Om te zien hoe Griekenland tot dusver in schulden belandde en economische rampspoed dat de machthebbers in de Europese Unie, en met name in Duitsland, overwegen om het uit de club te schoppen, moet u beginnen met de jarenlange fiscale onverantwoordelijkheid van de Griekse regering en de Griekse belastingbetalers.

De Griekse regering heeft meer geld uitgegeven dan nodig was, had nieuwe belastingen geweigerd, had gelogen over de aard van haar schuldenproblematiek en smeekte vervolgens de Europese Unie om het op te schorten. Uiteindelijk hebben de Grieken ervoor gekozen om het door andere leden van de EU voorgestelde verplichte bezuinigingspakket niet te accepteren.

Cashflow-problemen

Van alle landen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), is Griekenland bijna of aan het eind van enige mate van budgettaire verantwoordelijkheid. Sinds de verkiezing van Andreas Papandreou in 1981 was het gemiddelde begrotingstekort in Griekenland bijna 9%. Het bereikte een maximum van 15. 6% in 2009, toen de totale overheidsschuld bijna 130% van zijn bruto binnenlands product (bbp) bereikte.

Verschillende academische studies hebben de schuld van het Griekse parlement gelegd omdat het geen mechanisme heeft opgezet voor de follow-up van de begrotingsuitvoering om de kosten te beheersen, de pensioenen niet te beteugelen en nieuwe onroerendgoedbelasting af te wijzen.

De wereldwijde renteklimaatomgeving heeft ook niet geholpen. Aangemoedigd door het beleid van de Federal Reserve, het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Europese Centrale Bank (ECB) leende Griekenland enorme sommen geld tegen lage tarieven. Door de financiële crisis van 2008 werd het vermogen van Griekenland om die leningen terug te betalen echter aangetast. Enorme bezuinigingen waren nodig, maar ze werden nooit gemaakt.

Na de oprichting van de Europese Unie zijn andere lidstaten begonnen met het redden van een verontrust Griekenland - nog voordat Griekenland in 2001 werd toegelaten tot de Europese Unie. De eerste echte crisis trof niet eerder dan de Griekse overheid werd in 2010 door de financiële markten afgekeurd.

Hetzelfde gebeurde bij Letland in 2008. In reactie daarop heeft de Letse regering onmiddellijk strenge bezuinigingsmaatregelen genomen en de totale overheidsuitgaven in twee jaar tijd met 15% verlaagd. Het werkte, en de Letse crisis was allesbehalve opgelost toen Griekenland werd buitengesloten. Vergelijkbare versoberingsuccesverhalen vonden plaats in Estland en Litouwen tussen 2008 en 2010.

Griekenland had deze strategie kunnen volgen, maar in plaats daarvan liep het gemiddelde tekort op van 10,5% tussen 2010 en 2013. Tegen 2015 was de schuld 170% van het BBP en de werkloosheid schoot omhoog.

Grieks belastingontwijking

Hoewel de Griekse belastingdruk hoog is in vergelijking met sommige landen over de hele wereld, is deze in feite in overeenstemming met andere EU-lidstaten. Hoewel het lenen en besteden van de Griekse regering het grootste deel van de fiscale problemen van het land verdient, hebben de Grieken een lange geschiedenis van belastingontduiking.

Sommigen plaatsen de schuld van belastingontduiking aan de voeten van rijke bankiers, maar studies hebben aangetoond dat de meeste belastingontduiking plaatsvindt op lagere inkomensniveaus.

Sommige schattingen stellen de totale belastingontduiking als meer dan 6% van het totale bbp, een ongehoord aantal in de rest van de ontwikkelde wereld. In sommige opzichten is dit niet bijzonder verrassend; de Grieken hebben een geschiedenis van het afwijzen van schulden en de Griekse overheid heeft een staat van dienst als het gaat om liegen over de solvabiliteit van het budget.

Bijvoorbeeld, de crisis van 2015 rond Athene werd aangewakkerd omdat de Griekse regering erkende dat zij geen specifieke schuld van minder dan $ 2 miljard kon betalen. Griekse belastingbetalers in 2014 weigerden naar verluidt meer dan $ 85 miljard belasting te betalen.

Griekenland's geschiedenis van fiscale obstructie

Een van de redenen waarom de Griekse schuldeisers zo achterdochtig zijn, vooral de Duitse regering, is dat Griekenland er niet in is geslaagd om schulden lang accuraat te melden. De Portugese en Spaanse regering verkeren in fiscale problemen, maar hun schuldeisers zijn lang niet zo schichtig.

Aan het begin van de EU kwamen alle leden overeen om hun tekorten onder de 3% van het totale bbp te houden. Terwijl bijna elke natie die regel op een of ander moment heeft geschonden, heeft Griekenland vanaf het begin niet voldaan. Griekenland heeft overheidsaandelen verkocht om verliezen op de balans voor jaren te maskeren.

Griekenland meldde een begrotingstekort van 1. 5% voor 2004, maar het werkelijke cijfer lag dichter bij 8. 3%. Jaar na jaar beloven Griekse politici het tekort aan te pakken, maar er wordt weinig bereikt.