Het opbouwen van een gediversifieerde obligatieportefeuille is een tijdrovende klus waarvoor een hoeveelheid geld nodig is die de middelen van veel beleggers te boven gaat. Gelukkig bieden beleggingsfondsen en exchange-traded funds (ETF's) handige alternatieven. Als u de voors en tegens van elk begrijpt, kunt u de juiste keuze voor u maken.

Waarom obligaties kopen?

Voordat u obligatiefondsen en obligatie-ETF's vergelijkt, is het de moeite waard om even stil te staan ​​bij de redenen waarom beleggers obligaties kopen. De meeste beleggers plaatsen obligaties in een portefeuille om inkomsten te genereren. Terwijl het kopen en verkopen van obligaties in een poging om winst te genereren een haalbare strategie is, komt dit soort activiteit meer voor bij professionele beleggers dan bij particulieren.

Beleggers kopen ook obligaties vanwege risicogerelateerde redenen, omdat ze proberen hun geld op te slaan in een belegging die minder volatiel is dan aandelen. Voordat u in obligaties belegt, moet u een duidelijk omschreven reden hebben om dit te doen, omdat het u zal helpen het juiste beleggingsvehikel te kiezen. Lees de tutorial Bond Basisbeginselen: introductie voor meer informatie over obligaties.

Obligatiefondsen en Obligatie-ETF's

Obligatiefondsen en obligatie-ETF's hebben verschillende kenmerken. Beide bieden diversificatie via portefeuilles met veel obligaties. Beide doen dit met een aanzienlijk kleinere minimum vereiste investering dan nodig zou zijn om hetzelfde niveau van diversificatie te bereiken door individuele obligaties te kopen en ze te gebruiken om een ​​portefeuille samen te stellen. Beiden betalen dividenden en meerwaarden op een geregelde basis, die dienen als een inkomstenstroom voor beleggers. Beide bieden een breed scala aan beleggingskeuzes, variërend van hoogwaardige overheidsobligaties tot bedrijfsobligaties van lage kwaliteit en alles daartussenin. En beide kunnen worden gekocht en verkocht via een brokerage-account in ruil voor een kleine vergoeding per transactie. Ondanks deze overeenkomsten hebben obligatiefondsen en obligatie-ETF's ook enkele unieke, niet-gedeelde kenmerken.

Obligatiefondsen

Beleggingsfondsen beleggen al heel lang in obligaties. Enkele van de oudste gebalanceerde fondsen (die toewijzingen aan aandelen en obligaties omvatten) dateren uit de late jaren 1920. Dienovereenkomstig bestaat er een groot aantal obligatiefondsen die een aanzienlijk aantal beleggingsopties bieden. Deze omvatten beide indexfondsen, die verschillende benchmarks willen repliceren en geen moeite doen om beter te presteren dan die benchmarks, en actief beheerde fondsen die hun benchmarks proberen te verslaan. Actief beheerde fondsen stellen ook kredietanalisten in dienst om onderzoek te doen naar de kredietkwaliteit van de obligaties die het fonds koopt, met als doel het risico te verkleinen dat obligaties worden gekocht die waarschijnlijk in gebreke blijven.

Obligatiefondsen zijn beschikbaar in twee verschillende structuren: open-end fondsen en closed-end fondsen.Fondsen met een open einde kunnen rechtstreeks bij fondsaanbieders worden gekocht, wat betekent dat ze niet via een effectenrekening hoeven te worden gekocht. Als het rechtstreeks wordt gekocht, kan de makelaarscourtage worden vermeden. Evenzo kunnen obligatiefondsen worden terugverkocht aan het fondsbedrijf dat de aandelen heeft uitgegeven, waardoor ze zeer liquide zijn.

Bovendien worden open-end fondsen eenmaal per dag geprijsd en verhandeld, nadat de markt is gesloten en de intrinsieke waarde (NAV) van elk fonds is bepaald. De handelsprijs is een directe weerspiegeling van de NIW, die is gebaseerd op de waarde van de obligaties in de portefeuille. Open-ended fondsen handelen niet tegen een premie of een korting, waardoor het gemakkelijk en voorspelbaar is om precies te bepalen hoeveel aandelen van een fonds zullen genereren als het wordt verkocht. Opmerkelijk is dat sommige obligatiefondsen extra kosten in rekening brengen als ze worden verkocht voorafgaand aan een bepaalde vereiste minimumhoudperiode (vaak 90 dagen), omdat het fondsbedrijf de kosten die gepaard gaan met frequente handel wil minimaliseren.

Interessant is dat obligatiefondsen hun onderliggende posities niet dagelijks onthullen. Ze geven over het algemeen deelnemingen op halfjaarlijkse basis, waarbij sommige fondsen maandelijks rapporteren. Dit gebrek aan transparantie maakt het moeilijk voor beleggers om op elk moment de precieze samenstelling van hun portefeuilles te bepalen.

Obligatie-ETF's

Obligatie-ETF's zijn een veel nieuwere nieuwkomer op de markt, waarbij iShares de eerste in 2002 lanceerde. De meeste van deze aanbiedingen trachten verschillende obligatie-indices te repliceren, hoewel een langzaam groeiend aantal actief beheerde producten komen Naar de markt. De lancering van een ETF dat de gereputeerde Total Return Bond van PIMCO wil repliceren (BOND BONDPIMCO ETF106. 47 + 0. 05% Created with Highstock 4. 2. 6 ) was een opmerkelijke ontwikkeling die zou kunnen leiden andere fondsbedrijven om vergelijkbare ETF's te lanceren die zijn ontworpen voor gerepliceerde populaire fondsen. ETF's hebben vaak lagere tarieven dan hun tegenhangers in het beleggingsfonds, waardoor ze mogelijk aantrekkelijker zijn voor sommige beleggers als de identieke strategie beschikbaar is als een ETF of als een open-ended beleggingsfonds.

Obligatie-ETF's werken ongeveer zoals closed-end-fondsen, in de zin dat ze worden gekocht via een brokerage-account in plaats van rechtstreeks bij een fondsvennootschap. Evenzo, wanneer een belegger wenst te verkopen, moeten ETF's worden verhandeld op de open markt, wat betekent dat een koper moet worden gevonden omdat het fondsbedrijf de aandelen niet zal kopen zoals ze zouden doen voor beleggingsfondsen met een open einde.

Net zoals aandelen verhandelen ETF's de hele dag door. De koersen van aandelen kunnen van moment tot moment schommelen en kunnen nogal variëren in de loop van de handel. Extremen in prijsfluctuaties zijn waargenomen tijdens marktanomalieën, zoals de zogenaamde Flash-crash. Aandelen kunnen ook worden verhandeld met een premie of korting op de onderliggende intrinsieke waarde van de holdings. Hoewel significante waardeverschillen relatief zeldzaam zijn, zijn ze niet ongehoord. Afwijkingen kunnen met name van belang zijn tijdens crisisperiodes, bijvoorbeeld als een groot aantal beleggers obligaties willen verkopen. In dergelijke gevallen kan een ETF-prijs een korting op de NIW weerspiegelen, omdat de ETF-aanbieder er niet zeker van is dat de bestaande posities kunnen worden verkocht tegen hun huidige opgegeven intrinsieke waarde.

Bond-ETF's hebben geen minimale vereiste bewaarperiode, wat betekent dat er geen boete wordt opgelegd voor het snel verkopen na het doen van een aankoop. Ze kunnen ook op marge worden gekocht en kort worden verkocht, waardoor ze aanzienlijk flexibeler zijn in termen van handel dan beleggingsfondsen met een open einde. Ook geven obligatie-ETF's dagelijks hun onderliggende posities weer, waardoor beleggers volledige transparantie hebben. Zie Een gids voor het kopen van ETF's voor marge en short selling: Inleiding voor meer informatie.

Bond Fund of Bond ETF?

De beslissing of een obligatiefonds of een ETF voor obligaties moet worden gekocht, is minder over welk beleggingsvehikel beter of slechter is en meer over wat uw behoeften en doelstellingen zijn als belegger. Als u actief beheer wilt, bieden obligatiefondsen meer keuzemogelijkheden. Als u van plan bent om vaak te kopen en te verkopen, kunt u ETF's met obligaties mogelijk maken. Als u een belegger bent die langetermijn beleggen houdt, voldoet obligatiefondsen aan uw behoeften.

Als u precies weet wat u op een bepaald moment vasthoudt, is het belangrijk voor u, bieden obligatie-ETF's de vereiste transparantie. Als u troost koestert in de mogelijkheid om uw aandelen op een bepaalde dag aan de emittent terug te verkopen, bieden obligatiefondsen die zekerheid aan.

De bottom line

Uiteindelijk bieden beide voertuigen toegang tot de obligatiemarkten. Beide bieden gediversifieerde portefeuilles. Beide bieden een handige manier om een ​​portfolio te bouwen. De keuze van de ene boven de andere is waarschijnlijk meer gebaseerd op persoonlijke voorkeur of specifieke investeringsbehoefte dan op superioriteit / minderwaardigheid in termen van blootstelling aan obligatiemarkten of portefeuillediversificatie. Zoals met de meeste investeringsbeslissingen, moet de eerste stap die u doet, zijn dat u zoveel mogelijk leert over de investering die u overweegt. Wanneer u begrijpt wat u gaat kopen en waarom u koopt, maakt u een betere kans om een ​​verstandige beslissing te nemen.