Smart beta exchange-traded funds (ETF's) zijn beleggingsfondsen die gericht zijn op het vergroten van het rendement door beleggers blootstelling te geven aan verschillende systematische beleggingsfactoren. Deze fondsen kunnen ook gelijk worden gewogen, omgekeerd risicogewogen of een bepaalde eigen methode gebruiken om bepaalde risicofactoren te minimaliseren. Deze typen ETF's gaan verder dan de traditionele, op kapitalisatie gewogen benadering die wordt gebruikt door de meeste passieve beleggingen, en structureren in plaats daarvan hun portefeuilles op basis van factoren zoals liquiditeit, dividenden, volatiliteit of fundamentele factoren.

Per maart 2016 was er ongeveer $ 400 miljard aan beheerd vermogen (AUM) in slimme bètaposities en naar schatting zijn er wereldwijd meer dan 700 slimme bètaproducten beschikbaar. Met zo'n grote markt zijn er door beleggers over dit type beleggingen mythes en misvattingen.

Slimme bètastrategieën maken alleen gebruik van aandelen

Hoewel er slimme bètastrategieën zijn met meerdere aandelen, zoals volatiliteit, momentum, inkomsten of dividenden, zijn veel slimme bètapakketten gericht op andere activaklassen, zoals vastrentende waarden, grondstoffen en valuta's . Slim beta-fondsen met een vast inkomen kunnen bijvoorbeeld worden ontworpen om te profiteren van marktinefficiënties die worden aangestuurd door macrofactoren, zoals kredietrisico of renterisico. Slimme bèta-vastrentende fondsen kunnen worden ontworpen met behulp van een eigen methode om het meest geoptimaliseerde voordeel van deze twee factoren te benutten.

Smart Beta-fondsen zijn gediversifieerd

Hoewel slimme bètaposities diversificatievoordelen kunnen toevoegen aan een traditioneel passieve portefeuille, is het niet noodzakelijkerwijs zo dat slimme beta-fondsen goed gediversifieerd zijn. Veel slimme bèta-ETF's structureren hun portefeuilles om honderden afzonderlijke effecten te omvatten, maar de focus op bepaalde factoren kan leiden tot een gebrek aan diversificatie door bijkomende vooroordelen in te voeren die bijgevolg leiden tot onbedoelde risico's. Een voorbeeld hiervan is een portefeuille die zich richt op prijsmomentum. Deze portefeuille, die eind jaren negentig was aangelegd, zou de technologiesector drastisch hebben overwogen, die vervolgens van 1999 tot 2001 is gedaald. Een recenter voorbeeld zijn op volatiliteit gebaseerde slimme bètaprofielen die in 2009 een onderweging in de financiële sector zouden hebben, dan zou hebben bijgedragen tot grote underperformance.

Smart Beta-fondsen worden actief beheerd

Smart beta-fondsen worden vaak beschouwd als actief beheerd, maar in werkelijkheid zijn ze passief. Ze gaan gewoon verder dan passief beheerde fondsen, die van oudsher gebruikmaken van op hoofdletters gewogen methodologieën, door gebruik te maken van alternatieve portfolio-constructie en gewogen methoden. Dit betekent niet dat beleggingsbeheerders actief de portefeuille beheren, alleen dat het wegingsschema fundamenteel anders is.Wat slimme bètapakketten vergelijkbaar maakt met actief beheerde fondsen, is het feit dat slimme bètapakketten het potentieel bieden om beter te presteren dan de marktindex. Bijgevolg kunnen ze ook over een bepaalde periode minder presteren dan de index. Vanwege dit proces van portefeuilleopbouw worden smart beta-fondsen vaak beschouwd als een hybride van passieve en actief beheerde beleggingsstijlen, omdat ze de voordelen van actief beheerde fondsen verkrijgen met behoud van de voordelen van passief beheerde fondsen. Er moet ook worden opgemerkt dat slimme beta-fondsen over het algemeen veel minder duur zijn dan actief beheerde fondsen.