Exchange-traded notes (ETN's), zoals hun beleggingsneven, exchange-traded funds (ETF's), bieden beleggers een aantal voordelen en zijn met name geschikt voor bepaalde soorten beleggingen, zoals master limited partnerships (MLP's). Hoewel ze over het algemeen worden beschouwd als in dezelfde categorie als ETF's, zijn er belangrijke structurele verschillen tussen ETF's en ETN's, wat betekent dat ETN's hun eigen specifieke risico's voor beleggers met zich meebrengen.

AD:

Belangrijke verschillen tussen ETN's en ETF's

ETN's, die in de Verenigde Staten onder de Securities Act van 1933 worden beheerd, zijn senior ongedekte schuldverplichtingen uitgegeven door een financiële instelling, ontworpen om de waarde van een onderliggende index, een beleggingsstrategie zoals lange / korte aandelen of een activum zoals goud. Ze zijn terugbetaalbaar aan de emittent, hetzij op de vervaldag, hetzij door vervroegde terugkoop. Net als ETF's worden ze vrij verhandeld op beurzen. Ook hebben ze, net als ETF's, de neiging om lagere kostenratio's aan te bieden dan beleggingsfondsen.

AD:

In tegenstelling tot ETF's hebben ETN's echter geen echte beleggingsportefeuille en kopen en houden ze geen activa aan. Een ETN vertegenwoordigt simpelweg een belofte van de emittent om beleggers een beleggingsrendement te geven dat de prestaties van een bepaalde index, strategie of activum weerspiegelt.

Liquiditeitsrisico

ETN's bieden beleggers het voordeel van een vrij verhandeld, gemakkelijk toegankelijk beleggingsvehikel met voordelige fiscale behandeling - de meeste ETN's worden belast als aandelen - die blootstelling bieden aan beleggingen die doorgaans anders moeilijk of duur zijn voor beleggers . Hoewel ETN's vrij worden verhandeld op reguliere beurzen, zoals de New York Stock Exchange (NYSE), dragen ze potentiële liquiditeitsrisico's.

AD:

ETN's zijn doorgaans minder liquide dan ETF's, met bredere bied-laatspreads. Bijvoorbeeld, vanaf juni 2016, de grootste goud-ETF, de SPDR Gold-aandelen ETF (NYSEARCA: GLD GLDSPDR Gold Trust121. 76 + 0, 95% Created with Highstock 4. 2. 6 ) , heeft $ 39. 5 miljard aan activa en een gemiddelde bid-ask spread van slechts 0,01%. In tegenstelling hiermee, de meest gebruikte goud-ETN, de DB Gold Double Long ETN (NYSEARCA: DGP

Marktrisico

ETN's dragen het marktrisico op dezelfde manier als elke investering; de waarde van het activum dat de ETN vertegenwoordigt, kan dalen en de belegger kan een overeenkomstig verlies lijden. Er kunnen aanzienlijke verschillen zijn tussen de marktprijs van een ETN en de indicatieve prijs van de netto-inventariswaarde, die kan optreden als de emittent de vraag in nieuwe creaties van het aandeel heeft opgeschort of blijft achterlopen.

Kredietrisico

De waarde van een ETN wordt hoofdzakelijk bepaald door twee factoren: de waarde van de onderliggende waarde die de ETN vertegenwoordigt en de kredietwaardigheid van de emittent. Aangezien ETN's niet-gewaarborgde schuldverplichtingen zijn, is het kredietrisico de belangrijkste factor die ETN's onderscheidt van ETF's, en het is het primaire risico waarmee ETN-beleggers worden geconfronteerd. Een ETN is een belofte van de emittent om te betalen; het vermogen van de uitgevende instelling om die belofte na te komen is van het grootste belang. Als de uitgever failliet gaat, kan het zijn dat ETN-beleggers een belofte nalaten die niet het papier waard is waarop ze zijn geschreven.

De meeste ETN's worden uitgegeven door banken of andere financiële instellingen met solide ratings met een investment-grade kredietwaardigheid en meestal hebben ze slechts een minimaal kredietrisico. Er kunnen echter rampen plaatsvinden. In de nasleep van de financiële ineenstorting van Lehman Brothers in 2008 moesten beleggers in de ETN's van de onderneming bijvoorbeeld in de rij wachten achter andere crediteuren in een faillissementsrechtbank; ze kregen uiteindelijk maar ongeveer twee cent op de dollar in de richting van de waarde van hun ETN-aandelen.

Het is gemakkelijk voor beleggers om de kredietwaardigheid van ETN-emittenten te controleren en te controleren. Websites bieden kredietrisicobeoordelingen van ETN's, dagelijks bijgewerkt, op basis van de kosten van credit default swaps (CDS) op de emittent. Een CDS is in wezen een verzekering die beleggers kopen als bescherming tegen wanbetaling en wordt beschouwd als een solide indicator voor de waarschijnlijkheid van een faillissement van een financiële instelling. Aangezien ETN's vrij worden verhandeld, zolang beleggers de kredietwaardigheid van de emittent bewaken, zouden ze meer dan genoeg tijd moeten hebben om hun ETN-investeringen te liquideren vóór een instorting zoals die van Lehman Bothers.

ETN's kunnen waardevolle toevoegingen zijn aan de portefeuille van een belegger, met voordelen zoals fiscaal efficiënte lage-kostblootstelling aan alternatieve beleggingen. Zoals met elke investering, moet het potentiële risico worden beoordeeld aan de hand van mogelijke beloningen. Het belangrijkste risico om te evalueren tegen het potentiële beleggingsrendement van een ETN is de kredietwaardigheid van de emittent van de ETN.