Het Templeton Global Bond A Fund ("TPINX"), al jaren favoriet bij systemen voor onderlinge fondsenbeoordeling, is een agressieve en vaak tegendraadse benadering van beleggen in obligaties wereldwijd. Weinig obligatiefondsen zijn even dynamisch, een attribuut benadrukt door de bereidheid van TPINX om valutamarkten te gebruiken of middelen te besteden aan opkomende markten.

Bedrijfsoverzicht

De voorloper van Franklin Templeton Investments werd in 1947 in New York gelanceerd. Vanaf 2016 behoort Franklin Templeton tot 's werelds grootste onafhankelijke vermogensbeheerders, met vestigingen in 35 landen en klanten in meer dan 100 landen . Het logo van het bedrijf bevat een portret van de Amerikaanse founding father Benjamin Franklin, een man die oprichter Rupert H. Johnson, sr. Zeer bewonderde. Franklin Resources, Inc. (NYSE: BEN BENFranklin Resources Inc. 42. 59-0. 47% Created with Highstock 4. 2. 6 ) gebruikt de stock ticker BEN in eer van Franklin.

Investment Management Team

Chief executive officer (CEO) en voorzitter Gregory Eugene Johnson leidt het uitvoerend personeel bij Franklin Resources. Andere opmerkelijke personeelsleden zijn co-voorzitters Vijay Chandur Advani en Jennifer M. Johnson. De chief financial officer is Kenneth Allen Lewis. Managers Michael Hasenstab en Sonal Desai leiden TPINX. Hasenstab is de beleggingsbeheerder met een langere looptijd, te beginnen met het fonds in 2001; Desai trad in 2009 in dienst bij Franklin Templeton en werd in 2011 benoemd tot TPINX-manager. Ze hebben elk een Ph. D. en hebben een lange staat van dienst op het gebied van buitenlandse marktbelegging.

Fondsoverzicht

Met ingang van februari 2016 vertegenwoordigen TPINX-activa een totaal van meer dan $ 54 miljard in 209 verschillende posities. De meeste holdings zijn door de overheid uitgegeven obligaties of obligaties uitgegeven door agentschappen met sterke banden met overheden. In plaats van de markt van de Amerikaanse schatkist te omarmen voor veiligheid, bereikt TPINX hogere rendabele buitenlandse obligaties. Management speelt een actieve rol op valutamarkten om rente- en valutarisico's af te dekken.

TPINX staat goed bekend bij organisaties met beleggingsfondsen, met name Morningstar, Zacks en Lipper. Gemeten naar totaalrendement was TPINX een superster uit 2006 en 2015, beter dan 99% van zijn wereldwijde obligatiefondsgenoten.

Investment Philosophy

Als obligatiefonds in het algemeen en een wereldwijd fonds voor overheidsobligaties in het bijzonder, is de beleggingsfilosofie voor TPINX veilig en geduldig in vergelijking met de meeste beleggingsfondsen. Onder andere obligatiefondsen is dit fonds echter relatief agressief. Volgens de regels van het fonds, kan volledig 25% van het vermogen worden belegd in obligaties van onder de beleggingskwaliteit of "junk" -obligaties.

Agressieve selecties vertalen zich echter niet noodzakelijk in hoge kosten.De omzetratio voor TPINX was vanaf het jaarverslag van september 2015 slechts 43%, ver onder het gemiddelde van 102%. Morningstar heeft de kostenratio van het fonds in maart 2016 op 0 88% gezet, ook ruim onder het gemiddelde van de categorie. Over het algemeen kan de filosofie van TPINX worden samengevat als stoutmoedig, ongebruikelijk en zeer strategisch in zijn toewijzingen.

Portfolio en proces

Met ingang van 2016 was de TPINX-portefeuille meerderheidsobligaties, hoewel nauwelijks. Minder dan 54% van de totale activa was bestemd voor obligaties, wat erg laag is voor een wereldwijd obligatiefonds; ongeveer 45% van de activa werd gehouden in contanten of op contanten lijkende instrumenten. Meer dan 90% van de obligaties was echter staatsobligaties, bijna het dubbele van het gemiddelde van de fondscategorie. De recente obligatiebeleggingen waren vooral schuin in de richting van Ierland, Zuid-Korea en een weer oplaaiend Polen, dat 2016 betrad als een zeldzame lichtpunt in de Europese markten.

Prestatiebeoordeling

Sinds de start op 18 september 1986 heeft TPINX op jaarbasis een rendement van iets minder dan 7% behaald. 4%. Dit wordt des te indrukwekkender gemaakt dankzij de algemene daling van de rentetarieven in de ontwikkelde wereld, beginnend bij de Verenigde Staten van begin tot het midden van de jaren tachtig.