Moet u werken met een financieel adviseur met alleen kosten? Er is veel verwarring over hoe een financieel adviseur te selecteren en hoe verschillende vergoedingsmodellen van invloed kunnen zijn op het advies dat een adviseur geeft.

Compensation Model

Er worden veel labels gebruikt in de financiële dienstverlening, zoals fee-only. Helaas zijn deze labels niet duidelijk en vaak onderworpen aan interpretatie door verschillende adviseurs en bedrijven.

De basiscompensatiemodellen voor adviseurs zijn:

• Adviseurs die alleen een uurtarief of een vast bedrag in rekening brengen voor de planningsservices die zij leveren. Afhankelijk van de opdracht kunnen ze beperkt of uitgebreid advies geven. Betrokkenheidsacties kunnen eenmalig of doorlopend zijn.

• Adviseurs die kosten in rekening brengen op basis van beheerd vermogen, bijvoorbeeld 1% van de waarde van de beleggingsrekening. De opdracht kan al dan niet planning en / of ander advies omvatten dat ondergeschikt is aan het beleggingsbeheer.

• Adviseurs die alleen commissies ontvangen op basis van de verkoop van een product of een financiële transactie, zoals een aandelenhandel. Elk advies of elke planning is een accessoire bij de verkoop van het product.

Is Fee de enige optie?

Velen bevelen aan dat u alleen met een adviseur werkt die een vergoeding in rekening brengt. De reden hiervoor is dat ze optreden als een fiduciair en dat ze moeten handelen in het belang van de klant. Terwijl een adviseur die alleen commissies verdient, lager staat en niet de 'beste' aanbeveling hoeft te doen, maar een die 'geschikt' is voor uw behoeften. (Zie ook: Een financieel adviseur kiezen: geschiktheid versus fiduciaire normen. )

Aangezien adviseurs die alleen kosten betalen geen commissieproducten verkopen, verwijzingsvergoedingen ontvangen of andere vormen van compensatie, is de kans op belangenconflicten beperkt. En dit kan waar zijn, maar er zijn voor- en nadelen aan het alleen-fee-model. Laten we bijvoorbeeld in het planningsproces vaststellen dat een adviseur die alleen kosten vergoedt, een behoefte ontdekt en aanbeveelt dat een klant een provisieproduct koopt, zoals een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Als de adviseur die alleen betaalt, het product niet verkoopt, moet de klant een verzekeringsmakelaar zoeken en met hem werken, en aanvullende stappen toevoegen aan een al complex proces. Ook ontvangt de verzekeringsmakelaar een commissie uit de verkoop van het product, wat niet gaat naar de vergoedingsadviseur.

Bijgevolg moet de adviseur die alleen betaalt, ofwel de aangeboden diensten beperken en / of klanten een hogere vergoeding in rekening brengen. Voor vermogende particulieren die bereid en in staat zijn om een ​​substantiële provisie te betalen, kan een adviseur met alleen kosten de juiste keuze zijn. Maar voor veel mensen met beperkte middelen of van wie het vermogen is vastgelegd in gekwalificeerde plannen, kunnen de eigen risico's voor een adviseur die alleen kosten berekent, onoverkomelijk zijn.Potentiële beperking van de toegang van veel mensen tot advies.

Ook kan geen enkele adviseur (of adviseursgroep) overal uitblinken. Er zijn tijden dat u misschien beter af bent met een adviseur die gespecialiseerd is in bepaalde op commissie gebaseerde producten, zoals een invaliditeits- of ziekteverzekering, en begrijpt de beschikbare producten. Ook beperken sommige staten het vermogen van een adviseur om een ​​vergoeding in rekening te brengen voor de analyse van alleen verzekeringsproducten of -behoeften.

Vergoeding en Commissiemodel

Als alternatief gebruiken veel adviseurs een model waarin ze worden vergoed via een combinatie van vergoedingen, beheerd vermogen en / of provisies. De exacte mix varieert per adviseur. Met dit model kunnen adviseurs klanten een breder scala aan diensten aanbieden en met hen samenwerken om aanbevelingen uit te voeren en de voortgang te bewaken. De adviseur heeft ook de flexibiliteit om met een breder scala aan klanten te werken, waarvan de behoeften en middelen verschillen. Het model kan echter verwarrend zijn, aangezien de adviseur soms optreedt als een fiduciair; bij andere gelegenheden heeft de adviseur geen fiduciaire verantwoordelijkheid.

Fiduciaire verantwoordelijkheid

Een mogelijke oplossing is niet om u alleen te richten op de compensatie en in plaats daarvan te overwegen om samen te werken met een adviseur die fiduciaire verantwoordelijkheden heeft als onderdeel van de opdracht. Over het algemeen is een adviseur een fiduciaire wanneer deze een vergoeding in rekening brengt voor planningsservices en / of geld investeert in een adviesaccount. Geregistreerde beleggingsadviseurs en gecertificeerde financiële planners fungeren ook als een fiduciair.

Tijdens de eerste vergadering moet een adviseur die bij dit model past, onder andere:

• uitleggen hoe deze worden vergoed.

• Demonstreer hun vermogen om op te treden als een onafhankelijke verzekeringsmakelaar bij het aanbevelen van producten (Zie ook: Onafhankelijke agent)

• Zorg voor schriftelijke informatie over mogelijke belangenconflicten en andere bronnen van compensatie, zoals verwijzingskosten.

• Geef een duidelijke schriftelijke verklaring dat elke klant die hen inschakelt voor planningsservices, de aanbevelingen van de adviseur of elders kan implementeren.

De bottom line

Het is belangrijk om te begrijpen dat de kwaliteit van het advies dat u ontvangt niet alleen is gekoppeld aan het beloningsmodel van een adviseur. Het soort advies dat u ontvangt, kan echter worden beïnvloed door het beloningsmodel van de adviseur. Bijvoorbeeld, als de ouders van een pasgeborene wilt u misschien een extra levensverzekering kopen. Het werken met een onafhankelijke verzekeringsmakelaar kan daarom een ​​betere keuze zijn dan een adviseur die een vergoeding in rekening brengt. Als u echter advies wilt over pensioenplanning en niet per se een specifiek product hoeft te kopen, is een adviseur die planningskosten in rekening brengt mogelijk de juiste keuze.