"Zachte grondstoffen", waaronder katoen, cacao, koffie en suiker, verschijnen in portefeuilles als een alternatieve klasse van handelsactiva. Hoewel veel andere landbouwproducten zoals sinaasappelsap, suiker en katoen profiteren van subsidies op regionaal, nationaal en internationaal niveau, kunnen handel, koffieproductie en export niet hetzelfde aantal subsidies voor internationale handel genieten. Dus hoewel het 's werelds favoriete drankje is, is koffie een uitdaging voor handel en prijs.

Koffietoekomst bestaat al sinds 1882 op de New York Cocoa Exchange. Het huidige centrum voor de handel in futures en opties voor koffiecontracten is de ICE Futures US exchange.

Hoe verschillen koffie-opties?

Hoewel andere populaire opties (die aandelen of indices als onderliggende waarde hebben) de optie koper toestaan ​​om de onderliggende voorraad (theoretisch) te kopen, hebben koffie-opties koffiefutures als onderliggende waarde. Het uitoefenen van een in-the-money (ITM) koffieoproep / putoptie leidt de koper naar een lang / kort koffie-futures-contract, dat hij vervolgens naar wens kan afprijzen tegen marktprijs of rollover.

Laten we beginnen met een eenvoudig voorbeeld van hoe verschillende deelnemers koffieopties in hun voordeel kunnen gebruiken. (Voor de eenvoud nemen we voor elke transactie een eenheid koffie.) Stel dat het januari is en dat koffie momenteel wordt verhandeld met 155 cent per eenheid (spotprijs). Een koffieplantage-eigenaar verwacht dat zijn oogst (één eenheid koffie) in juli gereed is voor verkoop. Bezorgd over mogelijke dalingen van de koffieprijs, wil hij bescherming tegen de onderkant (een minimumprijs, zeg ongeveer 145) voor wanneer zijn gewas in juli klaar is. Het kopen van een koffiezetoptie met een uitoefenprijs van 155 cent die in juli afloopt, momenteel handelend met 9. 3 cent, kan helpen. Het geeft hem het recht, maar niet de plicht, om in juli koffie-C-futures te nemen tegen een vooraf bepaalde nettoprijs van 155 cent per de looptijd van het optiecontract. Als de putoptie "in the money" vervalt, krijgt hij een nettoverkoopprijs van 155 cent - 9. 3 cent = 145. 7 cent. Zelfs als de spotprijs van koffie in juli onder de eerdere streefwaarde van 145 (zeg 125) komt, heeft de eigenaar de vereiste prijsbescherming die afkomstig is van het futures-contract dat hij kan aangaan.

Aangezien de koffieprijs is gedaald tot 125, is de put met de uitoefenprijs van 155 "in the money" voor de koper. Hij oefent de putoptie uit om in het onderliggende short futures-contract te komen waarmee hij kan profiteren van 30 cent (155-125). Aangezien hij 9. 3 als optiepremie betaalde, zal zijn nettowinst 20 cent bedragen voor één eenheid koffie. Hij verkoopt zijn eigen koffieproducten tegen een spotprijs van 125 cent.Netto ontvangen = 125 + 20. 7 = 145. 07 cent, waardoor hij zijn gewenste verkoopprijs van ongeveer 145 kan ontvangen.

In plaats daarvan, als de koffieprijs stijgt naar 180 cent, zou de put-optie "uit het geld" komen en zou de koper het toestaan waardeloos verlopen. Hij zou in plaats daarvan profiteren door de koffie tegen de spotprijs van 180 cent te verkopen. Met aftrek van het verlies van 9,3 cent dat hij heeft uitgegeven om putopties te kopen, is zijn netto verkoopprijs 170, 7 cent, ruim boven de verwachte prijs van 145 cent. In beide gevallen behaalt hij zijn gewenste bescherming.

Aan de andere kant, een koffiebrander die in juli koffie verwacht te kopen, wil misschien de koopprijs beperken tot ongeveer 165 cent. Hij kan een koffie-calloptie kopen tegen de uitoefenprijs van 155 cent door een optiepremie van 9,3 cent te betalen. Als de prijs van koffie in juli daalt naar 125, zal zijn call-optie waardeloos verlopen. Maar hij zou kunnen profiteren door koffie te kopen tegen een spotprijs van 125 cent. Hij voegde de prijs van 9. 3 cent toe die hij betaalde voor callopties, zijn netto kosten bedragen 134. 3 cent.

Als de prijs stijgt tot 180 cent, zou hij zijn call-optie uitoefenen, wat hem een ​​lang termijncontract zou opleveren van 155 cent. Het verkopen van het futures-contract zou hem 180 cent opleveren, wat hij eigenlijk voor 155 cent per optiecontract gekocht heeft. Zijn voordeel van de optie is 15. 7 cent (180-155-9 .3). Hij koopt de koffie tegen een koers van 180, en neemt zijn nettoprijs op naar 180-15. 7 = 164. 3 cent, waarmee hij zijn gestelde doel bereikt om de koopprijs binnen zijn gewenste limieten te houden.

Hoeveel koffie call / put optie contracten om te kopen?

Een Arabisch koffie 'C'-contract bestaat uit 37,5 kilo koffie. Het kopen van een optiecontract kost 9. 3 cent resulteert in een totale optiepremie van 9. 3 cent * 37, 500 pond = $ 3, 487. 5. Dit levert dekking voor 37, 500 pond (= 18, 75 ton) koffie productie (per oogstmachine) en consumptie (per brander). Het aantal contracten kan worden berekend, rekening houdend met verwachte productie- of inkoopvereisten.

Waarom koffie-opties?

Idealiter kunnen ofwel futures of opties worden gebruikt. Het voordeel van lange termijnopties met een duidelijk voordeel ten opzichte van futures is echter dat lange optieposities geen margin-geld of een dagelijkse mark-to-market-achtige futures nodig hebben. Dit gemak komt ten koste van een niet-restitueerbare optiepremie die vooraf is betaald en het is gevoelig voor tijdverval. Korte opties vereisen vergelijkbaar marge-kapitaal voor futures.

Lange opties beperken ook de verliezen (afgetopt tot de betaalde optiepremie), terwijl futures onbeperkt verliespotentieel hebben op zowel lange als korte posities.

Marktprofiel

Er zijn drie belangrijke koffiemarkten: New York (VS), Londen (VK) en Sao Paulo (Brazilië). Er zijn veel arbitragekansen tussen deze markten, waardoor marketmakers, speculanten en hedgers de koffiemarkt vloeibaar en constant in beweging kunnen houden.

Intercontinental Exchange (ICE) biedt de volgende grafieken ter illustratie van het arbitragepotentieel tussen de drie belangrijkste koffiemarkten.

Koffieproducenten, exporteurs, handelshuizen, importeurs en branders handelen actief in koffie-opties en futures.Daarnaast zijn er ook speculanten, beheerde fondsen, institutionele en individuele beleggers op de koffiemarkten. De ICE Futures-beurs in de VS is het belangrijkste platform voor koffiehandel in de wereld, waardoor prijsvinden, hedging en handelsactiviteiten mogelijk worden. De ICE-uitwisseling heeft koffie 'C' en robusta-koffieopties beschikbaar voor verhandeling in New York, Londen en Singapore, ideaal voor alle geografische locaties in Azië, Europa en de VS tijdens een 24-uurscyclus.

Factoren die van invloed zijn op prijs

Er zijn twee hoofdvariëteiten voor koffie waarop futures en opties beschikbaar zijn: robusta en arabica. Brazilië, Vietnam en Colombia blijven de drie grootste koffie-exporteurs, terwijl de Europese Unie, de VS en Japan de drie grootste koffie-importeurs zijn. Er zijn verschillende rapporten beschikbaar die de koffieproductie en -consumptie schatten in de VS en wereldwijd. Het rapport van het Amerikaanse ministerie van landbouw of algemene nieuwsverslagen van marktgegevensaanbieders zoals Bloomberg zijn goede bronnen.

De meeste producenten zijn opkomende of arme economieën, terwijl de grootste consumentennaties rijk zijn. De nationale inkomens van enkele kleine producenten zoals Honduras, Guatemala en Ethiopië zijn in hoge mate afhankelijk van de koffieproductie en -uitvoer. Elke wijziging in de koffieprijzen of de handel heeft grote gevolgen en de reacties van deze landen hebben weer invloed op de internationale koffiemarkt. Deze veranderingen zijn cyclisch. Als de koffieprijzen bijvoorbeeld dit seizoen dalen, kunnen boeren overschakelen op andere gewassen, wat leidt tot een kleinere hoeveelheid koffie voor het volgende seizoen, wat resulteert in hogere prijzen.

Geen enkele grondstof is afgeschermd voor seizoensgebonden invloeden. Voor koffie schiet het verbruik in de winter omhoog, wat kan leiden tot een stijging van de prijzen. De grootste koffieproducent, Brazilië, beleeft meestal een vorstseizoen van mei tot augustus. Vandaar dat de prijzen stijgen in afwachting tijdens de eerste maanden van het jaar. Hoewel sommige van deze effecten worden gemitigeerd door een goede opslag en meer gediversifieerde koffieproductie in verschillende regio's, is het raadzaam dergelijke seizoensgebonden effecten nauwlettend in de gaten te houden.

Elke ontwikkeling in koffie-exporterende landen (zoals weerseffecten, geopolitieke ontwikkelingen of een toename van de binnenlandse consumptie) kan resulteren in veranderingen in aanbod en productie.

Historische en recente voorbeelden zijn:

Herstel na de Braziliaanse vorst van 1953 leidde tot een verhoogde productie, wat leidde tot dalende koffieprijzen.

• Een nieuwe vorst in 1975 en de droogte van 1985 in Brazilië leidden tot scherpe prijsstijgingen bij een dalende productie.
• De ineenstorting van de International Commodity Agreement in 1989 tussen koffieproducenten en consumenten leidde de scherpe daling van de koffieprijzen binnen een maand.
• Recente rapporten van Bloomberg suggereren dat de binnenlandse consumptie in de top koffieproducerende landen zoals Vietnam naar verwachting zal stijgen, wat zal leiden tot een lagere export en een stijging van de prijzen.
• Bovendien blijkt uit een interessant onderzoek van de International Food and Agribusiness Management Association dat de consumptie van frisdrank in de VS een positief effect heeft op de koffieprijzen, terwijl de consumptie van thee tot een negatief effect leidt.

Een belangrijke parameter bij het waarderen van opties is de volatiliteit. De ICE geeft de volgende grafiek weer, die de hoge volatiliteit van de koffieprijzen over de jaren weergeeft (zoals afkomstig van CRB InfoTech CD):

Het is duidelijk dat de langetermijnvolatiliteit van de koffieprijzen zeer hoog is. Dezelfde trend is zichtbaar voor prijsbewegingen binnen de dag in de koffiehandel. Een hoog niveau van schommelingen in de volatiliteit is duidelijk zichtbaar voor koffieopties. Hier volgt een momentopname:

Koffieopties komen in aanmerking voor spread-spreads op handelsbalans, vanwege dergelijke grote variaties in volatiliteit tussen ITM, geld-en-geld-opties. Historische gegevens van juni-juli 1996 en vergelijkbare patronen van kortere magnitudes creëren veel winstgevende handelsmogelijkheden voor ratio-spreadstrategieën. Hoewel dergelijke hoge variaties in volatiliteit voldoende winstgevende handelsmogelijkheden bieden, duiden ze ook op een hoog risiconiveau.

De bottom line

Terwijl het handelen in zachte grondstoffen, edele metalen en soortgelijke effecten opwindend klinkt en rendabel lijkt, blijft het risico bestaan. De meeste van deze grondstoffen worden verhandeld via derivatencontracten met complexe structuren en uitdagingen op het gebied van eerlijke prijzen. Handelaren zouden hun due diligence moeten uitvoeren, voldoende kennis over marktdynamiek moeten ontwikkelen en pas daarna op dergelijke markten mogen handelen.