Eigendomsbewijzen worden gebruikt om onroerend goed over te brengen van een concessiegever (verkoper) naar een gerechtigde (koper). Om een ​​akte rechtsgeldig te laten zijn, moeten verschillende essentiële zaken bestaan, waaronder de identificatie van de concessieverlener en gerechtigde en de adequate beschrijving van het onroerend goed. Daarnaast kunnen akten op een aantal manieren worden gecategoriseerd, waaronder garantie-, quitclaim- en speciale-doeldocumenten. Dit artikel zal introduceren wat daden zijn, wat moet worden opgenomen in een akte om het rechtsgeldig te maken, en de verschillende soorten daden die worden gebruikt bij de overdracht van onroerend goed.

AD:

Wat zijn eigendomsbewijzen?

Een eigendomsakte is een geschreven en ondertekend juridisch instrument dat wordt gebruikt om het eigendom van onroerend goed over te dragen van de oude eigenaar (de concessieverlener) naar de nieuwe eigenaar (de gerechtigde). Historisch gezien werd onroerend goed overgedragen door middel van een ceremoniële handeling bekend als " liverie van seisin." In deze act overhandigde de persoon die het land overdroeg een takje of kluit turf van het land naar de persoon die de levering van de land. Een verbale of geschreven verklaring vergezelde vaak het gebaar, hoewel het de livrei van seisin was die legaal de eigendomstitel overdroeg. Tegenwoordig wordt eigendom van onroerend goed overgebracht door een daad. Zie Vastgoedvs voor gerelateerde informatie. Aandelen: welke is geschikt voor u?

AD:

Essentiële actiepunten

Hoewel elke staat zijn eigen vereisten heeft, moeten de meeste akten verschillende essentiële elementen bevatten om rechtsgeldig te werken:

• het moet schriftelijk zijn. Hoewel de meeste akten op afgedrukte formulieren worden ingevuld, is er geen wettelijke vereiste dat een specifieke vorm moet worden gebruikt zolang de essentiële elementen zijn opgenomen.
• De schenker moet rechtsbevoegdheid hebben en de begunstigde moet in staat zijn om de schenking van het onroerend goed te ontvangen. Een persoon die bevoegd is om een ​​geldig contract te maken, wordt beschouwd als bevoegd om een ​​concessieverlener te zijn.
• De concessiegever en de begunstigde moeten zodanig worden geïdentificeerd dat ze kunnen worden vastgesteld.
• Het eigendom moet voldoende worden beschreven.
• Uitvoerende transportwoorden moeten aanwezig zijn. Alle standaard formulier akten bevatten de nodige juridische taal die het eigendom feitelijk overdraagt.
• De akte moet worden ondertekend door de concessieverlener of de concessieverlener als het onroerend goed in het bezit is van meer dan één persoon.
• De akte moet legaal worden afgeleverd bij de rechtverkrijgende of bij iemand die namens de rechthebbende handelt.
• De akte moet worden aanvaard door de gerechtigde. Doorgaans worden akten geaccepteerd door de gerechtigde, maar in bepaalde omstandigheden kan de gerechtigde de levering van de akte weigeren.

AD:

Soorten daden

Daden kunnen op verschillende manieren worden geclassificeerd. In grote lijnen worden akten geclassificeerd als officieel of privé . Officiële akten worden uitgevoerd door een rechtbank of een gerechtelijke procedure. De meeste onroerendgoedtransacties hebben echter betrekking op particulieren en bedrijven die particuliere akten gebruiken.

De akten worden ook gecategoriseerd op basis van het type titelgaranties dat door de concessieverlener wordt verstrekt. De algemene garantiedaad biedt bijvoorbeeld de hoogste mate van bescherming aan de koper. De quitclaim-akte biedt daarentegen meestal de minste kopersbescherming. De verschillende soorten akten omvatten:

Algemene garantie Deed

De algemene garantiewacht biedt de rechthebbende de meeste bescherming. Bij dit type akte maakt de concessiegever een reeks juridisch bindende toezeggingen ( convenanten genoemd) en garanties aan de gerechtigde (en hun erfgenamen) om de rechtverkrijgende te beschermen tegen alle eerdere claims en eisen van alle personen, ongeacht met betrekking tot het getransporteerde land. De gebruikelijke convenanten voor titel die zijn opgenomen in een algemene garantietekst zijn het convenant van seisin , wat betekent dat de concessieverlener garandeert dat zij het eigendom bezitten en het wettelijk recht hebben om het over te dragen; het convenant tegen bezwaringen , waarmee wordt aangegeven dat de concessieverlener garandeert dat het onroerend goed vrij van pandrechten of lasten is, behalve zoals specifiek vermeld in de akte. Het verbond van stil plezier , wat aangeeft dat de gerechtigde het eigendom in stille eigendom heeft, en niet gestoord zal worden omdat de concessieverlener een gebrekkige titel had. Het convenant van verdere assurance is waar de concessieverlener belooft elk document te leveren dat nodig is om de titel goed te maken.

Speciale garantie Deed

Waar in een algemene garantiededitie de concessiegever de titel beloofd en verdedigt tegen de vorderingen van alle personen, garandeert de concessieverlener van een speciale garantiewet dat hij de eigendomsrechten op de woning heeft ontvangen, en dat ze niets hebben gedaan terwijl ze de titel hebben behouden om een ​​fout te maken. Met andere woorden, alleen defecten die ontstonden tijdens het eigendom van de concessiehouder van het onroerend goed, zijn gerechtvaardigd. Vanwege deze beperking biedt de speciale garantie de rechthebbende minder bescherming dan de algemene garantietekst. Veel kopers van onroerend goed zullen aandringen op een algemene garantiedaad ter bescherming tegen problemen die zouden kunnen ontstaan ​​als gevolg van een speciale garantiedaad.

Quitclaim Deed

De quitclaim-akte, ook wel een akte van niet-garantie genoemd, biedt de rechthebbende de minste bescherming. Dit type akte geeft aan welk belang de concessiegever momenteel heeft in het onroerend goed, indien aanwezig. Er worden geen garanties of beloften met betrekking tot de kwaliteit van de titel gemaakt. Als de concessieverlener een goede titel heeft, is de quitclaimakte in essentie even effectief als een algemene garantiedaad. Als de titel echter een gebrek bevat, heeft de gerechtigde volgens de akte geen wettelijk verhaal tegen de concessieverlener. Een quitclaim-akte wordt vaak gebruikt als de concessiegever niet zeker is van de status van de titel (als deze gebreken bevat) of als de concessieverlener geen aansprakelijkheid op basis van de titelconvenanten wil.

Speciale Daden

Daden voor speciale doeleinden worden vaak gebruikt in verband met gerechtelijke procedures en gevallen waarin de daad afkomstig is van een persoon die handelt in een of andere vorm van officiële hoedanigheid. De meeste aktes voor speciale doeleinden bieden de begunstigde weinig bescherming en zijn in wezen niet-ontvankelijke akten.Soorten daden voor speciale doeleinden omvatten, maar zijn niet beperkt tot:

• Administrator Deed - Kan worden gebruikt wanneer een persoon sterft (zonder een testament). Een door de rechtbank aangewezen beheerder beschikt over de activa van de overledene en de akte van een beheerder kan worden gebruikt om de titel van onroerend goed over te dragen aan de gerechtigde.
• Executor's Deed - Kan worden gebruikt wanneer een persoon testaat sterft (met een testament). De executeur van het landgoed zal over de nalatenschap van de overledene beschikken en de daad van een executeur kan worden gebruikt om de titel of het onroerend goed aan de rechtverkrijgende over te dragen.
• Sheriff's Deed - wordt gegeven aan de succesvolle bieder bij een executieverkoop gehouden om te voldoen aan een vonnis dat is verkregen tegen de eigenaar van het eigendom. De gerechtigde ontvangt de titel die de schuldenaar heeft.
• Belastingaangifte - Uitgegeven wanneer een onroerend goed wordt verkocht wegens achterstallige belastingen.
• Akte in de plaats van Marktafscherming - Gegeven door een lener die in gebreke is gebleven op een hypotheekschuld rechtstreeks aan de kredietgever. Dit dient om executieverkeer te voorkomen, en als de geldschieter de akte in de plaats van afscherming aanvaardt, wordt de lening beëindigd. Veel kredietverstrekkers geven de voorkeur aan afscherming om de titel op te schonen.
• Akte van geschenk - Een geschenkakte of een geschenkakte wordt gebruikt om de titel over te dragen op onroerend goed dat niet of slechts om een ​​symbolische overweging wordt gegeven. In sommige staten moet de geschenkakte binnen twee jaar worden gehercodeerd of wordt deze ongeldig.

Conclusie

De overdracht van de titel van een eigenaar wordt gedaan door een akte. Bepaalde essentiële elementen moeten in de akte zijn opgenomen om legaal werkzaam te zijn. Verschillende daden bieden verschillende niveaus van bescherming aan de gerechtigde en de verplichtingen van een concessieverlener worden bepaald door de vorm van de akte. Aangezien akten belangrijke juridische documenten zijn die van invloed zijn op eigendomsbelangen en rechten, moet een gekwalificeerde vastgoedadvocaat worden geraadpleegd.