De term 'donkere pools' kan uw huid doen kruipen. Zijn er duistere moerassen op Wall Street waarin bankiers op de loer liggen in de duisternis? Helaas voor jullie scifi-fans daar, zijn donkere poelen niets van het soort. Hoewel ze misschien gereserveerd zijn voor de institutionele belegger, kunnen donkere pools zelfs de kosten voor de gemiddelde belegger helpen dalen.

Wat is Liquiditeit? Liquiditeit is de mate waarin een actief of effect op de markt kan worden gekocht of verkocht zonder de koers van het actief te beïnvloeden. Liquiditeit wordt gekenmerkt door een hoge handelsactiviteit. Activa die gemakkelijk kunnen worden gekocht of verkocht, worden liquide activa genoemd.

Wat is de liquiditeit van donkere zwembaden? Dark pool-liquiditeit, ook wel donkere poolfinanciering of donkere pools genoemd, is iets mysterieuzer omdat transactie-informatie verborgen is voor partijen die niet bij de handel zijn betrokken, namelijk het grote publiek. Het is onwaarschijnlijk dat de gemiddelde belegger ooit weet dat de transactie heeft plaatsgevonden.

Waarom zou iemand dit soort handelsinformatie willen verbergen? Anonimiteit. Als een institutionele belegger die een grote blokorder wil maken - denk aan duizenden of miljoenen aandelen van een effect - een transactie op de open markt doet, zullen beleggers over de hele wereld een volumestijging zien. Dit kan leiden tot een wijziging in de prijs van het effect, wat op zijn beurt de kosten van het kopen van het aandelenblok zou kunnen verhogen. Wanneer er duizenden aandelen bij betrokken zijn, kan zelfs een kleine verandering in de aandelenkoers in veel geld worden omgezet. Als alleen de koper en de verkoper op de hoogte zijn van de transactie, kunnen beide de marktkrachten overslaan en een prijs krijgen die beter geschikt is.

Institutionele beleggers, broker-dealers en beleggers hebben zich tot donkere pools gewend voor hun transacties. Deze transacties vinden plaats op traditionele beurzen, die steeds vaker omgaan met kleinere orders voor effecten die vaak worden verhandeld. In plaats van een blok van 100.000 aandelen op de NYSE te verkopen, konden beleggers dit in veel kleinere porties onderverdelen, misschien slechts een paar honderd aandelen. Via de hulp van computeralgoritmen worden de aandelen vervolgens verkocht aan andere beleggers die de donkere pools gebruiken om orders te matchen.

In plaats van persoonlijk op zoek te gaan naar de beste aandelenkoers, gebruiken institutionele beleggers handelsplatforms die verschillende beurzen, netwerken en donkere pools afzoeken tegen de beste prijs. Dit soort activiteiten is ongelooflijk intens, en daarom kon het simpelweg niet bestaan ​​vóór de komst van snel denkende computers.

Dit soort transacties is alleen verborgen tijdens de eerste fasen van de transactie, wanneer de koper en de verkoper de prijs van het beveiligingsniveau bepalen. Zodra de order is uitgevoerd, wordt deze beschikbaar voor het publiek op de geconsolideerde tape, die alle transacties van op de beurs verhandelde effecten op alle beurzen registreert.

Donkere pools vertonen enkele overeenkomsten met andere alternatieve handelssystemen (ATS's), zoals kruisende netwerken en elektronische communicatienetwerken (ECN). De primaire functie van een ATS is om transacties uit de openbare weergave te houden, maar ze bieden ook de mogelijkheid om overeenkomsten te vinden tegen specifieke prijzen. (Meer informatie over ECN's in onze Handleiding elektronische handel. )

Wat zijn de voordelen? Institutionele beleggers, zoals beleggingsmaatschappijen en pensioenfondsen, gebruiken dark pools om hun handelskosten te verlagen, verkopen effecten die doorgaans minder liquide zijn (laag volume) en om transacties anoniem uit te voeren. De handelskosten zijn lager omdat elektronische platforms grote bulkbestellingen in kleinere stukjes kunnen versnijden en versnipperen en transacties sneller en eenvoudiger kunnen uitvoeren, en omdat ze lagere kosten per aandeel vragen.

Het vermogen om een ​​verscheidenheid aan beleggingen te bundelen en ze te verkopen als een portfolio van de open markt, vooral wanneer een dergelijke transactie zichtbaar zou zijn voor het publiek vóór de uitvoering, zou een negatieve invloed kunnen hebben op de prijs van het effect.

Wat zijn de nadelen? Net zoals beleggers donkere pools gebruiken om pre-trade-informatie van het publiek te verbergen, zodat informatie kan terugkomen om hen te achtervolgen. Als andere beleggers zich bewust worden van de specifieke effecten die betrokken zijn bij een dark pool-transactie voordat deze wordt uitgevoerd, kunnen ze hun aandelen preventief kopen of verkopen om te profiteren van de huidige prijs. Dit wordt 'gaming' genoemd.

Een ander punt van zorg is hoe koop- en verkooporders worden weergegeven aan mogelijk geïnteresseerde partijen. Softwareprogramma's proberen de pre-trade "ruis" te beperken door bedrijven alleen toe te staan ​​om koop- of verkooporders te zien die overeenkomen met wat ze willen kopen of verkopen. Dit betekent dat de software, in plaats van een beroep te doen, een soort meet-and-greet voor bestellingen biedt.

Beleggers die donkere pools en andere ATS gebruiken, zijn tot op zekere hoogte nog steeds afhankelijk van fysieke uitwisselingen om beveiligingsprijzen aan het begin en het einde van elke dag vast te stellen.

Wat doet de liquiditeit van de donkere pool met de markt? In 2008 vormden donkere pools ruwweg 9% van het verhandelde volume in aandelen in de Verenigde Staten en 5% in Europa. Conventionele beurzen, met makelaars die koop- en verkooporders uitschreeuwen, hebben gevochten om de relevantie te behouden, aangezien elektronische handelsplatformen in populariteit zijn toegenomen. Verschillende fysieke uitwisselingen hebben de afgelopen jaren elektronische handelsplatforms opgepakt om deze groeiende markt aan te boren.

De stijgende populariteit van dark pools roept vragen op voor zowel beleggers als toezichthouders. Aangezien een aanzienlijk deel van de transacties plaatsvindt zonder de kennis van de dagelijkse belegger, wordt informatieasymmetrie een kwestie van groter belang.

Wat denken toezichthouders, zoals de Securities and Exchange Commission (SEC), over donkere pools? Een zorg met dark pools is dat een groot volume aan handel buiten de beurs zou kunnen betekenen dat beleggers niet de beste beschikbare prijs krijgen en de prijsvindende functie van de markt belemmeren.In feite, hoe groter het deel van transacties uitgevoerd door donkere pools, hoe meer beleggers zich afvragen wat de betekenis en betrouwbaarheid is van openbaar weergegeven koersoffertes. Sommige verordeningen zijn al vastgesteld, zoals het verplicht stellen van ATS om informatie openbaar te maken als meer dan een bepaald aantal aandelen wordt gekocht en verkocht. De andere grote zorg voor regelgevers is de mogelijke gok of exploitatie van dark pool-orders en de impact ervan op beleggers. (Donkere pools worden ook vaak gebruikt als locatie voor hoogfrequente handel (HFT), leer wat dit is in onze FAQ: Wat is high-frequency trading? )

Conclusie Dark pool financing , hoewel verborgen voor het publiek, kan individuele beleggers meer voordelen bieden dan kosten. Door de handelskosten te verlagen en de efficiëntie te verhogen, kunnen handelspapieren over de hele linie goedkoper worden en worden traditionele beurzen gedwongen te innoveren om concurrerend te blijven.

Zie De wereldwijde elektronische effectenbeurs voor meer informatie over een verwant onderwerp.