Als het gaat om het bestuderen van de economie, zijn groei en banen twee belangrijke factoren waar economen rekening mee moeten houden. Er is een duidelijke relatie tussen beide, en veel economen hebben de discussie omlijst door te proberen de relatie tussen economische groei en werkloosheid te bestuderen. Econoom Arthur Okun begon de discussie in de jaren zestig voor het eerst aan te pakken en zijn onderzoek over het onderwerp is sindsdien bekend geworden als de wet van Okun. Hieronder volgt een meer gedetailleerd overzicht van Okun's Law, waarom het belangrijk is en hoe het de tand des tijds heeft doorstaan ​​sinds het voor het eerst werd gepubliceerd.

Okun's Law: The Basics

In zijn meest elementaire vorm onderzoekt de wet van Okun de statistische relatie tussen de werkloosheidsgraad van een land en de groeisnelheid van zijn economie. De onderzoekstak economie van de Federal Reserve Bank van St. Louis legt uit dat de wet van Okun "bedoeld is om ons te vertellen hoeveel van het bruto binnenlands product (bbp) van een land verloren kan gaan wanneer het werkloosheidspercentage boven het natuurlijke percentage ligt." Vervolgens wordt uitgelegd dat "de logica achter de wet van Okun eenvoudig is: de output hangt af van de hoeveelheid arbeid die in het productieproces wordt gebruikt, dus er is een positieve relatie tussen output en werkgelegenheid." Totale werkgelegenheid is gelijk aan de beroepsbevolking minus de werklozen, dus er is een negatief verband tussen output en werkloosheid (afhankelijk van de beroepsbevolking). "

Yale professor en econoom, Arthur Okun, werd geboren in november 1928 en stierf in maart 1980 op 51-jarige leeftijd. Hij publiceerde voor het eerst zijn bevindingen over het onderwerp in de vroege jaren 1960, die sindsdien wordt bekend als zijn 'wet'. De wet van Okun is in wezen een vuistregel om de relatie tussen banen en groei uit te leggen en te analyseren. Een toespraak van de voormalige president van de Federal Reserve, Ben Bernanke, vat misschien de kernbegrippen van de wet van Okun kort samen:

"Die vuistregel beschrijft de waargenomen relatie tussen veranderingen in de werkloosheid en de groei van het reële bruto binnenlands product (BBP). Okun merkte op dat, vanwege de voortdurende toename van de omvang van de arbeidskrachten en op het niveau van de productiviteit, is een reële bbp-groei die dicht bij de groeisnelheid van het potentieel ligt gewoonlijk vereist, alleen al om de werkloosheidscijfers stabiel te houden. Om de werkloosheid te verminderen, moet de economie dus sneller groeien dan zijn potentieel. Volgens [de] momenteel geaccepteerde versies van de wet van Okun zou, in het bijzonder, om een ​​daling van het werkloosheidspercentage met 1 procentpunt in de loop van een jaar te bereiken, het reële bbp ongeveer 2 procentpunten sneller moeten groeien dan het percentage van de potentiële groei van het BBP in die periode, dus als de potentiële groei van het BBP 2% bedraagt, zegt de wet van Okun dat het BBP met een percentage van 4% gedurende een jaar moet groeien om een ​​verlaging van 1 procentpunt in de werkloosheidspercentage."

Een meer gedetailleerde blik op de wet van Okun

Het is heel belangrijk om op te merken dat de wet van Okun een statistische relatie is die berust op een achteruitgang van de werkloosheid en economische groei, waardoor het uitvoeren van de regressie kan resulteren in verschillende coëfficiënten die worden gebruikt om de verandering in werkloosheid op te lossen, gebaseerd op hoe de economie groeide.Het hangt allemaal af van de gebruikte tijdsperioden en inputs, die historisch BBP en werkgelegenheid gegevens.Hieronder is een voorbeeld van een Okun's wet regressie:

de wet is inderdaad "geëvolueerd" of veranderd in de tijd om te passen binnen het huidige economische klimaat en de trends op het gebied van werkgelegenheid. Een versie van de wet van Okun heeft heel eenvoudig gezegd dat wanneer de werkloosheid met 1% daalt, het bnp met 3% stijgt. De wet van Okun concentreert zich op een verband tussen werkloosheid en het bbp, waarbij een procentuele toename van de werkloosheid een daling van het bbp met 2% tot gevolg heeft.

Een

Bloomberg artikel waarin gegevens van de zeer volatiele grote recessie worden geïntegreerd, merkte op dat "de regel van thum b is van mening dat voor elk procentpunt dat de groei op jaarbasis hoger is dan de trendmatige rente - die door de beleidsmakers van de Federal Reserve wordt vastgesteld tussen 2,3 en 2,6% - de werkloosheid met een half procentpunt daalt. "Let op de verschillende gebruiken van economische groei, zoals het BNP en het BBP, en wat in aanmerking komt als potentiële maatregelen voor economische groei. Zoals met elke wet in de economie, wetenschap of een andere discipline, is het belangrijk om te bepalen of deze in verschillende omstandigheden en in de loop van de tijd geldig is. Met betrekking tot de wet van Okun, lijken er omstandigheden te zijn waarin het goed vasthoudt en andere waar dat niet het geval is. Een evaluatie van Okun's wet door de Federal Reserve van Kansas City bijvoorbeeld, gaf aan dat een van Okun's eerste relaties keek naar driemaandelijkse veranderingen in werkloosheid in vergelijking met kwartaalgroei in reële output en het leek goed stand te houden.

Er zijn ook verschillende manieren om de werkloosheid te volgen, en natuurlijk was de primaire testgrond voor de wet van Okun de Verenigde Staten. Okun analyseerde ook de kloof tussen de potentiële economische output en de werkelijke output in de economie. In de studie in Kansas City werden verschillende versies van de wet van Okun beschreven, te beginnen met zijn oorspronkelijke kwartaalrelatie, een 'gap-versie' waarin werd gekeken naar verschillen in feitelijke en potentiële output, ook als de wet zou standhouden onder volledige of zelfs hoge werkloosheid. De oplossing is gebaseerd op een meer dynamische versie, waarbij opties voor variabelen worden weggelaten of toegevoegd, afhankelijk van de niveaus van huidige en historische economische groei.

Hoe bruikbaar is de wet van Okun?

Op dit moment is het belangrijk om vast te stellen wat het algemene nut is van de wet van Okun. Ondanks het feit dat er in werkelijkheid veel bewegende delen zijn naar de relatie tussen werkloosheid en economische groei, lijkt er empirische steun voor de wet te zijn. De studie van Kansas City Fed concludeerde dat "de wet van Okun geen hechte relatie is", maar dat "de wet van Okun voorspelt dat groeivertragingen meestal samenvallen met de stijgende werkloosheid."Met betrekking tot het feit dat het tijdens de financiële crisis niet zo goed standhield, speculeerde Bernanke dat" het ogenschijnlijke falen van de wet van Okun gedeeltelijk statistische ruis kon weerspiegelen. "Andere studies hebben de wet van Okun meer ondersteund. De blog van de economie heeft geconcludeerd dat het goed gaat met de wet van Okun en het lijkt ook op zijn minst een prognosemogelijkheid te hebben. Toen hij terugkeerde naar de Federal Reserve Bank van St. Louis, concludeerde hij dat de wet van Okun een nuttige gids voor monetaire zaken kan zijn. beleid, maar alleen als het natuurlijke werkloosheidspercentage goed wordt gemeten. "

De bottom line

Over het geheel genomen is er weinig discussie dat Okun's wet een van de meest eenvoudige en gemakkelijke methoden is om de relatie tussen economische groei en Een van de belangrijkste voordelen van de wet van Okun is de eenvoud, een voordeel gedeeld door portefeuillebeheer en het vermogen om simpelweg te stellen dat een daling van 1% van de werkloosheid zal optreden wanneer de economie ongeveer 2% sneller groeit. n verwacht. Bovendien is zijn wet uitgebreid bestudeerd sinds het voor het eerst werd gepubliceerd. Ten slotte is er de afgelopen vijf decennia veel geschiedenis geweest, sinds de eerste werken van Okun werden gepubliceerd, om het op de proef te stellen.

In werkelijkheid lijkt het erop dat het vertrouwen op de wet van Okun om specifieke voorspellingen te doen over de werkloosheid, gezien de economische groeitrends, niet zo goed is. Omdat het bijvoorbeeld is bestudeerd, is het bekend dat het in de loop van de tijd verschuift en wordt beïnvloed door meer ongebruikelijke economische klimaten, waaronder werkloze terugvorderingen en de meer recente financiële crisis.

Vanwege de complexiteit van de invoer, de verschillende perioden die kunnen worden gebruikt en de basale onzekerheid die gepaard gaat met economische regressies, kan de wet behoorlijk complex worden. Het gebruikt eenvoudigweg vele verschillende economische variabelen om de relatie nauwkeuriger te analyseren. De wet van Okun houdt niet zo goed stand onder deze meer precieze bepalingen, maar empirisch bewijs ondersteunt nog steeds het nut ervan. De wet van Okun is misschien niet helemaal voorspelbaar, maar het helpt de discussie over economische groei en hoe werkgelegenheid hem beïnvloedt, en vice versa.