Hoe breed is de markt en wanneer we die vraag beantwoorden, hoe kunnen we dat antwoord dan in ons voordeel gebruiken? Helaas is het onmogelijk om aan te geven hoeveel geld er aan aandelen in de huidige markt is uitgegeven als langetermijninvesteringen en hoeveel werd uitgegeven voor speculatie. Toch zou het ontzettend handig zijn om het te weten. Als er meer geld wordt besteed aan langetermijninvesteringen, is de kans groter dat de markt oververhit raakt en naar een correctie gaat.

In de loop van de decennia hebben verschillende van de meest formidabele analytische geesten van de industrie geprobeerd na te gaan wat de markt te bieden heeft door te kijken naar hoe aandelen massaal zijn gestegen, zijn gevallen en blijven stijgen en dalen . Een van de meest duurzame maatregelen van die breedte van dagelijkse winnaars en verliezers is de McClellan-oscillator, die op grote schaal wordt gebruikt door zowel professionele als amateur technische analisten.

Kijk naar Gainers en Decliners

De oscillator is in 1969 ontwikkeld door Sherman en Marian McClellan, die ofwel het enige echtpaar waren in de geschiedenis van technische analyse of een van de buitengewoon weinig. Mevr. McClellan stierf in 2003, haar weduwnaar en hun zoon behandelden veel van de analytische ontwikkeling sindsdien. De oscillator van het gezin is een ietwat ingewikkeld concept, maar niet zozeer dat het niet in een paar honderd woorden kan worden uitgelegd.

Als je ooit een enkele nachtelijke beursnotering hebt gezien, zul je merken dat het meestal het aantal gainers en decliners op die specifieke dag weergeeft. Op 4 maart 2014 liepen bijvoorbeeld in totaal 2, 598 uitgiften op de New York Stock Exchange (NYSE) op, terwijl 536 daalde. Het verschil tussen de twee, 2, 062, is de 'dagelijkse breedte' van de markt. Nog een stap verder, de breedte van één dag wordt overgedragen naar de volgende, wat zorgt voor een cumulatief totaal dat de "vooraf aflopende lijn" (A / D-lijn) wordt genoemd.

Natuurlijk hangt de numerieke waarde van de regel voor het aflopen van de dag af van de dag waarop u begon te meten. In de praktijk is de huidige lijn voor vervroegde afname niet het totaal van elk netto-voorschot sinds de NYSE in 1817 is geopend voor bedrijfsactiviteiten. In plaats daarvan kunnen analisten op elke gewenste dag beginnen, omdat de laatste dagen van de regel de dezelfde vorm ongeacht welk startpunt u kiest.

Dat is waar analisten in geïnteresseerd zijn wanneer ze de afname-vervallijn bestuderen: niet de onbewerkte nummers, maar hoe de lijn eruit ziet en in welke richting het lijkt te gaan. Het idee is om te beoordelen hoe levensvatbaar de huidige trend is ; een dalende markt in combinatie met een stijgende A / D-lijn kan betekenen dat de markt op terugvloeiing lijkt en vice versa. De markt en de A / D-lijn bewegen normaal samen, maar zeker niet altijd.

Recent vs.Oudere bewegingen

De McClellans begrepen dat bij het beoordelen van een trend, de recente bewegingen voor meer dan de oudere zouden moeten meetellen. Over hoeveel meer we het antwoord bepalen door een "exponentieel voortschrijdend gemiddelde" te gebruiken. In wezen neemt u het meest recente gegevenspunt op de A / D-lijn, vervolgens de tweede meest recente (vermenigvuldigd met een constante), vervolgens de derde meest recente (vermenigvuldigd met de constante kwadraat), vervolgens de vierde meest recente vermenigvuldigd met de constante in blokjes, enz. Hoe groter de constante, hoe meer het voortschrijdend gemiddelde wordt gewogen naar het huidige .

Analisten gebruiken de term 'vloeiend maken' om dat gewicht te beschrijven. Een "10% afvlakkingsconstante" zou bijvoorbeeld betekenen dat de A / D-lijnwaarde van vandaag wordt berekend op 10% en gisteren op 90% bij het berekenen van de trend. Vergeet niet dat het exponentiële voortschrijdend gemiddelde van gisteren zelf 10% uitmaakte van de A / D-lijnwaarde van die dag en 90% van de dan vorige dag, enz.

Over hoe ver in het verleden een trend moest worden afgeleid , de keuzes zijn overweldigend. Je zou een dag terug kunnen gaan, wat zou leiden tot eenvoudige rekenkundige of niet erg bruikbare gegevens, of je zou 72.000 dagen terug kunnen gaan naar de aanvang van de NYSE. De McClellans vonden het praktisch om zowel 19- als 39-daagse perioden te gebruiken. In het bijzonder neemt hun oscillator het 19-daagse exponentiële voortschrijdend gemiddelde en trekt dan het 39-daagse exponentiële voortschrijdend gemiddelde af. Voor elk daarvan gebruikt de McClellan-oscillator zowel een 5% als een 10% afvlakconstante.

High Means Bullish

Zodra u de McClellan-oscillator hebt berekend, blijft er een hoog aantal achter dat zou moeten wijzen op bullishness, of een laag cijfer dat u waarschijnlijk kunt achterhalen, is een teken van bearishness. "Bullishness" betekent in deze context dat de trend aantoont dat er onevenredig veel geld op de markt komt. Op een gegeven moment worden de bullish-cijfers zo hoog dat sommige technische analisten denken dat een crash of normalisatie onvermijdelijk is. Evenzo kan een sterk bearish nummer erop duiden dat de aandelenkoersen zullen opschieten.

De McClellan-oscillator voor een specifieke beurs kan nuttig zijn met betrekking tot die uitwisseling, maar deze kan niet gemakkelijk worden vergeleken met die van andere beurzen en kan evenmin worden gebruikt om universele trends vast te stellen. Hoe meer problemen er worden verhandeld op een centrale, hoe groter het potentieel voor grote netto vorderingen of dalingen en hoe groter het mogelijke bereik voor de oscillator. In theorie zou je zelfs de McClellan-oscillator kunnen gebruiken om de breedte te meten in een groep die zo klein is als je eigen aandelenportfolio.

De onderste regel

De McClellan-oscillator beweegt veel rond, en soms kan het moeilijk zijn om te bepalen welke van die bewegingen zinvol zijn en welke slechts willekeurige ruis zijn. Voor de investeerder die zich toelegt op technische analyse, biedt de oscillator objectieve gegevens behandeld op een unieke manier, en hopelijk een winstgevende, indien correct geïnterpreteerd.