Vrijwel elke zakelijke student droomt van het leven als de managing director van een grote investeringsbank, en het is gemakkelijk te begrijpen waarom. Top investment banking-directors kunnen enkele miljoenen dollars per jaar verdienen, over de hele wereld reizen en krijgen hun namen te zien afgedrukt in publicaties zoals The Wall Street Journal. In termen van respect, levensstijl en prestige staan ​​bestuurders bovenaan de financiële wereld.

Er zijn niet veel van deze banen, dus de concurrentie is hevig en er is een slordige hoeveelheid werk nodig om zover te komen. In februari 2015 bracht de salarisvergelijkende firma Emolument een rapport uit over hoe lang het duurt om directeur te worden bij een investeringsbank. De resultaten waren niet verrassend: bij de meeste grote investeringsbanken duurt dit 16 jaar. Zelfs het bedrijf met de snelste carrièrepad, Goldman Sachs, heeft meer dan een 12-jarig proces nodig, per rapport.

Zestien jaar klinkt misschien niet als een lange wachttijd om $ 3 miljoen per jaar te verdienen, maar deze hoeveelheid tijd is waarschijnlijk na een undergraduate school, een tweejarige stage en een MBA-programma. Zodra het werk begint, werken de meeste zakenbankiers tussen 90 en 110 uur per week, het equivalent van meer dan 16. 5 uur per dag gedurende zes opeenvolgende dagen.

Als u dat niveau in de loop van 16 jaar hebt gehandhaafd, komt dit overeen met 13, 866. 67 uur on the job; in vergelijking, zou het bijna 29 jaar 40-urige werkweken duren om 13, 866 uur te raken.

Investeringsbankieren

Ivy League-bedrijfsscholen, zoals Wharton, Harvard en Columbia, zijn de startende broedplaatsen voor startende investment banking-banen. Studenten beginnen met het aantrekken van investeringsbanken op jonge leeftijd door zich op stages te richten, strategisch te netwerken met oudere professionals en lessen te volgen om een ​​goed masterprogramma te volgen.

Zelfs de analisten op het laagste niveau zijn de helderste, best presterende zakelijke studenten. Het is moeilijk om een ​​analistentaak te krijgen, omdat banken mensen zoeken die bereidwillig actieve planningen kunnen opstellen en laten zien dat ze lange uren kunnen werken met uitstekende resultaten. De eerste stap richting directeur is instappen op de begane grond.

Investeren in de investment banking-cultuur

Investment banking heeft een welverdiende reputatie voor problemen en moordende meritocratie. Van bankiers wordt verwacht dat ze zoveel uren werken als nodig is en in een tijdperk van mobiele telefoons en mobiele e-mails zijn ze vrijwel nooit van de klok. De cultuur is in één woord intens.

Carrièrevooruitgang komt door het omarmen van de uitdaging. De meeste banken hebben een "opgemaakt of gesloten" mentaliteit, zelfs voor junior analisten. Analisten van een laag niveau worden behandeld als grondstoffen en de meeste melden dat ze gemakkelijk kunnen worden vervangen.Dit is eigenlijk waar; er zijn honderden enthousiaste zakelijke studenten die er alles aan doen om elke beschikbare slot te nemen.

Bevordering is net zo belangrijk voor u als uw senior-collega's. Investeringsbanken staan ​​er niet om bekend dat ze hun handen vasthouden of dat ze de nadruk leggen op training. Andrew Gutmann, auteur van "How to Be A Investment Banker: Recruiting, Interviewing and Landing the Job", zegt eerlijk gezegd dat "de loopbaanontwikkeling van een junior bankier ook een achterbank is." Als junior bankier ben je er om te werken, niet om leren. "

Je vrienden zullen waarschijnlijk je collega's worden, met wie je bijna al je tijd doorbrengt. Dit kan leiden tot een grote mate van kameraadschap tussen analisten, vooral degenen die samen tot het niveau van de associates komen. Vanuit een emotioneel / interpersoonlijk perspectief is het belangrijkste aspect van het overleven van de eerste paar jaar het ontwikkelen van sterke relaties binnen het bedrijf.

De tijd inbrengen

De overgrote meerderheid van de directeuren was senior vice-president, soms directeur of directeur genoemd, bij dezelfde onderneming voor meerdere jaren. De meeste senior vice-presidenten waren drie of vier jaar vicevoorzitter en hadden hun vaardigheden bewezen bij het uitvoeren van deals en het beheren van relaties. Vice-presidenten komen uit een pool van top investment banking-medewerkers, meestal na hun derde jaar met die titel. En de meeste medewerkers worden gekozen uit analisten die enkele jaren hebben kunnen overleven.

Het lijkt een beetje vreemd dat zo'n resultaatgerichte industrie een de facto afstudeerschema heeft voor promoties van drie jaar hier, twee jaar daar. Maar banken willen weten dat een analist of een medewerker gelijke tred kan houden en jaar in jaar uit kan produceren.

Om MD te maken, moet je bewijzen dat je de bank kunt helpen geld te verdienen, en een deel van dat proces is het beheersen van elk niveau van banktransacties.

Wat Investment Banks van een Managing Director willen

Een deel van het worden van een MD is de tijd inbrengen, maar een groter deel overtuigt de bank dat je bent wat het zoekt in een MD. Elke MD moet de bank en zijn klanten van binnen en van buiten kennen en, nog belangrijker, moet in staat zijn om tactvol alle persoonlijke relaties te balanceren. Een effectieve arts weet wanneer hij moet delegeren en wanneer hij moet ingrijpen, wanneer hij moet inhuren en wanneer hij moet vuren en zelfs wanneer hij moet weglopen van een deal.

Investeringsbanken zijn bedrijven die op zoek zijn naar winst, maar de MD kan niet alleen de kortetermijnresultaten van de bank in gedachten houden. De klanten van de bank moeten de MD vertrouwen, die optreedt als de woordvoerder van de bank bij een deal. Effectieve artsen weten dat de cliënten degenen zijn die hun enorme salarissen daadwerkelijk betalen.

MD's genereren omzet door deals te zoeken en te winnen. Ze besteden niet veel tijd aan het uitvoeren van deals, dus de meeste investeringsbanken zijn veel meer geïnteresseerd in een geweldige schmoozer en prospector dan een technisch meesterbrein.

Andere factoren

Er zijn drie belangrijke redenen waarom een ​​analist zich nooit naar MD zal werken. De eerste en meest voorkomende is burn-out. Zelfs als een analist zich kan aanpassen aan de lange werkdagen en veeleisend werk, zijn er enorme exitmogelijkheden, wat betekent dat er andere uitstekende banen zijn bij goede bedrijven die vechten om de restanten van investeringsbanken op te halen.Het is heel verleidelijk om een ​​aanbod van buitenaf te accepteren en de 100-urenweken achter je te laten, vooral als je geen medewerker of vice-president zo snel maakt als je verwachtte.

Veel andere analisten en medewerkers bereiken het kantoor van de MD nooit omdat het leven in de weg zit. Ze kunnen trouwen of kinderen krijgen, misschien moeten ze voor ouder wordende ouders zorgen, anders worden ze misschien ziek of worden ze gewond. Investment banking laat niet veel tijd over voor het leven buiten het bedrijf. Wanneer ze worden gepresenteerd met moeilijke keuzes, kiezen velen ervoor om zich op al het andere te concentreren en de bank achter zich te laten.