Als u nadenkt over beleggen, heeft u een zeer lange beslissingsboom - de kwestie van passieve of actieve, lange of korte aandelen of fondsen, China of Brazilië en zo maar verder. Deze onderwerpen lijken zowel de meerderheid van de media als de geest van individuen te bevatten. Deze beslissingen liggen echter ver achter bij het beleggingsproces met betrekking tot portefeuillebeheer. Portfoliomanagement kijkt in feite naar het grote geheel. Dit is de klassieke analogie met bos en bomen; veel beleggers besteden te veel tijd aan het kijken naar elke boom (aandelen, fondsen, obligaties, enz.) en te weinig - zo niet - tijd om naar het bos te kijken.

Voorzichtig portefeuillebeheer begint nadat de klant en zijn adviseur het totale beeld hebben bekeken en een verklaring voor het beleggingsbeleid (IPS) hebben ingevuld. Ingebed in de IPS is de asset-allocatiestrategie waarvan er vier zijn: geïntegreerd, strategisch, tactisch en verzekerd. De meeste mensen herkennen hoe belangrijk asset allocatie is, maar de meeste beleggers zijn niet bekend met strategieën voor het opnieuw toewijzen van activaspreiding, waarvan er ook vier zijn: buy-hold, constant-mix, constant percentage en optie-gebaseerd. Een gebrek aan bekendheid met herbalanceringstrategieën verklaart waarom veel mensen de strategie van constant-mix rebalancing verwarren met buy-hold. Hier is een zij-aan-zij vergelijking van deze twee meest voorkomende strategieën voor het opnieuw toewijzen van activaspreiding.

Buy-Hold Rebalancing Het doel van buy-hold is om de initiële toewijzingsmix te kopen en deze vervolgens onbeperkt vast te houden, zonder herbalancering, ongeacht de prestaties. Er zijn verschillende manieren om buy-and-hold-aandelen te vinden. De activaspreiding kan aanzienlijk afwijken van de starttoewijzing als risicovolle activa, zoals aandelen, stijgen of dalen. Buy-hold is in wezen een "niet-herbalanceren" -strategie en een echt passieve strategie. De portefeuille wordt agressiever naarmate de aandelen stijgen en u de winst laat rijden, ongeacht hoe hoog de voorraadwaarde wordt. De portefeuille wordt defensiever wanneer aandelen dalen en u de positie van de obligatie een groter percentage van de rekening laat worden. Op een gegeven moment zou de waarde van de aandelen kunnen oplopen tot nul, waardoor er alleen nog maar obligaties op de rekening staan.

Constant-Mix Investing Het doel van constante mix is ​​om een ​​ratio van bijvoorbeeld 60% aandelen en 40% obligaties te behouden, binnen een bepaald bereik door herbalancering. U bent gedwongen om effecten te kopen wanneer hun prijzen dalen en verkopen effecten wanneer ze ten opzichte van elkaar stijgen. Constant-mix-strategie neemt een tegendraads standpunt in om een ​​gewenste mix van activa te behouden, ongeacht de hoeveelheid rijkdom die je hebt. Je koopt in feite laag en verkoopt hoog omdat je de beste spelers verkoopt om de slechtst presterende spelers te kopen. Constant-mix wordt agressiever naarmate de aandelen dalen en defensiever worden naarmate de aandelen stijgen.

Rendement in trending markten De rebalancing-strategie voor 'buy-hold' overtreft de constant-mixstrategie in periodes waarin de aandelenmarkt zich in een lange, trending markt zoals de jaren negentig bevindt. Buy-hold handhaaft meer opwaartse kracht omdat de aandelenratio toeneemt naarmate de aandelenmarkten stijgen. Als alternatief heeft constant-mix minder opwaarts potentieel omdat het risicovolle activa blijft verkopen in een stijgende markt en minder neerwaartse bescherming omdat het aandelen koopt als ze vallen.

Figuur 1 toont de rendementsprofielen tussen de twee strategieën tijdens een lange stier en een lange bearmarkt. Elke portefeuille begon met een marktwaarde van 1, 000 en een initiële toewijzing van 60% aandelen en 40% obligaties. Aan de hand van deze figuur kunt u zien dat de buy-hold zorgt voor een superieure opwaartse gelegenheid en bescherming tegen de onderkant.

Figuur 1: Gelijkschakeling van tegoeden versus constant-mix

Copyright 2009 Investopedia. com

Rendement in oscillerende markten Er zijn echter maar heel weinig perioden die kunnen worden beschreven als langlopend. Vaker wel dan niet, worden de markten beschreven als oscillerend. De constant-mix rebalancing-strategie overtreft de buy-hold tijdens deze op en neer bewegingen. Constant-mix rebalances tijdens marktvolatiliteit, kopen op de dips evenals verkopen op de rally's.

Figuur 2 toont de rendementskenmerken van een rebalancingstrategie met constante mix en buy-hold, elk beginnend met 60% eigen vermogen en 40% obligaties bij punt 1. Wanneer de aandelenmarkt daalt, zien we beide portefeuilles naar punt 2 gaan, op dat moment verkoopt onze portefeuille met constante mix obligaties en koopt aandelen om de juiste verhouding te behouden. Onze buy-hold-portefeuille doet niets. Nu, als de aandelenmarkt terugkeert naar de initiële waarde, zien we dat onze buy-hold-portefeuille naar Point 3 gaat, de initiële waarde, maar onze portefeuille met constante mix stijgt nu naar punt 4, overtreft de buy-hold en overtreft de initiële waarde waarde. Als de aandelenmarkt opnieuw daalt, zien we dat de buy-hold naar punt 5 gaat en de constante mix op punt 6 overtreft.

Figuur 2

Copyright 2009 Investopedia. com

The Bottom Line De meeste professionals die werken met pensioenklanten volgen de rebreatancing-strategie voor constante mix. Het grootste deel van het algemene beleggerspubliek heeft geen herbalanceringsstrategie of volgt buy-hold uit default in plaats van een bewuste portfoliobeheerstrategie. Ongeacht de strategie die je gebruikt, zul je in moeilijke economische tijden vaak de mantra horen "vasthouden aan het plan", wat wordt voorafgegaan door "zorg ervoor dat je een goed plan hebt". Een duidelijk gedefinieerde herbalanceringsstrategie is een kritieke component van portefeuillebeheer.