Aandelen worden beïnvloed door de naties die zij thuis noemen. Zelfs bedrijven die de hele wereld overspannen en inkomsten van over de hele wereld verzamelen, kunnen gekwetst worden door een recessie of een verandering in de regelgeving in de landen waarin ze zijn opgericht. Dit betekent dat de politiek van een land een directe invloed heeft op aandelen. In dit artikel zullen we een aantal belangrijke politieke systemen bekijken en bekijken hoe deze de kapitaalmarkten binnen hun grenzen beïnvloeden.

AD:

ZIEN : Overheidsreglementen: helpen ze bedrijven?

Democratie
Democratie is een regeringssysteem waarbij de burgers van een land vertegenwoordigers verkiezen om te regeren. Over het algemeen is een democratie goed voor beleggers, omdat dit betekent dat eigendomsrechten - zelfs die van buitenlandse investeerders - waarschijnlijk zullen worden gerespecteerd. Democracies lijken ook een ondernemersgeest aan te moedigen, omdat mensen vrij zijn om hun werk te kiezen en grote voordelen te behalen wanneer ze succesvol zijn.

AD:

De wisselwerking is dat democratie een rommelig proces kan zijn en dat het bedrijfsleven niet altijd de hoogste prioriteit heeft. Democratieën kunnen ook politiek en economisch een beetje wankelen, maar ze zijn verrassend veerkrachtig en kunnen enkele van de vruchtbaarste redenen voor economische groei opleveren. Milton Friedman was er dol op erop te wijzen dat je kapitalisme zonder democratie kunt hebben, maar je kunt geen democratie zonder kapitalisme hebben. Dat gezegd hebbende, er is geen pure democratie in de wereld - in feite zijn er weinig of geen pure politieke systemen. Vaak worden ze gemengd zoals in de sociale democratie (socialisme + democratie). Maar zelfs een element van democratie wordt door veel beleggers in een positief daglicht gesteld.

AD:

Autocratie
Autocratie is wanneer één persoon de regering en de natie regeert. Dit soort absolute macht kan stabiliteit bieden - iets dat beleggers leuk vinden in opkomende markteconomieën - maar het betekent ook dat stabiliteit tot een prijs en met een tijdslimiet komt.

Autocratieën kunnen tientallen jaren meegaan, zoals met Ghaddafi in Lybia (1977-2011). In een cursus politieke wetenschappen worden onderscheid gemaakt tussen autocratieën, militaire dictaturen, autoritaire regimes en totalitaire regeringen, maar voor investeerders handelen deze allemaal op dezelfde manier. Autocratieën kunnen snel buitenlandse investeerders inschakelen en de spelregels veranderen op een manier die de dictator het beste dient.

Hoewel deze regimes voor lange perioden stabiel kunnen blijven, maakt de impliciete dreiging van omverwerping of overlijden het moeilijk voor beleggers om op lange termijn in deze regio's te denken. In 2011 hebben bijvoorbeeld landen in het Midden-Oosten, zoals Egypte en Tunesië, de Arabische lente doorstaan, een systematisch protest van hun land over despotische leiders en pleitbezorging voor pro-vrijheidregimes, waardoor velen van hen afhaakten. Burgerlijke onrust in dit gebied heeft het pessimisme van olie-investeerders in de regio afgewezen, omdat de prijzen eerder stabiel bleven onder deze autocratische regimes.

Socialisme
Socialisme is een beetje een kleverig voor investeerders omdat, in de zuiverste vorm, de natie en haar burgers alle activa collectief bezitten. In de praktijk zijn er echter zelfbestuurde bedrijven in socialistische landen en genieten zij van voordelen zoals hoog opgeleide arbeidskrachten in landen met gratis of zeer gesubsidieerde universiteiten, en hebben zij minder behoefte aan medische dekking of pensioenen aan deze werknemers.

De afweging is natuurlijk hoge belastingen op particulieren en bedrijven. Sommigen hebben opgemerkt dat deze belastingen de staat helpen betalen voor programma's die een sociaal vangnet bieden. Dit vangnet kan nieuwe ondernemingen en nieuwe bedrijven aanmoedigen die anders misschien niet hadden bestaan. Simpel gezegd, in plaats van te worden gestimuleerd door beloningen, worden de ondernemers van socialistische landen aangespoord door kleinere risico's. Dit alles betekent dat de bedrijven binnen socialistische landen aantrekkelijk kunnen zijn voor beleggers, zelfs als de belastingen dat niet zijn. Bedrijfseigenaren in landen zoals Noorwegen, waar vele facetten van de economie staatseigendom zijn, genieten van de vruchten van de arbeid van hun bedrijf met verminderd ondernemersrisico als gevolg van het sociale netwerk van het land.

Monarchieën
Monarchieën, de schijnbare heerschappij van een natie door een bepaald gezin, worden meestal geval per geval beoordeeld als het gaat om beleggen. Velen die tegenwoordig bestaan, zijn een schaduw van hun vroegere middeleeuwse zelven (met overblijfselen van deze voorbije tijd die vandaag nog steeds bestaan ​​met kastelen, artefacten en zelfs in de woordenschat van moderne investeerders.) Over het algemeen behouden de meeste moderne monarchieën een traditionele of ceremoniële rol; het voordeel dat ze kunnen bieden, is dat ze een intrinsiek gevoel van stabiliteit toevoegen aan een land. In wezen zijn deze geselecteerde publieke figuren een goede manier om een ​​land te verenigen met verschillende meningen. Aan de andere kant heeft een monarchie die een natie controleert, zoals Saoedi-Arabië, dezelfde problemen en voordelen als een autocratie. Beleggers houden niet van monarchieën, zolang ze de stabiliteit bevorderen op een manier die waarschijnlijk niet eindigt met bloed op straat.

Communisme en andere unieke situaties
Communistische naties zouden zelfs niet op een lijst van investeringsbestemmingen worden vermeld als het niet voor de openlijk communistische doctrine van China was met het kapitalisme. China is niet communistisch. China is zeker geen democratie en het past ook niet goed onder het socialistische label. Wat het lijkt te zijn, is een unieke vermenging van elementen - een autoritair regime met kapitalistische neigingen. Deze politieke stabiliteit en potentiële groei heeft beleggers aangetrokken en heeft ertoe geleid. Een echte communistische natie zou echter diezelfde investeerders wegrennen.

Hetzelfde geldt voor naties die zwaar worden beïnvloed door religie: theocratieën. Deze kunnen moeilijk te pinnen zijn, omdat religieuze invloed op het politieke systeem kan stabiliseren of schadelijk kan zijn.

De bottom line Uiteindelijk komt het allemaal neer op stabiliteit. Wanneer u in een buitenlandse markt investeert, kunt u niet alleen kijken naar het bedrijf, de winst en de vooruitzichten - of het bredere beursgenoteerde fonds voor die kwestie.Je moet verder kijken om te zien of het politieke systeem van de natie een complicerende factor zal worden.

De meeste van de economieën van de wereld zijn echter niet het ene systeem of het andere. Ze zijn meestal een mengeling - democratieën met socialistische elementen, democratische naties met monarchieën, enz. - en deze mengsels kunnen de algehele stabiliteit verbeteren of verminderen. Als het gaat om opkomende markten, kunnen deze systemen snel veranderen, van autocratie naar democratie, naar socialisme naar communisme en vervolgens terug naar autocratie. Als belegger in deze landen moet u de politieke veranderingen bij blijven houden en weten welke invloed zij op uw portefeuille kunnen hebben.