors van een beurs geen aanmeldingskosten nodig; elk programma waarvoor terugbetalings-, afhandelings- of originatiekosten zijn vereist, is meer dan waarschijnlijk een fraude. Andere veelvoorkomende aanwijzingen zijn advertenties met de tekst 'U kunt deze informatie nergens anders vinden' of 'We doen al het werk'. Dit zijn regels die worden gegeven door de mensen die proberen studenten en ouders te laten geloven dat de informatie die ze krijgen vertrouwelijk of moeilijk te vinden is.

Doe je eigen onderzoek Onderzoek naar universiteitsbeurzen en beurzen op je eigen kan enige tijd duren, maar de informatie is direct beschikbaar bij vertrouwde en gratis bronnen zoals de Federal Trade Commission, het Amerikaanse ministerie van Onderwijs, de Federale Student Aid Informatiecentrum, overheidsinstellingen, middelbare schoolbegeleiders en financiële hulpkantoren. Ook nemen veel bedrijven deel aan educatieve ondersteuningsprogramma's voor de kinderen van werknemers. Uitzoeken welke middelen deze bedrijven bieden in termen van financiële hulp en studiebeurzen, kan een waardevolle inspanning blijken te zijn. (Zie voor sommige achtergrondinformatie Vijf manieren om je universiteitseducatie te financieren .)

Als je van plan bent om een ​​beursonderzoek of een financiële hulpdienst te gebruiken, lees dan over je reputatie via je lokale Better Business Bureau. Als u besluit met een van deze services te gaan betalen, betaalt u met een creditcard, zodat het gemakkelijker wordt om de betaling in beslag te nemen als u vermoedt dat het bedrijf waarmee u te maken hebt, niet echt is. Het creditcardbedrijf kan een onderzoek starten naar de leverancier waarmee u te maken kreeg. Als je te maken hebt met counseling-diensten die buiten de schoolomgeving worden geleverd, controleer dan ook hun achtergrond bij het Better Business Bureau en als je een zwendel vermoedt, neem je de informatie die je hebt mee naar een schoolbegeleider. (Zie voor verwante literatuur Voordelen voor creditcards waarvan je nooit wist dat je er bij had.)

Een goede manier om onderzoek naar financiële hulp te benaderen is met een open geest, geduld en een positieve kijk. Veel oplichters proberen aan de emoties van hun slachtoffers te werken door de indruk te wekken dat de aangeboden beurs slechts voor een beperkte tijd beschikbaar is. Dit is slechts een druktactiek die ze gebruiken om mensen ertoe te krijgen zich bij hen aan te melden. Beurzen en aanvragen hebben wel een deadline, maar ze zullen ruim van tevoren duidelijk worden gepost door legitieme beursaanbieders die worden vermeld door sponsoring van bedrijven, organisaties en federale studentenhulp. Geef geen geld voor het ontvangen van beursfondsen; dit is meestal een van de manieren waarop de dieven hun geld verdienen. Zodra de stap vooruit is gezet en je teruggaat om de beurs aan te vragen, is de persoon die het geld beloofde al lang verdwenen.(Lees voor meer informatie Betaal voor universiteit zonder een nier te verkopen.)

Conclusie
Als u vermoedt dat u al bent gevallen voor oplichting, meld dit dan aan de Federal Trade Commission, waarschuw uw bank als je hebt alle bankgegevens opgegeven (of als je je creditcardgegevens hebt opgegeven, laat het creditcardbedrijf weten) en meld de zwendel bij de drie kredietbureaus (Equifax, Transunion, Experian) zodat ze op tijd kunnen waarschuwen als er verdachte activiteiten verschijnen op uw kredietrapport. De sleutel is om altijd attent te zijn bij het tekenen op de stippellijn en om je ervan bewust te zijn dat er veel oplichters zijn die altijd komen met manieren om je zuurverdiende geld te stelen.